1الجواب الليّن يصرف الغضب والكلام الموجع يهيج السخط.
1Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
2لسان الحكماء يحسن المعرفة وفم الجهال ينبع حماقة.
2Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
3في كل مكان عينا الرب مراقبتين الطالحين والصالحين.
3Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
4هدوء اللسان شجرة حياة واعوجاجه سحق في الروح.
4Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
5الاحمق يستهين بتأديب ابيه اما مراعي التوبيخ فيذكى.
5Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
6في بيت الصدّيق كنز عظيم وفي دخل الاشرار كدر.
6Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
7شفاه الحكماء تذر معرفة. اما قلب الجهال فليس كذلك
7Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
8ذبيحة الاشرار مكرهة الرب وصلاة المستقيمين مرضاته.
8Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
9مكرهة الرب طريق الشرير. وتابع البر يحبه.
9Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
10تأديب شر لتارك الطريق. مبغض التوبيخ يموت.
10Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
11الهاوية والهلاك امام الرب. كم بالحري قلوب بني آدم.
11Sheoli dhe Abadoni janë para Zotit; ca më tepër janë zemrat e bijve të njerëzve!
12المستهزئ لا يحب موبخه. الى الحكماء لا يذهب.
12Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
13القلب الفرحان يجعل الوجه طلقا وبحزن القلب تنسحق الروح.
13Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
14قلب الفهيم يطلب معرفة وفم الجهال يرعى حماقة.
14Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
15كل ايام الحزين شقية. اما طيب القلب فوليمة دائمة.
15Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
16القليل مع مخافة الرب خير من كنز عظيم مع همّ.
16Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
17اكلة من البقول حيث تكون المحبة خير من ثور معلوف ومعه بغضة.
17Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
18الرجل الغضوب يهيج الخصومة وبطيء الغضب يسكّن الخصام.
18Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
19طريق الكسلان كسياج من شوك وطريق المستقيمين منهج.
19Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
20الابن الحكيم يسرّ اباه والرجل الجاهل يحتقر امه.
20Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
21الحماقة فرح لناقص الفهم. اما ذو الفهم فيقوّم سلوكه.
21Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
22مقاصد بغير مشورة تبطل وبكثرة المشيرين تقوم.
22Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
23للانسان فرح بجواب فمه والكلمة في وقتها ما احسنها.
23Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
24طريق الحياة للفطن الى فوق للحيدان عن الهاوية من تحت.
24Njeriun e matur rruga e jetës e çon lart në mënyrë që të evitojë Sheolin poshtë.
25الرب يقلع بيت المتكبرين ويوطد تخم الارملة.
25Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t'i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
26مكرهة الرب افكار الشرير وللاطهار كلام حسن.
26Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
27المولع بالكسب يكدر بيته. والكاره الهدايا يعيش.
27Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
28قلب الصدّيق يتفكر بالجواب وفم الاشرار ينبع شرورا
28Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
29الرب بعيد عن الاشرار ويسمع صلاة الصدّيقين.
29Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
30نور العينين يفرّح القلب. الخبر الطيب يسمن العظام.
30Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
31الاذن السامعة توبيخ الحياة تستقر بين الحكماء.
31Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
32من يرفض التأديب يرذل نفسه ومن يسمع للتوبيخ يقتني فهما.
32Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
33مخافة الرب ادب وحكمة وقبل الكرامة التواضع
33Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.