1المعتزل يطلب شهوته. بكل مشورة يغتاظ.
1Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.
2الجاهل لا يسرّ بالفهم بل بكشف قلبه.
2Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.
3اذا جاء الشرير جاء الاحتقار ايضا ومع الهوان عار.
3Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.
4كلمات فم الانسان مياه عميقة. نبع الحكمة نهر مندفق.
4Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.
5رفع وجه الشرير ليس حسنا لاخطاء الصدّيق في القضاء.
5Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.
6شفتا الجاهل تداخلان في الخصومة وفمه يدعو بضربات.
6Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.
7فم الجاهل مهلكة له وشفتاه شرك لنفسه.
7Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.
8كلام النمّام مثل لقم حلوة وهو ينزل الى مخادع البطن.
8Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.
9ايضا المتراخي في عمله هو اخو المسرف
9Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.
10اسم الرب برج حصين. يركض اليه الصدّيق ويتمنّع.
10Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.
11ثروة الغني مدينته الحصينة ومثل سور عال في تصوره.
11Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.
12قبل الكسر يتكبر قلب الانسان وقبل الكرامة التواضع.
12Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.
13من يجيب عن امر قبل ان يسمعه فله حماقة وعار.
13Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.
14روح الانسان تحتمل مرضه. اما الروح المكسورة فمن يحملها.
14Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?
15قلب الفهيم يقتني معرفة واذن الحكماء تطلب علما.
15Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.
16هدية الانسان ترحب له وتهديه الى امام العظماء.
16Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.
17الاول في دعواه محق. فياتي رفيقه ويفحصه.
17I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.
18القرعة تبطل الخصومات وتفصل بين الاقوياء.
18Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.
19الاخ امنع من مدينة حصينة والمخاصمات كعارضة قلعة
19Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.
20من ثمر فم الانسان يشبع بطنه. من غلة شفتيه يشبع.
20Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.
21الموت والحياة في يد اللسان واحباؤه ياكلون ثمره.
21Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.
22من يجد زوجة يجد خيرا وينال رضى من الرب.
22Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.
23بتضرعات يتكلم الفقير. والغني يجاوب بخشونة.
23I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.
24المكثر الاصحاب يخرب نفسه. ولكن يوجد محب ألزق من الاخ
24Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.