¹الشرير يهرب ولا طارد اما الصدّيقون فكشبل ثبيت.

¹I pabesi ikën me vrap edhe në se askush nuk e ndjek, por i drejti është i sigurt si një luan.

²لمعصية ارض تكثر رؤساؤها. لكن بذي فهم ومعرفة تدوم.

²Për shkak të mëkatit të një vendi, shumë janë të parët e tij, por me një njeri me mend që ka dituri qëndrueshmëria e tij vazhdon gjatë.

³الرجل الفقير الذي يظلم فقراء هو مطر جارف لا يبقي طعاما.

³Një i varfër që shtyp të mjerët është si një shi me shtamba që nuk jep bukë.

⁴تاركو الشريعة يمدحون الاشرار وحافظو الشريعة يخاصمونهم.

⁴Ata që braktisin ligjin lëvdojnë të pabesët; por ata që zbatojnë ligjin i luftojnë ata.

⁵الناس الاشرار لا يفهمون الحق وطالبو الرب يفهمون كل شيء.

⁵Njerëzit e këqij nuk e kuptojnë drejtësinë, por ata që e kërkojnë Zotin kuptojnë çdo gjë.

⁶الفقير السالك باستقامته خير من معوج الطرق وهو غني.

⁶Më i mirë është i varfëri që ecën në ndershmëri nga njeriu i paqëndrueshëm që ndjek rrugën dredha-dredha, edhe kur është i pasur.

⁷الحافظ الشريعة هو ابن فهيم وصاحب المسرفين يخجل اباه.

⁷Kush zbaton ligjin është një bir me mend, por shoku i grykësve turpëron atin e tij.

⁸المكثر ماله بالربا والمرابحة فلمن يرحم الفقراء يجمعه.

⁸Kush i shton pasuritë e tij me fajde dhe me fitime të padrejta, i mbledh për atë që i vjen keq për të varfërit.

⁹من يحول اذنه عن سماع الشريعة فصلاته ايضا مكرهة

⁹Në rast se dikush e kthen veshin gjetiu për të mos dëgjuar ligjin, vetë lutja e tij do të jetë një gjë e neveritshme.

¹⁰من يضل المستقيمين في طريق رديئة ففي حفرته يسقط هو. اما الكملة فيمتلكون خيرا.

¹⁰Kush i fut njerëzit e drejtë në një rrugë të keqe, do të bjerë vetë në gropën e tij; por njerëzit e ndershëm do të trashëgojnë të mirën.

¹¹الرجل الغني حكيم في عيني نفسه والفقير الفهيم يفحصه.

¹¹I pasuri mendon se është i matur, por i varfëri që është i zgjuar e kqyr fund e krye.

¹²اذا فرح الصدّيقون عظم الفخر وعند قيام الاشرار تختفي الناس.

¹²Kur të drejtët triumfojnë, ka lavdi të madhe, por kur mbizotërojnë të pabesët njerëzit fshihen.

¹³من يكتم خطاياه لا ينجح ومن يقرّ بها ويتركها يرحم.

¹³Kush i fsheh shkeljet e tij nuk do të ketë mbarësi; por ai që i rrëfen dhe i braktis ato, ka për të fituar mëshirën.

¹⁴طوبى للانسان المتقي دائما. اما المقسي قلبه فيسقط في الشر.

¹⁴Lum ai njeri që ka frikë vazhdimisht nga Zoti, por ai që e fortëson zemrën e tij do të bjerë në fatkeqësi.

¹⁵اسد زائر ودب ثائر المتسلط الشرير على شعب فقير.

¹⁵Një i pabesë që sundon mbi një popull të varfër është si një luan që ulërin dhe një ari i uritur.

¹⁶رئيس ناقص الفهم وكثير المظالم. مبغض الرشوة تطول ايامه

¹⁶Një princ pa mend zhvat shumë, por ai që urren fitimin e pandershëm ka për t'i zgjatur ditët e tij.

¹⁷الرجل المثقّل بدم نفس يهرب الى الجب. لا يمسكنه احد.

¹⁷Njeriu mbi të cilin rëndon një vrasje do të turret deri në varr; asnjë të mos e ndihmojë!

¹⁸السالك بالكمال يخلص والملتوي في طريقين يسقط في احداهما.

¹⁸Ai që ecën me ndershmëri do të shpëtohet, por njeriu i paqëndrueshëm që ndjek rrugë dredha-dredha do të rrëzohet befas.

¹⁹المشتغل بارضه يشبع خبزا وتابع البطّالين يشبع فقرا.

¹⁹Kush punon tokën e tij do të ketë bukë me bollëk, por kush jepet pas kotësive do të ketë varfëri të madhe.

²⁰الرجل الامين كثير البركات والمستعجل الى الغنى لا يبرأ.

²⁰Njeriu besnik do të mbushet me bekime, por ai që nxiton të pasurohet nuk do të jetë pa faj.

²¹محاباة الوجوه ليست صالحة فيذنب الانسان لاجل كسرة خبز.

²¹Nuk është mirë të kesh preferenca vetiake; njeriu kryen mëkat për një copë bukë.

²²ذو العين الشريرة يعجل الى الغنى ولا يعلم ان الفقر ياتيه.

²²Njeriu me sy të keq dëshiron të pasurohet shpejt, por nuk e kupton se do ta pllakosë varfëria.

²³من يوبخ انسانا يجد اخيرا نعمة اكثر من المطري باللسان.

²³Kush qorton dikë ka për të gjetur pastaj favor më të madh se ai që i bën lajka me fjalë.

²⁴السالب اباه او امه وهو يقول لا بأس فهو رفيق لرجل مخرب.

²⁴Kush vjedh atin e tij dhe nënën e tij dhe thotë: "Nuk është mëkat", është shok i atij që shkatërron.

²⁵المنتفخ النفس يهيج الخصام والمتكل على الرب يسمن.

²⁵Kush e ka zemrën të fryrë nga krenaria nxit grindje, por ai që ka besim te Zoti do të ketë mbarësi.

²⁶المتكل على قلبه هو جاهل والسالك بحكمة هو ينجو.

²⁶Kush i beson zemrës së tij është budalla, por ai që ecën me urtësi do të shpëtojë.

²⁷من يعطي الفقير لا يحتاج ولمن يحجب عنه عينيه لعنات كثيرة.

²⁷Ai që i jep të varfërit nuk do të ketë kurrë nevojë, por ai që i mbyll sytë e vet do të ketë shumë mallkime.

²⁸عند قيام الاشرار تختبئ الناس. وبهلاكهم يكثر الصدّيقون

²⁸Kur të pabesët lartohen, njerëzit fshihen; por kur vdesin, të drejtët shumohen.