1الكثير التوبّخ المقسي عنقه بغتة يكسر ولا شفاء.
1Njeriu që fortëson qafën kur qortohet, do të thyhet papritmas pa tjetër.
2اذا ساد الصدّيقون فرح الشعب واذا تسلط الشرير يئن الشعب.
2Kur të drejtët shumohen, populli gëzohet, por, kur sundon i pabesi, populli rënkon.
3من يحب الحكمة يفرّح اباه ورفيق الزواني يبدد مالا.
3Njeriu që e do diturinë gëzon të atin; por ai që shkon me prostitutat shkapaderdh pasurinë e vet.
4الملك بالعدل يثبت الارض والقابل الهدايا يدمرها.
4Mbreti e bën të qëndrueshëm vendin me anë të drejtësisë, por ai që merr dhurata e çon në shkatërrim.
5الرجل الذي يطري صاحبه يبسط شبكة لرجليه.
5Njeriu që i bën lajka të afërmit të tij shtrin një rrjetë mbi hapat e tij.
6في معصية رجل شرير شرك اما الصدّيق فيترنم ويفرح.
6Në mëkatin e një njeriut të keq ka një lak, por i drejti këndon dhe gëzohet.
7الصدّيق يعرف دعوى الفقراء. اما الشرير فلا يفهم معرفة.
7I drejti interesohet për çështjen e të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.
8الناس المستهزئون يفتنون المدينة. اما الحكماء فيصرفون الغضب.
8Tallësit kurdisin trazira në qytet, por njerëzit e urtë e qetësojnë zemërimin.
9رجل حكيم ان حاكم رجلا احمق فان غضب وان ضحك فلا راحة.
9Në rast se një njeri i urtë hyn në grindje me një budalla, dhe budallai zemërohet dhe qesh, nuk ka paqe.
10اهل الدماء يبغضون الكامل. اما المستقيمون فيسألون عن نفسه.
10Njerëzit gjakatarë urrejnë të ndershmin, por njerëzit e drejtë kërkojnë të mbrojnë jetën e tij.
11الجاهل يظهر كل غيظه والحكيم يسكنه اخيرا
11Budallai e shfryn gjithë zemërimin e tij, por i urti e frenon dhe e ul.
12الحاكم المصغي الى كلام كذب كل خدامه اشرار.
12Në rast se një mbret dëgjon fjalët gënjeshtare, tërë ministrat e tij bëhen të pabesë.
13الفقير والمربي يتلاقيان. الرب ينوّر اعين كليهما.
13I varfëri dhe shtypësi kanë këtë të përbashkët: Zoti ndriçon sytë e të dy palëve.
14الملك الحاكم بالحق للفقراء يثبت كرسيه الى الابد.
14Mbreti që u siguron drejtësi të varfërve në të vërtetë do ta ketë fronin të vendosur për gjithnjë.
15العصا والتوبيخ يعطيان حكمة والصبي المطلق الى هواه يخجل امه.
15Shufra dhe qortimi japin dituri; por fëmija për të cilën nuk kujdeset kurrkush e turpëron nënen e vet.
16اذا ساد الاشرار كثرت المعاصي. اما الصدّيقون فينظرون سقوطهم.
16Kur shtohen të pabesët shtohen edhe shkeljet, por të drejtët do të shohin shkatërrimin e tyre.
17ادّب ابنك فيريحك ويعطي نفسك لذّات.
17Korrigjo birin tënd, ai do të japë rehatinë dhe do t'i sigurojë kënaqësi shpirtit tënd.
18بلا رؤية يجمح الشعب. اما حافظ الشريعة فطوباه.
18Kur nuk ka një vizion profetik, populli bëhet i shfrenuar, por lum ai që respekton ligjin.
19بالكلام لا يؤدب العبد لانه يفهم ولا يعنى.
19Një shërbëtor nuk ndreqet vetëm me fjalë; edhe kur i kupton, nuk bindet.
20أرأيت انسان عجولا في كلامه. الرجاء بالجاهل اكثر من الرجاء به.
20A ke parë një njeri që ngutet në të folur? Ka më tepër shpresa te një budalla se sa te ai.
21من فنّق عبده من حداثته ففي آخرته يصير منونا.
21Në se dikush rrit me përkujdesje qysh në fëmijëri shërbëtorin e vet, në fund ai do të dojë të bëhet trashëgimtar i tij.
22الرجل الغضوب يهيج الخصام والرجل السخوط كثير المعاصي.
22Njeriu zemërak kurdis grindje dhe njeriu idhnak kryen shumë mëkate.
23كبرياء الانسان تضعه والوضيع الروح ينال مجدا.
23Kryelartësia e njeriut e çon poshtë atë, por ai që ka një shpirt të përvuajtur do të ketë lavdi.
24من يقاسم سارقا يبغض نفسه. يسمع اللعن ولا يقرّ.
24Kush bëhet ortak me një vjedhës urren jetën e vet. Ai dëgjon betimin, por nuk padit asgjë.
25خشية الانسان تضع شركا والمتكل على الرب يرفع.
25Frika e njeriut përbën një lak, por ai që ka besim te Zoti është i siguruar.
26كثيرون يطلبون وجه المتسلط. اما حق الانسان فمن الرب.
26Të shumtë janë ata që kërkojnë favorin e princit, por drejtësia për çdo njeri vjen nga Zoti.
27الرجل الظالم مكرهة الصدّيقين والمستقيم الطريق مكرهة الشرير
27Njeriu jo i drejtë është një neveri për të drejtët, dhe ai që ecën me ndershmëri është një neveri për të pabesët.