¹يا ابني احفظ كلامي واذخر وصاياي عندك.

¹Biri im, ruaji fjalët e mia dhe urdhërimet e mia në veten tënde,

²احفظ وصاياي فتحيا وشريعتي كحدقة عينك.

²Ruaji urdhërimet e mia dhe ke për të jetuar; ruaji mësimet e mia si bebja e syve të tu.

³اربطها على اصابعك اكتبها على لوح قلبك.

³Lidhi ndër gishta, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate.

⁴قل للحكمة انت اختي وادع الفهم ذا قرابة.

⁴Thuaji diturisë: "Ti je motra ime" dhe quaje "shok" gjykimin,

⁵لتحفظك من المرأة الاجنبية من الغريبة الملقة بكلامها

⁵me qëllim që të të ruajnë nga gruaja e tjetrit nga gruaja e huaj që përdor fjalë lajkatare.

⁶لاني من كوة بيتي من وراء شباكي تطلعت

⁶Nga dritarja e shtëpisë sime shikoja nëpër parmakët prej hekuri

⁷فرايت بين الجهال لاحظت بين البنين غلاما عديم الفهم

⁷dhe pashë midis budallenjve; dallova midis të rinjve një djalë të ri që s'kishte gjykim,

⁸عابرا في الشارع عند زاويتها وصاعدا في طريق بيتها

⁸që kalonte nëpër rrugë pranë qoshes të gruas së huaj dhe drejtohej nga shtëpia e saj,

⁹في العشاء في مساء اليوم في حدقة الليل والظلام.

⁹në muzg, kur po ngryste dita, ndërsa zbriste nata e zezë dhe e errët.

¹⁰واذ بامرأة استقبلته في زي زانية وخبيثة القلب.

¹⁰I doli para një grua e veshur si prostitutë dhe dinake;

¹¹صخّابة هي وجامحة. في بيتها لا تستقر قدماها.

¹¹ajo është turbulluese dhe provokuese, dhe nuk di t'i mbajë këmbët në shtëpinë e saj;

¹²تارة في الخارج واخرى في الشوارع. وعند كل زاوية تكمن.

¹²herë mbi rrugë, herë në sheshet qëndron në pritë në çdo qoshe.

¹³فامسكته وقبّلته. اوقحت وجهها وقالت له

¹³Kështu e zuri dhe e puthi, pastaj me paturpësi tha:

¹⁴عليّ ذبائح السلامة. اليوم اوفيت نذوري.

¹⁴"Duhet të bëja flijimet e falenderimit; pikërisht sot i plotësova zotimet e mia;

¹⁵فلذلك خرجت للقائك لاطلب وجهك حتى اجدك.

¹⁵prandaj të dola para që të të kërkoj dhe të gjeta.

¹⁶بالديباج فرشت سريري بموشّى كتان من مصر.

¹⁶E zbukurova shtratin tim me një mbulesë si sixhade, me li të ngjyrosur nga Egjipti;

¹⁷عطرت فراشي بمرّ وعود وقرفة.

¹⁷e parfumova shtratin tim me mirrë, me aloe dhe me kanellë.

¹⁸هلم نرتو ودّا الى الصباح. نتلذذ بالحب.

¹⁸Eja, të dehemi me dashuri deri në mëngjes, të kënaqemi në qejfe dashurie,

¹⁹لان الرجل ليس في البيت. ذهب في طريق بعيدة.

¹⁹sepse burri im nuk është në shtëpi, por ka shkuar në një udhëtim të gjatë;

²⁰اخذ صرّة الفضة بيده. يوم الهلال ياتي الى بيته.

²⁰ka marrë me vete një thes të vogël me pare dhe do të kthehet në shtëpi vetëm kur të jetë hëna e plotë".

²¹اغوته بكثرة فنونها بملث شفتيها طوحته.

²¹Ajo e mashtroi me fjalë bindëse, e tërhoqi me ëmbëlsinë e buzëve të saj.

²²ذهب وراءها لوقته كثور يذهب الى الذبح او كالغبي الى قيد القصاص

²²Ai e ndoqi pa mëdyshje, si një ka që shkon në thertore, si një i lidhur në dënimin e budallait,

²³حتى يشق سهم كبده. كطير يسرع الى الفخ ولا يدري انه لنفسه

²³deri sa një shigjetë nuk i shpon mëlçinë; ai nxiton si një zog, pa ditur që një lak është ngritur kundër jetës së tij.

²⁴والآن ايها الابناء اسمعوا لي واصغوا لكلمات فمي.

²⁴Prandaj, bij të mi, më dëgjoni, kushtojuni kujdes fjalëve të gojës sime.

²⁵لا يمل قلبك الى طرقها ولا تشرد في مسالكها.

²⁵Zemra jote të mos shkojë pas rrugëve të saj, mos devijo nëpër shtigjet e saj,

²⁶لانها طرحت كثيرين جرحى وكل قتلاها اقوياء.

²⁶sepse ka rrëzuar shumë të plagosur për vdekje, dhe tërë ata që ajo ka vrarë ishin burra të fortë.

²⁷طرق الهاوية بيتها هابطة الى خدور الموت

²⁷Shtëpia e saj është rruga e Sheolit që zbret në thellësitë e vdekjes.