¹ألعل الحكمة لا تنادي والفهم ألا يعطي صوته.

¹A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

²عند رؤوس الشواهق عند الطريق بين المسالك تقف.

²Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

³بجانب الابواب عند ثغر المدينة عند مدخل الابواب تصرّح.

³bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

⁴لكم ايها الناس انادي وصوتي الى بني آدم.

⁴"Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

⁵ايها الحمقى تعلموا ذكاء ويا جهال تعلموا فهما.

⁵Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

⁶اسمعوا فاني اتكلم بامور شريفة وافتتاح شفتيّ استقامة.

⁶Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

⁷لان حنكي يلهج بالصدق ومكرهة شفتيّ الكذب.

⁷Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

⁸كل كلمات فمي بالحق. ليس فيها عوج ولا التواء.

⁸Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

⁹كلها واضحة لدى الفهيم ومستقيمة لدى الذين يجدون المعرفة.

⁹Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

¹⁰خذوا تاديبي لا الفضة. والمعرفة اكثر من الذهب المختار.

¹⁰Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

¹¹لان الحكمة خير من اللآلئ وكل الجواهر لا تساويها

¹¹sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

¹²انا الحكمة اسكن الذكاء واجد معرفة التدابير.

¹²Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

¹³مخافة الرب بغض الشر. الكبرياء والتعظم وطريق الشر وفم الاكاذيب ابغضت.

¹³Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

¹⁴لي المشورة والرأي. انا الفهم. لي القدرة.

¹⁴Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

¹⁵بي تملك الملوك وتقضي العظماء عدلا.

¹⁵Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

¹⁶بي تترأس الرؤساء والشرفاء. كل قضاة الارض.

¹⁶Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

¹⁷انا احب الذين يحبونني والذين يبكّرون اليّ يجدونني.

¹⁷Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

¹⁸عندي الغنى والكرامة. قنية فاخرة وحظ.

¹⁸Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

¹⁹ثمري خير من الذهب ومن الابريز وغلتي خير من الفضة المختارة.

¹⁹Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

²⁰في طريق العدل اتمشى في وسط سبل الحق

²⁰Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

²¹فاورّث محبيّ رزقا واملأ خزائنهم

²¹për t'i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

²²الرب قناني اول طريقه من قبل اعماله منذ القدم.

²²Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

²³منذ الازل مسحت منذ البدء منذ اوائل الارض.

²³U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

²⁴اذ لم يكن غمر أبدئت اذ لم تكن ينابيع كثيرة المياه.

²⁴Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

²⁵من قبل ان تقررت الجبال قبل التلال أبدئت.

²⁵Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

²⁶اذ لم يكن قد صنع الارض بعد ولا البراري ولا اول اعفار المسكونة.

²⁶kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

²⁷لما ثبت السموات كنت هناك انا. لما رسم دائرة على وجه الغمر.

²⁷Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

²⁸لما اثبت السحب من فوق لما تشددت ينابيع الغمر.

²⁸kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

²⁹لما وضع للبحر حده فلا تتعدى المياه تخمه لما رسم أسس الارض.

²⁹kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

³⁰كنت عنده صانعا وكنت كل يوم لذّته فرحة دائما قدامه.

³⁰unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

³¹فرحة في مسكونة ارضه ولذّاتي مع بني آدم

³¹kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

³²فالآن ايها البنون اسمعوا لي. فطوبى للذين يحفظون طرقي.

³²Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

³³اسمعوا التعليم وكونوا حكماء ولا ترفضوه.

³³Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

³⁴طوبى للانسان الذي يسمع لي ساهرا كل يوم عند مصاريعي حافظا قوائم ابوابي.

³⁴Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

³⁵لانه من يجدني يجد الحياة وينال رضى من الرب.

³⁵Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

³⁶ومن يخطئ عني يضر نفسه. كل مبغضي يحبون الموت

³⁶Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen".