1حكمة المرأة تبني بيتها والحماقة تهدمه بيدها.
1ผู้หญิงทั้งหลายที่มีสติปัญญาสร้างเรือนของเธอขึ้น แต่ผู้หญิงที่โง่รื้อมันลงด้วยมือตนเอง
2السالك باستقامته يتقي الرب والمعوج طرقه يحتقره.
2บุคคลผู้ดำเนินในความเที่ยงธรรมเกรงกลัวพระเยโฮวาห์ แต่บุคคลที่คดเคี้ยวในทางของเขาก็ดูหมิ่นพระองค์
3في فم الجاهل قضيب لكبريائه. اما شفاه الحكماء فتحفظهم.
3ในปากของคนโง่มีไม้เรียวแห่งความโอหัง แต่ริมฝีปากของปราชญ์จะสงวนเขาไว้
4حيث لا بقر فالمعلف فارغ. وكثرة الغلة بقوة الثور.
4ที่ไหนที่ไม่มีวัวผู้ ที่นั่นรางหญ้าสะอาด แต่พืชผลอุดมได้มาด้วยแรงวัว
5الشاهد الامين لن يكذب والشاهد الزور يتفوه بالاكاذيب.
5พยานที่สัตย์ซื่อจะไม่มุสา แต่พยานเท็จจะกล่าวคำมุสา
6المستهزئ يطلب الحكمة ولا يجدها. والمعرفة هينة للفهيم.
6คนมักเยาะเย้ยแสวงปัญญาเสียเปล่า แต่ความรู้นั้นก็ง่ายแก่คนที่มีความเข้าใจ
7اذهب من قدام رجل جاهل اذ لا تشعر بشفتي معرفة.
7จงไปให้พ้นหน้าคนโง่ เมื่อเจ้าไม่พบริมฝีปากแห่งความรู้ในตัวเขา
8حكمة الذكي فهم طريقه وغباوة الجهال غش.
8ปัญญาของคนหยั่งรู้คือการเข้าใจทางของเขา แต่ความโง่ของคนโง่เป็นที่หลอกลวง
9الجهال يستهزئون بالاثم. وبين المستقيمين رضى.
9คนโง่เขลาเยาะเย้ยเรื่องความผิดบาป แต่ในท่ามกลางคนชอบธรรมก็มีความโปรดปราน
10القلب يعرف مرارة نفسه. وبفرحه لا يشاركه غريب
10จิตใจรู้ความขมขื่นของใจเอง และไม่มีใครอื่นมาเข้าส่วนความชื่นบานของมัน
11بيت الاشرار يخرب وخيمة المستقيمين تزهر.
11เรือนของคนชั่วร้ายจะถูกคว่ำ แต่เต็นท์ของคนเที่ยงธรรมจะรุ่งเรือง
12توجد طريق تظهر للانسان مستقيمة وعاقبتها طرق الموت.
12มีทางหนึ่งซึ่งคนเราดูเหมือนถูก แต่มันสิ้นสุดลงที่ทางของความมรณา
13ايضا في الضحك يكتئب القلب وعاقبة الفرح حزن.
13แม้ใจของคนที่หัวเราะก็เศร้า และที่สุดของความชื่นบานนั้นคือความโศกสลด
14المرتد في القلب يشبع من طرقه والرجل الصالح مما عنده.
14คนที่มีใจหันกลับจะได้ผลจากทางของเขาจนเต็ม และคนดีก็จะได้ผลดีแห่งการกระทำของเขา
15الغبي يصدق كل كلمة والذكي ينتبه الى خطواته.
15คนเขลาเชื่อถือวาจาทุกอย่าง แต่คนหยั่งรู้มองดูว่าเขากำลังไปทางไหน
16الحكيم يخشى ويحيد عن الشر والجاهل يتصلف ويثق.
16คนมีปัญญาก็เกรงกลัวและหันเสียจากความชั่วร้าย แต่คนโง่เดือดดาลด้วยความมั่นใจ
17السريع الغضب يعمل بالحمق وذو المكايد يشنأ.
17คนโมโหฉับพลันประพฤติโง่เขลา และคนวางแผนชั่วร้ายเป็นที่เกลียดชัง
18الاغبياء يرثون الحماقة والاذكياء يتوجون بالمعرفة.
18คนเขลาได้ความโง่เป็นมรดก แต่คนหยั่งรู้ก็มีความรู้เป็นมงกุฎ
19الاشرار ينحنون امام الاخيار والاثمة لدى ابواب الصدّيق.
19คนชั่วร้ายกราบคนดี และคนชั่วร้ายกราบอยู่ที่ประตูเมืองของคนชอบธรรม
20ايضا من قريبه يبغض الفقير ومحبو الغني كثيرون.
20คนยากจนนั้นแม้เพื่อนบ้านของตนก็รังเกียจ แต่คนมั่งคั่งมีสหายมากมาย
21من يحتقر قريبه يخطئ ومن يرحم المساكين فطوبى له
21บุคคลที่ดูหมิ่นเพื่อนบ้านของตนก็ทำบาป แต่บุคคลที่เอ็นดูคนยากจนก็เป็นสุข
22اما يضل مخترعو الشر. اما الرحمة والحق فيهديان مخترعي الخير
22คนที่คิดการชั่วนั้นไม่ผิดหรือ บรรดาผู้ที่คิดการดีก็จะพบความเมตตาและความจริง
23في كل تعب منفعة. وكلام الشفتين انما هو الى الفقر.
23มีกำไรอยู่ในงานทุกอย่าง การเพียงแต่พูดแห่งริมฝีปากนั้นโน้มไปทางความขาดแคลน
24تاج الحكماء غناهم. تقدم الجهال حماقة.
24มงกุฎของปราชญ์คือความมั่งคั่งของตน แต่ความโง่ของคนโง่คือความเขลา
25الشاهد الامين منجي النفوس. ومن يتفوه بالاكاذيب فغش.
25พยานซื่อตรงจะช่วยชีวิตให้รอด แต่พยานหลอกลวงจะกล่าวคำมุสา
26في مخافة الرب ثقة شديدة ويكون لبنيه ملجأ.
26ความยำเกรงพระเยโฮวาห์ทำให้คนอยู่อย่างมั่นใจมาก ลูกหลานของเขาจะมีที่ลี้ภัย
27مخافة الرب ينبوع حياة للحيدان عن اشراك الموت.
27ความยำเกรงพระเยโฮวาห์เป็นน้ำพุแห่งชีวิต เพื่อผู้หนึ่งผู้ใดจะหลีกจากบ่วงของความมรณาได้
28في كثرة الشعب زينة الملك. وفي عدم القوم هلاك الامير.
28ในมวลประชาชนก็มีศักดิ์ศรีของกษัตริย์ แต่ไร้ประชาชนเจ้านายก็ถูกทำลาย
29بطيء الغضب كثير الفهم. وقصير الروح معلي الحمق.
29บุคคลที่โกรธช้าก็มีความเข้าใจมาก แต่บุคคลที่โมโหเร็วก็ยกย่องความโง่
30حياة الجسد هدوء القلب ونخر العظام الحسد.
30ใจที่สงบให้ชีวิตแก่เนื้อหนัง แต่ความริษยากระทำให้กระดูกผุ
31ظالم الفقير يعير خالقه ويمجده راحم المسكين.
31บุคคลผู้บีบบังคับคนยากจน ดูถูกพระผู้สร้างของเขา แต่บุคคลที่ถวายเกียรติแด่พระองค์ก็เอ็นดูต่อคนขัดสน
32الشرير يطرد بشره. اما الصدّيق فواثق عند موته.
32คนชั่วร้ายก็ถูกไล่ออกตามการกระทำชั่วร้ายของเขา แต่คนชอบธรรมมีความหวังในความมรณาของเขา
33في قلب الفهيم تستقر الحكمة وما في داخل الجهال يعرف.
33ปัญญาอาศัยอยู่ในใจของคนที่มีความเข้าใจ แต่สิ่งซึ่งอยู่ท่ามกลางบรรดาคนโง่ก็ปรากฏตัว
34البر يرفع شان الامة وعار الشعوب الخطية.
34ความชอบธรรมเชิดชูประชาชาติหนึ่งๆ แต่บาปเป็นเหตุให้ชนชาติหนึ่งๆถูกตำหนิ
35رضوان الملك على العبد الفطن وسخطه يكون على المخزي
35ข้าราชการที่เฉลียวฉลาดก็ได้รับความโปรดปรานจากกษัตริย์ แต่พระพิโรธของพระองค์ก็ตกลงบนผู้ที่ประพฤติน่าละอาย