1(По слав. 87). Песен, псалом за Кореевите потомци. За първия певец, по наскърбително боледуване. Поучение на Емана Езраева {3 Цар. 4:31. 1 Лет. 2:6.}. Господи Боже Спасителю мой, И денем и нощем съм викал пред Тебе.
1Oh Jehova, ang Dios sa akong kaluwasan, Sa adlaw ug gabii nagatu-aw ako sa atubangan mo.
2Нека дойде молитвата ми пред Твоето присъствие; Приклони ухото Си към вика ми.
2Padangata ang akong pag-ampo nganha sa imong presencia; Ikiling ang imong igdulungog sa akong pagtu-aw.
3Защото се насити душата ми на бедствия, И животът ми се приближава до преизподнята.
3Kay ang akong kalag napuno sa mga kagul-anan, Ug ang akong kinabuhi nagapahaduol na ngadto sa Sheol.
4Считан съм с ония, които слизат в рова; Станах като човек, който няма помощ,
4Naisip na ako nga uban niadtong nanganaug ngadto sa lubnganan; Ako ingon sa usa ka tawo nga walay makatabang,
5Изхвърлен между мъртвите, Като убитите, които лежат в гроба, За които Ти не се сещаш вече, И които са отсечени от ръката Ти.
5Sinalikway sa taliwala sa mga minatay, Sama sa gipatay nga nagahay-ad diha sa lubnganan, Nga dili na gayud nimo hinumduman, Ug sila giputol gikan sa imong kamot.
6Положил си ме в най-дълбокия ров, В тъмни места, в бездните.
6Gipahigda mo ako sa labing halalum nga gahong, Sa mga mangitngit nga dapit, sa mga kahiladman.
7Натегна на мене Твоят гняв, И с всичките Си вълни Ти си ме притиснал. (Села).
7Ang imong kaligutgut midat-og kanako sa hilabihan gayud, Ug gisakit mo ako pinaagi sa tanan mong mga balud. (Selah
8Отдалечил си от мене познатите ми; Направил си ме гнусен на тях; Затворен съм, и не мога да изляза.
8Gipahilayo mo gikan kanako ang akong mga kaila, Imong gihimo ako nga dulumtanan ngadto kanila: Nabilanggo ako, ug dili ako arang makagula.
9Окото ми чезне от скръб; Господи, Тебе съм призовавал всеки ден, Простирал съм към Тебе ръцете си.
9Ang akong mga mata nangloy tungod sa akong kasakit: Nagasangpit ako kanimo sa matag-adlaw, Oh Jehova; Akong gibayaw ang akong mga kamot nganha kanimo.
10На мъртвите ли ще покажеш чудеса? Или умрелите {Еврейски: Сенките.} ще станат [и] ще Те хвалят? (Села).
10Pagabuhaton mo ba ang mga katingalahan sa mga minatay? Mobangon ba sila nga mga nangamatay ug magadayeg kanimo? (Selah
11В гроба ли ще се прогласява Твоето милосърдие, Или в [мястото на] погибелта {Еврейски: В Авадон. Иов 26:6.} верността Ти?
11Igapahayag ba ang imong mahigugmaong-kalolot didto sa lubnganan? Kun ang imong pagkamatinumanon diha sa Pagkalaglag?
12Ще се познаят ли в тъмнината чудесните Ти [дела], И правдата Ти в земята на забравените?
12Pagailhon ba ang imong mga katingalahan diha sa kangitngitan? Ug ang imong pagkamatarung didto sa yuta sa pagkalimot?
13Но аз към Тебе, Господи, извиках; И на ранина молитвата ми ще Те предвари.
13Apan kanimo, Oh Jehova, nagatu-aw ako; Ug sa pagkabuntag ang akong pag-ampo modangat sa atubangan mo.
14Господи, защо отхвърляш душата ми? [Защо] криеш лицето Си от мене?
14Ngano, Oh Jehova, nga ginasalikway mo ang akong kalag? Nganong gitagoan mo ang imong nawong gikan kanako?
15От младини съм угнетен и бера душа; Търпя Твоите ужаси, [и] в изумление съм.
15Ako gisakit ug andam na sa kamatayon sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Samtang nagaantus ako sa imong mga kalisang, nagpuyo ako nga natugaw.
16Гневът Ти мина върху мене; Страхотиите Ти ме отсякоха.
16Sa ibabaw nako miagi ang imong makalilisang nga kaligutgut; Ang imong mga pagkamakalilisang mingputol kanako.
17Като води ме обикалят цял ден, Купно ме окръжават.
17Minglibut sila kanako sama sa tubig sa tibook nga adlaw; Minglikus sila kanako sa tingub.
18Отдалечил си от мене любим и приятел; Познатите ми са мрак.
18Hinigugma ug higala imong gipahilayo gikan kanako, Ug ang akong kaila ngadto sa kangitngitan.