¹И така, тия трима човека престанаха да отговарят на Иова, защото беше праведен пред своите си очи.

¹Og þessir þrír menn hættu að svara Job, því að hann þóttist vera réttlátur.

²Тогава пламна гневът на вузеца Елиу, син на Варахиила, от Арамовото семейство. Гневът му пламна против Иова, защото оправдаваше себе си наместо Бога;

²Þá upptendraðist reiði Elíhú Barakelssonar Búsíta af Rams kynstofni. Upptendraðist reiði hans gegn Job, af því að hann taldi sig hafa á réttu að standa gagnvart Guði.

³тоже против тримата му приятели пламна гневът му, защото бяха осъдили Иова без да [му] намерят отговор.

³Reiði hans upptendraðist og gegn vinum hans þremur, fyrir það að þeir fundu engin andsvör til þess að sanna Job, að hann hefði á röngu að standa.

⁴А Елиу беше чакал да говори на Иова, защото [другите] бяха по-стари от него.

⁴En Elíhú hafði beðið með að mæla til Jobs, því að hinir voru eldri en hann.

⁵Но когато Елиу видя, че нямаше отговор в устата на тия трима мъже, гневът му пламна.

⁵En er Elíhú sá, að mennirnir þrír gátu engu svarað, upptendraðist reiði hans.

⁶Тогава вузецът Елиу, син на Варахиила, в отговор рече: - Аз съм млад, а вие много стари; Затова се посвених, и не смеех да ви явя моето мнение.

⁶Þá tók Elíhú Barakelsson Búsíti til máls og sagði: Ég er ungur að aldri, en þér eruð öldungar, þess vegna fyrirvarð ég mig og kom mér eigi að því að kunngjöra yður það, sem ég veit.

⁷Аз рекох: Дните нека говорят, И многото години нека учат мъдрост.

⁷Ég hugsaði: Aldurinn tali, og árafjöldinn kunngjöri speki!

⁸Но има дух в човека; Вдъхновението на Всемогъщия го вразумява.

⁸En _ það er andinn í manninum og andblástur hins Almáttka, sem gjörir þá vitra.

⁹Не че [човеците] са велики, [за това] ще са и мъдри, Нито че са стари, [за това] ще разбират правосъдието.

⁹Elstu mennirnir eru ekki ávallt vitrastir, og öldungarnir skynja eigi, hvað réttast er.

¹⁰Прочее, казвам: Слушайте мене; Нека явя и аз мнението си.

¹⁰Fyrir því segi ég: Hlýð á mig, nú ætla einnig ég að kunngjöra það, sem ég veit.

¹¹Ето, чаках докато вие говорехте, Слушах разсъжденията ви, Когато търсехте какво да кажете;

¹¹Sjá, ég beið eftir ræðum yðar, hlustaði á röksemdir yðar, uns þér fynduð orðin, sem við ættu.

¹²Внимателно ви слушах, И, ето, ни един от вас не убеди Иова, Нито отговори на думите му;

¹²Og að yður gaf ég gaum, en sjá, enginn sannfærði Job, enginn yðar hrakti orð hans.

¹³За да не речете: Ние намерихме мъдрост. Бог ще го свали, а не човек.

¹³Segið ekki: ,,Vér höfum hitt fyrir speki, Guð einn fær sigrað hann, en enginn maður!``

¹⁴Понеже той не е отправял думите си против мене, То и аз няма да му отговоря според вашите речи.

¹⁴Gegn mér hefir hann ekki sett fram neinar sannanir, og með yðar orðum ætla ég ekki að svara honum.

¹⁵Те се смайват, не отговарят вече, Не намират ни дума да кажат.

¹⁵Þeir eru skelkaðir, svara eigi framar, þeir standa uppi orðlausir.

¹⁶А да чакам ли аз понеже те не говорят, - Понеже стоят и не отговарят вече?

¹⁶Og ætti ég að bíða, þar sem þeir þegja, þar sem þeir standa og svara eigi framar?

¹⁷Нека отговоря и аз от моя страна, Нека явя и аз мнението си.

¹⁷Ég vil og svara af minni hálfu, ég vil og kunngjöra það, sem ég veit.

¹⁸Защото съм пълен с думи; Духът в мене дълбоко ме притиска.

¹⁸Því að ég er fullur af orðum, andinn í brjósti mínu knýr mig.

¹⁹Ето коремът ми е като вино неотворено, Близо е да се разпукне като нови мехове.

¹⁹Sjá, brjóst mitt er sem vín, er ekki fær útrás, ætlar að rifna, eins og nýfylltir belgir.

²⁰Ще проговоря, за да ми стане по-леко; Ще отворя устните си и ще отговоря.

²⁰Ég ætla að tala til þess að létta á mér, ætla að opna varir mínar og svara.

²¹Далеч от мене да гледам на лице, Или да полаская човека.

²¹Ég ætla ekki að draga taum neins, og ég ætla engan að skjalla.Því að ég kann ekki að skjalla, ella kynni skapari minn bráðlega að kippa mér burt.

²²Защото не зная да лаская; [Иначе] Създателят ми би ме отмахнал веднага.

²²Því að ég kann ekki að skjalla, ella kynni skapari minn bráðlega að kippa mér burt.