1Oh Jehova, ang Dios sa akong kaluwasan, Sa adlaw ug gabii nagatu-aw ako sa atubangan mo.
1歌一首，可拉子孙的诗，就是以斯拉人希幔的训诲诗，交给诗班长，调用“麻哈拉利暗俄”。耶和华、拯救我的 神啊！我昼夜都在你面前哀求。
2Padangata ang akong pag-ampo nganha sa imong presencia; Ikiling ang imong igdulungog sa akong pagtu-aw.
2愿我的祷告达到你面前，求你留心听我的呼求。
3Kay ang akong kalag napuno sa mga kagul-anan, Ug ang akong kinabuhi nagapahaduol na ngadto sa Sheol.
3因为我饱经忧患，我的性命临近阴间。
4Naisip na ako nga uban niadtong nanganaug ngadto sa lubnganan; Ako ingon sa usa ka tawo nga walay makatabang,
4我被列在下坑的人中，就像一个没有气力的人一样。
5Sinalikway sa taliwala sa mga minatay, Sama sa gipatay nga nagahay-ad diha sa lubnganan, Nga dili na gayud nimo hinumduman, Ug sila giputol gikan sa imong kamot.
5我被弃在死人之中，好像被杀的人躺在坟墓里；你不再记念他们，他们也和你（“你”原文作“你的手”）隔绝了。
6Gipahigda mo ako sa labing halalum nga gahong, Sa mga mangitngit nga dapit, sa mga kahiladman.
6你把我放在最深的坑里，把我放在黑暗的地方和深渊里。
7Ang imong kaligutgut midat-og kanako sa hilabihan gayud, Ug gisakit mo ako pinaagi sa tanan mong mga balud. (Selah
7你的烈怒重重地压着我，你的波浪从四方八面把我淹盖。（细拉）
8Gipahilayo mo gikan kanako ang akong mga kaila, Imong gihimo ako nga dulumtanan ngadto kanila: Nabilanggo ako, ug dili ako arang makagula.
8你使我的知己都远离我，使我成为他们所厌恶的。我被囚禁，不能外出。
9Ang akong mga mata nangloy tungod sa akong kasakit: Nagasangpit ako kanimo sa matag-adlaw, Oh Jehova; Akong gibayaw ang akong mga kamot nganha kanimo.
9我的眼睛因困苦而昏花；耶和华啊，我天天向你呼求，向你举手祷告。
10Pagabuhaton mo ba ang mga katingalahan sa mga minatay? Mobangon ba sila nga mga nangamatay ug magadayeg kanimo? (Selah
10你要为死人行奇事吗？阴魂会起来称谢你吗？（细拉）
11Igapahayag ba ang imong mahigugmaong-kalolot didto sa lubnganan? Kun ang imong pagkamatinumanon diha sa Pagkalaglag?
11在坟墓里有人述说你的慈爱吗？在灭亡之地（“灭亡之地”原文作“亚巴顿”）有人述说你的信实吗？
12Pagailhon ba ang imong mga katingalahan diha sa kangitngitan? Ug ang imong pagkamatarung didto sa yuta sa pagkalimot?
12你的奇事在黑暗里有人知道吗？你的公义在那遗忘之地有人知道吗？
13Apan kanimo, Oh Jehova, nagatu-aw ako; Ug sa pagkabuntag ang akong pag-ampo modangat sa atubangan mo.
13耶和华啊！我却向你呼求，我的祷告在早晨达到你面前。
14Ngano, Oh Jehova, nga ginasalikway mo ang akong kalag? Nganong gitagoan mo ang imong nawong gikan kanako?
14耶和华啊！你为什么丢弃我？为什么掩面不顾我？
15Ako gisakit ug andam na sa kamatayon sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Samtang nagaantus ako sa imong mga kalisang, nagpuyo ako nga natugaw.
15我自幼受苦，几乎死亡；我受了惊吓，以致困惑不安（“困惑不安”原文意义难确定）。
16Sa ibabaw nako miagi ang imong makalilisang nga kaligutgut; Ang imong mga pagkamakalilisang mingputol kanako.
16你的烈怒把我淹没，你的惊吓把我除灭。
17Minglibut sila kanako sama sa tubig sa tibook nga adlaw; Minglikus sila kanako sa tingub.
17这些终日像水一样环绕我，一起把我围困。
18Hinigugma ug higala imong gipahilayo gikan kanako, Ug ang akong kaila ngadto sa kangitngitan.
18你使我挚爱的和同伴都远离我，黑暗成了我的知己。