1Unya si Job mitubag ug miingon.
1And Job answereth and saith: —
2Patalinghugi pag-ayo ang akong pakigpulong; Ug himoa kini nga inyong mga kalipayan.
2Hear ye diligently my word, And this is your consolation.
3Tugoti ako, ug ako mosulti usab; Ug sa tapus sa akong pagsulti, padayona ang imong pagtamay.
3Bear with me, and I speak, And after my speaking — ye may deride.
4Mahitungod kanako, ngadto ba sa tawo ang akong pag-agulo? Ug ngano nga ako dili man magkaguol?
4I — to man [is] my complaint? and if [so], wherefore May not my temper become short?
5Matngoni ako, ug kahibulongi, Ug sa inyong baba ibutang ang inyong kamot.
5Turn unto me, and be astonished, And put hand to mouth.
6Bisan kong ako mahanumdum gisamok ako, Ug ang kalisang nagakapyot sa akong unod.
6Yea, if I have remembered, then I have been troubled. And my flesh hath taken fright.
7Ngano man nga ang mga dautan nagapadayon sa kinabuhi, Moabut sa kagulangon, oo, magatubo sa dakung kagahum?
7Wherefore do the wicked live? They have become old, Yea, they have been mighty in wealth.
8Ang ilang kaliwatan ginatukod uban nila sa ilang panan-aw, Ug ang ilang mga anak sa atubangan sa ilang mga mata.
8Their seed is established, Before their face with them, And their offspring before their eyes.
9Ang ilang mga balay halayo sa mga kalisangan, Ni ang latus sa Dios gipahamtang kanila.
9Their houses [are] peace without fear, Nor [is] a rod of God upon them.
10Ang ilang lake nga vaca magaliwat, ug dili mapoo; Ang ilang baye nga vaca magapanganak ug dili mahulog ang iyang nati.
10His bullock hath eaten corn, and doth not loath. His cow bringeth forth safely, And doth not miscarry.
11Ang ilang mga gagmay ilang pagapagulaon ingon sa panon, Ug ang ilang mga anak managsayaw.
11They send forth as a flock their sucklings, And their children skip,
12Sa atubangan sa magagmayng tambor ug alpa sila manag-awit, Ug sa tingog sa flauta sila managkasadya.
12They lift [themselves] up at timbrel and harp, And rejoice at the sound of an organ.
13Ang ilang mga adlaw ilang pagagawion sa pagkaadunahan, Ug sa usa ka pagpilok, sila mangadto sa Sheol.
13They wear out in good their days, And in a moment [to] Sheol go down.
14Ug sila magaingon sa Dios: Bumulag ka kanamo; Kay kami wala magkinahanglan sa kahibalo sa imong mga dalan.
14And they say to God, `Turn aside from us, And the knowledge of Thy ways We have not desired.
15Unsa man ang Makagagahum, nga kaniya kita manag-alagad? Ug unsa man ang atong ganancia kong kita manag-ampo kaniya?
15What [is] the Mighty One that we serve Him? And what do we profit when we meet with Him?`
16Ania karon, ang ilang pagkaadunahan wala sa ilang kamot: Ang tambag sa mga dautan halayo kanako.
16Lo, not in their hand [is] their good, (The counsel of the wicked Hath been far from me.)
17Makapila ba palunga ang lamparahan sa mga dautan? Nga ang ilang kasakitan nagadangat kanila? Nga ang Dios sa iyang kasubo nagahatag kanila ug mga kagul-anan.
17How oft is the lamp of the wicked extinguished, And come on them doth their calamity? Pangs He apportioneth in His anger.
18Nga sila ingon sa uhot sa atubangan sa hangin, Ug sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?
18They are as straw before wind, And as chaff a hurricane hath stolen away,
19Kamo magaingon : Ang Dios nagatagana sa iyang igdadaut alang sa iyang mga anak. Pasagdi siya nga magahatag kaniya sa iyang balus, aron siya masayud niana:
19God layeth up for his sons his sorrow, He giveth recompense unto him — and he knoweth.
20Ipatan-aw sa iyang kaugalingong mga mata ang iyang pagkalaglag, Ug paimna siya sa kaligutgut sa Makagagahum.
20His own eyes see his destruction, And of the wrath of the Mighty he drinketh.
21Kay unsay kawilihan niya sa iyang balay nga gitalikdan niya, Sa diha nga pagaputlon na ang gidaghanon sa iyang mga bulan?
21For what [is] his delight in his house after him, And the number of his months cut off?
22May arang ba nga makatudlo sa Dios ug kanibalo, Sanglit siya ang nagahukom niadtong atua sa kahitas-an?
22To God doth [one] teach knowledge, And He the high doth judge?
23Kining usa mamatay sa kalig-on sa iyang kabaskug, Nga anaa sa dakung kalinaw ug kahusay:
23This [one] dieth in his perfect strength, Wholly at ease and quiet.
24Puno sa gatas ang iyang mga baldi, Ug ang utok sa iyang kabukogan magaumog.
24His breasts have been full of milk, And marrow his bones doth moisten.
25Ug kadtong usa mamatay sa kapait sa iyang kalag, Ug dili gayud makatilaw sa bisan unsa nga maayo.
25And this [one] dieth with a bitter soul, And have not eaten with gladness.
26Sa walay kalainan, sa abug sila magahigda, Ug ang wati magatabon kanila.
26Together — on the dust they lie down, And the worm doth cover them over.
27Ania karon, ako nasayud sa inyong mga hunahuna, Ug sa mga lalang nga buot ninyong idaut kanako.
27Lo, I have known your thoughts, And the devices against me ye do wrongfully.
28Kay kamo nagaingon: Hain ba ang balay sa principe? Ug hain ba ang balong-balong nga gipuy-an sa tawong dautan?
28For ye say, `Where [is] the house of the noble? And where the tent — The tabernacles of the wicked?`
29Wala ba ninyo mapangutana kadtong mga magpapanaw? Ug wala ba kamo mangasayud sa mga kamatuoran nila,
29Have ye not asked those passing by the way? And their signs do ye not know?
30Nga ang mga tawong dautan ginatagana sa adlaw sa kagul-anan? Nga sila pagadad-on ngadto sa adlaw sa kaligutgut?
30That to a day of calamity is the wicked spared. To a day of wrath they are brought.
31Kinsa ang mopahayag sa iyang nawong sa iyang dalan? Ug kinsa ang magabalus kaniya sa iyang nabuhat?
31Who doth declare to his face his way? And [for] that which he hath done, Who doth give recompence to him?
32Ngani igahatud siya ngadto sa lubnganan, Ug ang mga katawohan magabantay sa ibabaw sa iyang lubong.
32And he — to the graves he is brought. And over the heap a watch is kept.
33Matam-is kaniya ang mga umol nga yuta sa kawalogan, Ug ang tanang tawo kaniya mosunod, Ingon nga daghanan man uyamut ang nag-una kaniya.
33Sweet to him have been the clods of the valley, And after him every man he draweth, And before him there is no numbering.
34Busa unsa may pulos sa inyong mga paglipay kanako, Sanglit sa inyong mga tubag maoy makita ang lonlon kabakakan?
34And how do ye comfort me [with] vanity, And in your answers hath been left trespass?