¹Ug si Job nagapadayon pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:

¹And Job addeth to lift up his simile, and saith: —

²Ingon nga ang Dios buhi, ang nagkuha sa akong katungod, Ug ang Makagagahum, ang nagsakit sa akong kalag

²God liveth! He turned aside my judgment, And the Mighty — He made my soul bitter.

³(Kay bug-os pa man ang akong kinabuhi dinhi kanako, Ug ang espiritu sa Dios ania sa akong mga ilong);

³For all the while my breath [is] in me, And the spirit of God in my nostrils.

⁴Sa pagkatinuod ang akong mga ngabil dili magapamulong sa dili-pagkamatarung, Ni magalituk sa limbong ang akong dila.

⁴My lips do not speak perverseness, And my tongue doth not utter deceit.

⁵Dili unta itugot kanako nga pagamatarungon ko kamo: Hangtud nga ako mamatay dili ko gayud isalikway ang pagkahingpit sa kasingkasing gikan kanako.

⁵Pollution to me — if I justify you, Till I expire I turn not aside mine integrity from me.

⁶Ang akong pagkamatarung akong pagahuptan gayud, ug dili ko biyaan: Ang akong kasingkasing dili magabadlong kanako samtang nga ako buhi pa.

⁶On my righteousness I have laid hold, And I do not let it go, My heart doth not reproach me while I live.

⁷Pasagdi nga ang akong kaaway maingon sa dautan, Ug kadtong moasdang batok kanako nga maingon sa dili matarung.

⁷As the wicked is my enemy, And my withstander as the perverse.

⁸Kay unsa man ang kalauman sa usa nga walay Dios, bisan pa makadawat siya ug ganancia, Kong ang Dios magakuha sa iyang kalag?

⁸For what [is] the hope of the profane, When He doth cut off? When God doth cast off his soul?

⁹Magapatalinghug ba ang Dios sa iyang pagtu-aw, Kong ang kasamok modangat kaniya?

⁹His cry doth God hear, When distress cometh on him?

¹⁰Magakalipay ba siya sa iyang kaugalingon uban sa Makagagahum, Ug magasangpit ba siya sa Dios sa kanunay?

¹⁰On the Mighty doth he delight himself? Call God at all times?

¹¹Tudloan ko kamo mahitungod sa kamot sa Dios; Ang butang nga anaa sa Makagagahum dili ko tagoan.

¹¹I shew you by the hand of God, That which [is] with the Mighty I hide not.

¹²Ania karon, kamong tanan sa inyong kaugalingon nakakita niini; Nan ngano man nga kamo lonlon man walay kapuslanan?

¹²Lo, ye — all of you — have seen, And why [is] this — ye are altogether vain?

¹³Kini mao ang bahin sa usa ka tawong dautan sa atubangan sa Dios, Ug ang panulondon sa mga malupigon, nga ilang madawat gikan sa Makagagahum:

¹³This [is] the portion of wicked man with God, And the inheritance of terrible ones From the Mighty they receive.

¹⁴Kong ang iyang mga anak modaghan, kana alang sa espada; Ug ang iyang kaliwatan dili matagbaw sa tinapay.

¹⁴If his sons multiply — for them [is] a sword. And his offspring [are] not satisfied [with] bread.

¹⁵Kadtong mahabilin diha kaniya igalubong diha sa kamatayon, Ug ang iyang mga asawa nga balo dili managbakho.

¹⁵His remnant in death are buried, And his widows do not weep.

¹⁶Bisan pa magatigum siya ug salapi ingon sa abug, Ug magaandam ug bisti ingon sa yuta nga kolonon;

¹⁶If he heap up as dust silver, And as clay prepare clothing,

¹⁷Siya makaandam niana, apan ang matarung maoy magasul-ob niana, Ug ang mga inocente maoy magabahin sa salapi.

¹⁷He prepareth — and the righteous putteth [it] on, And the silver the innocent doth apportion.

¹⁸Siya magatukod sa iyang balay ingon sa usa ka anunugba, Ug ingon sa usa ka payag nga pagabuhaton sa usa ka magbalantay.

¹⁸He hath built as a moth his house, And as a booth a watchman hath made.

¹⁹Siya mohigda nga usa ka bahandianon, apan didi siya pagatigumon uban sa iyang mga ginikanan ; Sa pagbuka niya sa iyang mga mata siya dili na mao.

¹⁹Rich he lieth down, and he is not gathered, His eyes he hath opened, and he is not.

²⁰Ang mga kalisang makaapas kaniya ingon sa mga tubig; Usa ka unos magasakmit kaniya sa gabii.

²⁰Overtake him as waters do terrors, By night stolen him away hath a whirlwind.

²¹Ang hangin nga timog magadala kaniya, ug siya mogikan; Ug kini magasilhig kaniya gikan sa iyang dapit.

²¹Take him up doth an east wind, and he goeth, And it frighteneth him from his place,

²²Kay siya pagalabayon sa Dios , ug dili pagasayloan: Siya buot mokalagiw gikan sa iyang kamot.

²²And it casteth at him, and doth not spare, From its hand he diligently fleeth.

²³Siya pagapakpakan sa mga tawo sa ilang mga kamot, Ug pagasitsitan siya gikan sa iyang dapit.

²³It clappeth at him its hands, And it hisseth at him from his place.