¹Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.

¹Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.

²Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.

²Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.

³Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?

³Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.

⁴Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.

⁴Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.

⁵Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.

⁵K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,

⁶Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.

⁶narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.

⁷Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.

⁷Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.

⁸Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.

⁸Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;

⁹Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.

⁹neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.

¹⁰Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.

¹⁰Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!

¹¹Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.

¹¹Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.

¹²Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila , haduol sa kangitngitan.

¹²'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'

¹³Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan;

¹³A meni je nada otići u Šeol i prostrijeti sebi ležaj u mrklini.

¹⁴Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;

¹⁴Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'

¹⁵Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?

¹⁵Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?

¹⁶Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay.

¹⁶Hoće li u Šeol ona sa mnom sići da u prahu zajedno otpočinemo?"