¹Ug nahitabo sa Iconio, nga misulod sila pagtingub sa sinagoga sa mga Judio, ug nanagsulti sa pagkaagi nga mingtoo ang usa ka dakung panon sa katawohan sa mga Judio ug sa mga Greciahanon usab.

¹And it came to pass in Iconium that they entered together into the synagogue of the Jews, and so spake that a great multitude of both Jews and Greeks believed.

²Apan ang mga Judio, nga dili matinohoon nanagsugyot ug nagpapait sa mga kalag sa mga Gentil batok sa mga igsoon.

²But the Jews who did not believe stirred up the minds of [those of] the nations and made [them] evil-affected against the brethren.

³Busa nanagpadayon sila sa hataas nga panahon, nga nagasulti sa dakung kaisug tungod sa Ginoo, nga nagpamatuod sa pulong sa iyang gracia ug nagatugot nga pagabuhaton sa ilang mga kamot ang mga ilhanan ug mga katingalahan.

³They stayed therefore a good while, speaking boldly, [confiding] in the Lord, who gave witness to the word of his grace, giving signs and wonders to be done by their hands.

⁴Apan ang panon sa katawohan sa ciudad nabahin; ug ang uban mingdapig sa mga Judio ug ang uban sa mga apostoles.

⁴And the multitude of the city was divided, and some were with the Jews and some with the apostles.

⁵Ug sa pagdam-ag sa mga Gentil ug sa mga Judio uban ang ilang mga punoan, sa pagpasipala ug sa pagbato kanila,

⁵And when an assault was making, both of [those of] the nations and [the] Jews with their rulers, to use [them] ill and stone them,

⁶Hingsabtan kini nila ug nangalagiw sila padulong sa Listra ug sa Derbe, mga kalungsoran sa Licaonia, ug sa mga kayutaan nga naglibut.

⁶they, being aware of it, fled to the cities of Lycaonia, Lystra and Derbe, and the surrounding country,

⁷Ug didto gimantala nila ang Maayong Balita.

⁷and there they were announcing the glad tidings.

⁸Ug sa Listra may nagalingkod nga usa ka tawo nga lulid ang mga tiil, piang gikan pa sa tiyan sa iyang inahan, nga wala gayud makalakaw.

⁸And a certain man in Lystra, impotent in his feet, sat, [being] lame from his mother's womb, who had never walked.

⁹Nakadungog kini sa pagsulti ni Pablo; nga nagtutok kaniya, ug sa hingkit-an niya, nga adunay pagtoo nga pagaayohan siya,

⁹This [man] heard Paul speaking, who, fixing his eyes on him, and seeing that he had faith to be healed,

¹⁰Nag-ingon sa makusog nga tingog: Tumindog ka pagtarung sa imong mga tiil. Ug miugpo siya, ug milakaw.

¹⁰said with a loud voice, Rise up straight upon thy feet: and he sprang up and walked.

¹¹Ug sa nakita sa mga panon sa katawohan ang gibuhat ni Pablo, misinggit sila nga nanag-ingon sa pinulongan nga Licaoniahanon: Ang mga dios sa dagway sa mga tawo, nanganaug kanato.

¹¹But the crowds, who saw what Paul had done, lifted up their voices in Lycaonian, saying, The gods, having made themselves like men, are come down to us.

¹²Ug ilang ginganlan si Bernabe nga Jupiter, ug si Pablo, Mercurio; kay siya mao ang pangulong magsusulti.

¹²And they called Barnabas Jupiter, and Paul Mercury, because he took the lead in speaking.

¹³Unya ang sacerdote ni Jupiter, kansang templo didto sa atbang sa ciudad, nagdala ngadto sa mga pultahan ug mga vaca nga lake ug mga purongpurong ug buot unta siya maghalad uban sa mga panon sa katawohan.

¹³And the priest of Jupiter who was before the city, having brought bulls and garlands to the gates, would have done sacrifice along with the crowds.

¹⁴Ug sa hindunggan kini sa mga apostoles nga si Bernabe ug si Pablo, gipanggisi nila ang ilang mga bisti ug misuot sila sa taliwala sa panon sa katawohan, nga nagasinggit,

¹⁴But the apostles Barnabas and Paul, having heard [it], rent their garments, and rushed out to the crowd, crying

¹⁵Ug nanag-ingon: Mga Ginoo, nganong nanagbuhat kamo niining mga butanga? Mga tawo man usab kami nga sa mao usab nga kinaiya ninyo, nga nagamantala kaninyo sa Maayong Balita, aron managbalik kamo gikan niining kabuangan, ngadto sa usa ka Dios nga buhi, nga nagbuhat sa langit ug sa yuta, ug sa dagat, ug sa tanang anaa kanila;

¹⁵and saying, Men, why do ye these things? *We* also are men of like passions with you, preaching to you to turn from these vanities to the living God, who made the heaven, and the earth, and the sea, and all things in them;

¹⁶Nga sa mga miaging kaliwatan, gipasagdan niya ang tanang mga nasud sa paglakaw sa ilang kaugalingong mga dalan;

¹⁶who in the past generations suffered all the nations to go in their own ways,

¹⁷Ug bisan pa niana wala siya magpasagad nga walay pagpamatuod sa iyang kaugalingon sa pagkaagi nga nagbuhat siya ug maayo, ug naghatag kaninyo ug ulan sa langit, ug panahon nga mabungaon, nga nagapuno sa inyong mga kasingkasing sa kalan-on ug sa kalipay.

¹⁷though indeed he did not leave himself without witness, doing good, and giving to you from heaven rain and fruitful seasons, filling your hearts with food and gladness.

¹⁸Ug sa pag-ingon nila niining mga butanga, halus wala sila makahimo sa pagpugong sa mga panon sa katawohan sa dili paghalad kanila.

¹⁸And saying these things, they with difficulty kept the crowds from sacrificing to them.

¹⁹Apan didto may miabut nga mga Judio sa Antioquia, ug sa Iconio; ug sa nadani nila ang mga panon sa katawohan, ilang gibato si Pablo ug giguyod siya sa gawas sa ciudad, nga gidahum nila nga patay na siya.

¹⁹But there came Jews from Antioch and Iconium, and having persuaded the crowds and stoned Paul, drew him out of the city, supposing him to have died.

²⁰Apan sa gilibutan siya sa mga tinon-an, mibangon siya ug misulod sa ciudad; ug sa pagkaugma milakaw siya uban kang Bernabe padulong sa Derbe.

²⁰But while the disciples encircled him, he rose up and entered into the city. And on the morrow he went away with Barnabas to Derbe.

²¹Ug sa nakamantala sila sa Maayong Balita didto niadtong ciudara, ug nakahimo ug daghang mga tinon-an, namalik sila sa Listra, ug sa Iconio, ug sa Antioquia;

²¹And having announced the glad tidings to that city, and having made many disciples, they returned to Lystra, and Iconium, and Antioch,

²²Nga nagpalig-on sa mga kalag sa mga tinon-an, sa pagtambag nga managpadayon sila sa pagtoo, ug nga pinaagi sa daghang mga kagul-anan, kinahanglan mosulod kita sa gingharian sa Dios.

²²establishing the souls of the disciples, exhorting them to abide in the faith, and that through many tribulations we must enter into the kingdom of God.

²³Ug sa nakapili sila alang kanila ug mga anciano sa tagsa ka iglesia, ug sa nakaampo sila uban ang pagpuasa, ilang gitugyan sila sa Ginoo nga ilang ginatohoan.

²³And having chosen them elders in each assembly, having prayed with fastings, they committed them to the Lord, on whom they had believed.

²⁴Ug milatas sila sa Pisidia, ug miabut sa Pamfilia.

²⁴And having passed through Pisidia they came to Pamphylia,

²⁵Ug sa namantala nila ang pulong sa Dios sa Perge, nanlugsong sila ngadto sa Atalia.

²⁵and having spoken the word in Perga, they came down to Attalia;

²⁶Ug gikan didto mingsakay sila padulong sa Antioquia, diin gitugyan sila sa gracia sa Dios, alang sa bulohaton nga ilang nahuman.

²⁶and thence they sailed away to Antioch, whence they had been committed to the grace of God for the work which they had fulfilled.

²⁷Ug unya sa nahiabut na sila, ug sa natigum nila ang iglesia, ilang gipanagsugilon ang tanang mga butang nga gibuhat sa Dios uban kanila, ug nga iyang giablihan ang pultahan sa pagtoo alang sa mga Gentil.

²⁷And having arrived, and having brought together the assembly, they related to them all that God had done with them, and that he had opened a door of faith to the nations.

²⁸Ug nanagpadayon sila sulod sa hataas nga panahon uban sa mga tinon-an.

²⁸And they stayed no little time with the disciples.