¹Anak ko, pagmatngon sa akong kaalam; Ikiling ang imong igdulungog sa akong salabutan:

¹Figliuol mio, sta’ attento alla mia sapienza, inclina l’orecchio alla mia intelligenza,

²Aron ikaw magabantay sa pagkabuotan, Ug aron ang imong mga ngabil magatipig ug kinaadman.

²affinché tu conservi l’accorgimento, e le tue labbra ritengano la scienza.

³Kay ang mga ngabil sa usa ka dumuloong babaye nagpatolo ug dugos, Ug ang iyang baba labi pang mahinlo kay sa lana:

³Poiché le labbra dell’adultera stillano miele, e la sua bocca è più morbida dell’olio;

⁴Apan sa katapusan siya mapait ingon sa panyawan, Mahait ingon sa usa ka espada nga duhay sulab.

⁴ma la fine cui mena è amara come l’assenzio, è acuta come una spada a due tagli.

⁵Ang iyang mga tiil nagakanaug ngadto sa kamatayon; Ang iyang mga lakang gitunob ibabaw sa Sheol;

⁵I suoi piedi scendono alla morte, i suoi passi fan capo al soggiorno dei defunti.

⁶Busa siya dili makakaplag sa patag nga alagianan sa kinabuhi: Ang iyang mga dalan mabalhinon, ug siya wala mahibalo niini .

⁶Lungi dal prendere il sentiero della vita, le sue vie sono erranti, e non sa dove va.

⁷Busa karon, mga anak ko , patalinghug kamo kanako, Ug ayaw pagbiya gikan sa mga pulong sa akong baba.

⁷Or dunque, figliuoli, ascoltatemi, e non vi dipartite dalle parole della mia bocca.

⁸Ipahilayo ang imong dalan gikan kaniya, Ug ayaw pagpahaduol sa pultahan sa iyang balay;

⁸Tieni lontana da lei la tua via, e non t’accostare alla porta della sua casa,

⁹Tingali unya ikaw magahatag sa imong kadungganan ngadto sa lain, Ug ang imong mga tuig ngadto sa madaugdaugon;

⁹per non dare ad altri il fiore della tua gioventù, e i tuoi anni al tiranno crudele;

¹⁰Tingali unya ang mga dumuloong mapuno sa imong kusog, Ug ang imong mga pagpangabudlay anha sa balay sa usa ka lumalangyaw,

¹⁰perché degli stranieri non si sazino de’ tuoi beni, e le tue fatiche non vadano in casa d’altri;

¹¹Ug ikaw mag-agulo sa imong kaulahian, Sa diha nga mangaut-ut ang imong unod ug ang imong lawas,

¹¹perché tu non abbia a gemere quando verrà la tua fine, quando la tua carne e il tuo corpo saran consumati,

¹²Ug magaingon: Giunsa ko ang pagdumot sa pahamangno, Ug ang akong kasingkasing nagtamay sa pagbadlong;

¹²e tu non dica: "Come ho fatto a odiare la correzione, come ha potuto il cuor mio sprezzare la riprensione?

¹³Ni gituman ko ang tingog sa akong mga magtutudlo, Ni nagkiling ako sa akong igdulungog kanila nga nagpahamangno kanako!

¹³come ho fatto a non ascoltare la voce di chi m’ammaestrava, e a non porger l’orecchio a chi m’insegnava?

¹⁴Ako haduol kaayo sa tanang kadautan Sa kinataliwad-an sa pagkatigum ug sa katilingban.

¹⁴poco mancò che non mi trovassi immerso in ogni male, in mezzo al popolo ed all’assemblea".

¹⁵Imna ang mga tubig gikan sa kaugalingon mong sudlanan, Ug ang mga tubig nga nagaagay gikan sa kaugalingon mong atabay.

¹⁵Bevi l’acqua della tua cisterna, l’acqua viva del tuo pozzo

¹⁶Patibulaagon mo ba ang imong mga tubod sa halayong dapit, Ug ang mga taburan sa tubig diha sa kadalanan?

¹⁶Le tue fonti debbon esse spargersi al di fuori? e i tuoi rivi debbon essi scorrer per le strade?

¹⁷Himoa sila nga imo lamang, Ug dili alang sa mga dumuloong uban kanimo.

¹⁷Siano per te solo, e non per degli stranieri con te.

¹⁸Papanalangini ang imong tuburan; Ug pagmalipayon diha sa asawa sa imong pagkabatan-on.

¹⁸Sia benedetta la tua fonte, e vivi lieto con la sposa della tua gioventù.

¹⁹Ingon sa usa ka mahigugmaong lagsaw nga dumalaga ug sa usa ka makapahimuot nga gasela, Tugoti nga ang iyang mga dughan magatagbaw kanimo sa tanang mga panahon; Ug magpalugos ka sa kanunay sa iyang gugma.

¹⁹Cerva d’amore, cavriola di grazia, le sue carezze t’inebrino in ogni tempo, e sii del continuo rapito nell’affetto suo.

²⁰Kay ngano man ikaw, anak ko, nga magpalugos sa usa ka dumuloong babaye, Ug magahalog sa sabakan sa usa ka lumalangyaw?

²⁰E perché, figliuol mio, t’invaghiresti d’un’estranea, e abbracceresti il seno della donna altrui?

²¹Kay ang mga dalan sa tawo anaa sa atubangan sa mga mata ni Jehova; Ug gipatag niya ang tanang mga alagianan niya.

²¹Ché le vie dell’uomo stan davanti agli occhi dell’Eterno, il quale osserva tutti i sentieri di lui.

²²Ang iyang kaugalingong kasal-anan modakop sa dautan, Ug siya magapus sa mga higot sa iyang sala.

²²L’empio sarà preso nelle proprie iniquità, e tenuto stretto dalle funi del suo peccato.

²³Siya mamatay tungod sa pagkakulang sa pahamangno; Ug sa pagkadaku sa iyang pagkabuang siya mahisalaag.

²³Egli morrà per mancanza di correzione, andrà vacillando per la grandezza della sua follia.