¹Sumangpit ka karon; anaa ba ing bisan kinsa nga motubag kanimo? Ug kinsa sa mga balaan ang imong kapasingadtoan?

¹“Call now; is there any who will answer you? To which of the holy ones will you turn?

²Kay ang kalibog mopatay sa tawong buang-buang, Ug ang kasina molaglag sa tawong pahong.

²For resentment kills the foolish man, and jealousy kills the simple.

³Nakita ko ang buang nga nakagamot: Apan sa gilayon gihimaraut ko ang iyang puloy-anan.

³I have seen the foolish taking root, but suddenly I cursed his habitation.

⁴Ang iyang mga anak halayo sa kaluwasan, Ug sa ganghaan sila nangadugmok, Sila walay bisan kinsa nga magaluwas kanila:

⁴His children are far from safety. They are crushed in the gate. Neither is there any to deliver them,

⁵Ang iyang alanihon sa mga gigutom pagakan-on, Ug kana, bisan sa katunokan pagakuhaon; Ug ang giuhaw sa bahandi motulon.

⁵whose harvest the hungry eats up, and take it even out of the thorns. The snare gapes for their substance.

⁶Kay ang kasakit dili magagikan sa abug, Ni ang kasamok magagula gikan sa yuta:

⁶For affliction doesn’t come forth from the dust, neither does trouble spring out of the ground;

⁷Apan ang tawo ngadto sa kasakit natawo, Ingon nga ang aligato sa itaas mopaingon.

⁷but man is born to trouble, as the sparks fly upward.

⁸Apan sa akong bahin, ang Dios maoy akong pangitaon, Ug sa Dios ang akong tuyo adto ko igatugyan;

⁸“But as for me, I would seek God. I would commit my cause to God,

⁹Nga nagabuhat sa mga dagkung butang ug dili matukib, Mga butang katingalahan nga dili maihap;

⁹who does great things that can’t be fathomed, marvelous things without number;

¹⁰Nga sa kalibutan nagahatag ug ulan, Ug sa kabaulan nagpadala ug tubig;

¹⁰who gives rain on the earth, and sends waters on the fields;

¹¹Sa pagkaagi nga kadtong mga atua sa ubos ngadto sa itaas iyang gipahamutang, Ug kadtong nanagbakho ngadto sa kaluwasan ginabayaw.

¹¹so that he sets up on high those who are low, those who mourn are exalted to safety.

¹²Siya magasumpo sa mga hunahuna sa malimbungon, Sa pagkaagi nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang mga bulohaton.

¹²He frustrates the devices of the crafty, So that their hands can’t perform their enterprise.

¹³Siya magadakup sa mga maalam diha sa ilang kaugalingong kabatid: Ug ang sabutsabut sa mga guatsinanggo mahimong pakyas.

¹³He takes the wise in their own craftiness; the counsel of the cunning is carried headlong.

¹⁴Ang kadulom maoy ilang ihibalag sa maadlaw, Ug sa udto magasukarap sila ingon sa magabii.

¹⁴They meet with darkness in the day time, and grope at noonday as in the night.

¹⁵Apan siya nagaluwas gikan sa espada sa ilang baba, Bisan ang mga kabus gikan sa kamot sa mga makagagahum.

¹⁵But he saves from the sword of their mouth, even the needy from the hand of the mighty.

¹⁶Busa ang kabus may palaabuton, Ug ang kasal-anan magatak-om sa baba niya.

¹⁶So the poor has hope, and injustice shuts her mouth.

¹⁷Ania karon, bulahan ang tawo nga pagabadlongon sa Dios: Busa ayaw pagbiaybiay sa mga castigo sa Makagagahum.

¹⁷“Behold, happy is the man whom God corrects. Therefore do not despise the chastening of the Almighty.

¹⁸Kay siya magahatag sa sakit ug pagabugkosan; Siya magasamad ug ang iyang mga kamot maoy magaayo.

¹⁸For he wounds, and binds up. He injures, and his hands make whole.

¹⁹Siya magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; Oo, bisan sa pipito ang kadaut dili makadapat kanimo.

¹⁹He will deliver you in six troubles; yes, in seven no evil shall touch you.

²⁰Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; Ug sa gubat gikan sa kagahum sa espada.

²⁰In famine he will redeem you from death; in war, from the power of the sword.

²¹Ikaw pagatagoan gikan sa hampak sa dila; Ni malisang ikaw sa pagkalaglag sa modangat kini.

²¹You shall be hidden from the scourge of the tongue, neither shall you be afraid of destruction when it comes.

²²Ang pagkalaglag ug tinggutom imong pagakataw-an; Ni malisang ikaw sa mga mananap sa yuta.

²²At destruction and famine you shall laugh, neither shall you be afraid of the animals of the earth.

²³Kay ikaw magpakig-uyon sa mga bato sa kapatagan; Ug ang mga mananap sa kapatagan makigdait kanimo.

²³For you shall be allied with the stones of the field. The animals of the field shall be at peace with you.

²⁴Ug ikaw masayud nga ang imong balong-balong anaa sa pakigdait; Ug ikaw modu-aw sa imong pinuy-anan ug kanimo walay mawala.

²⁴You shall know that your tent is in peace. You shall visit your fold, and shall miss nothing.

²⁵Ikaw masayud usab nga ang imong kaliwat mahimong daku, Ug ang imong anak sama sa kabalilihan sa yuta.

²⁵You shall know also that your seed shall be great, Your offspring as the grass of the earth.

²⁶Ikaw moadto sa imong lubnganan sa hingkud nga panuigon, Sama sa usa ka tapok sa trigo nga maani sa iyang panahon.

²⁶You shall come to your grave in a full age, like a shock of grain comes in its season.

²⁷Ania karon, kana atong gisusi, busa mao man kana; Patalinghugi kana, ug kana tulotimbanga alang sa imong kaayohan.

²⁷Look this, we have searched it, so it is. Hear it, and know it for your good.”