Cebuano

World English Bible

Luke

20

1Ug nahitabo nga, sa usa sa mga adlaw, sa nagatudlo siya sa mga tawo sulod sa templo, ug nagawali sa Maayong Balita, dihay mingduol kaniya, ang mga pangulong sacerdote ug ang mga escriba uban ang mga anciano.
1It happened on one of those days, as he was teaching the people in the temple and preaching the Good News, that the priests and scribes came to him with the elders.
2Ug sila mingsulti nga nagaingon kaniya: Saysayi kami, tungod sa unsa nga pagbulot-an nagabuhat ikaw niining mga butanga? kun kinsa man ang naghatag kanimo niining pagbulot-an?
2They asked him, “Tell us: by what authority do you do these things? Or who is giving you this authority?”
3Ug siya mitubag ug miingon kanila: Ako usab mangutana kaninyo ug usa ka pangutana, ug saysayi ako:
3He answered them, “I also will ask you one question. Tell me:
4Ang bautismo ni Juan, gikan ba sa langit, kun gikan sa mga tawo?
4 the baptism of John, was it from heaven, or from men?”
5Ug sila nagatolotimbang sa ilang kaugalingon nga nagaingon: Kong mag-ingon kita, gikan sa langit, magaingon siya: Ngano man nga wala ninyo siya pagtoohi?
5They reasoned with themselves, saying, “If we say, ‘From heaven,’ he will say, ‘Why didn’t you believe him?’
6Apan kong mag-ingon kita, gikan sa mga tawo; ang tanang mga tawo magabato kanato; kay natino sila nga si Juan maoy usa ka manalagna.
6But if we say, ‘From men,’ all the people will stone us, for they are persuaded that John was a prophet.”
7Ug sila mingtubag nga wala nila hibaloi kong diin gikan.
7They answered that they didn’t know where it was from.
8Ug si Jesus miingon kanila: Ako usab dili magasaysay kaninyo kong sa unsa nga pagbulot-an ginahimo ko kining mga butanga.
8Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
9Ug misugod siya sa pagsulti sa katawohan niini nga sambingay: Usa ka tawo nakatanum ug usa ka parrasan, ug gipaabangan niya kini sa mga mag-uuma, ug milangyaw siya sa laing yuta sa hataas nga panahon.
9He began to tell the people this parable. “A man planted a vineyard, and rented it out to some farmers, and went into another country for a long time.
10Ug sa tingbunga gipaadtoan niya ug usa ka ulipon ang mga mag-uuma aron siya pagahatagan nila sa bunga sa parrasan; apan gihampak siya sa mga mag-uuma, ug gipapauli siya nga walay dala.
10 At the proper season, he sent a servant to the farmers to collect his share of the fruit of the vineyard. But the farmers beat him, and sent him away empty.
11Ug siya nagpaadto na usab ug usa ka ulipon; ug kini gihampak usab nila, ug gipakaulawan, ug gipapauli nga walay dala.
11 He sent yet another servant, and they also beat him, and treated him shamefully, and sent him away empty.
12Ug nagpaadto na usab sa ikatolo; ug kini usab gisamaran nila ug giabog sa gawas.
12 He sent yet a third, and they also wounded him, and threw him out.
13Ug miingon ang Ginoo sa parrasan: Unsa ang akong pagabuhaton? Pagasugoon ko ang akong anak nga hinigugma; tingali ilang pagatahuron siya.
13 The lord of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son. It may be that seeing him, they will respect him.’
14Apan sa hingkit-an kini sa mga mag-uuma, nanagtolotimbang sila sa ilang kaugalingon nga nagaingon: Kini mao ang manununod, umari kamo, patyon ta siya, aron ang kabilin maato.
14 “But when the farmers saw him, they reasoned among themselves, saying, ‘This is the heir. Come, let’s kill him, that the inheritance may be ours.’
15Ug ilang giabog siya sa gawas sa parrasan, ug gipatay siya. Busa, unsa ang pagabuhaton kanila sa Ginoo sa parrasan?
15 They threw him out of the vineyard, and killed him. What therefore will the lord of the vineyard do to them?
16Moanhi siya ug magalaglag niining mga mag-uuma, ug igahatag niya ang parrasan sa uban. Ug sa hingdunggan nila kini, sila nanag-ingon: Dili unta kini mahitabo.
16 He will come and destroy these farmers, and will give the vineyard to others.” When they heard it, they said, “May it never be!”
17Apan siya mitutok kanila ug miingon: Unsa man diay kining nahasulat: Ang bato nga gisalikway sa mga magtutukod, kini nahimong pangulo nga bato sa pamag-ang?
17But he looked at them, and said, “Then what is this that is written, ‘The stone which the builders rejected, the same was made the chief cornerstone?’
18Ang tanan nga nahulog sa ibabaw niadtong batoha mangadugmok; apan bisan kinsa ang mahulogan niya, kini magasabwag kaniya sama sa abog.
18 Everyone who falls on that stone will be broken to pieces, but it will crush whomever it falls on to dust.”
19Ug ang mga escriba ug ang mga pangulong sacerdote nanagtinguha sa pagdakup kaniya niadto gayud nga taknaa; ug nangahadlok sila sa katawohan; kay naila nila nga batok kanila ang pagsulti niya niini nga sambingay.
19The chief priests and the scribes sought to lay hands on him that very hour, but they feared the people—for they knew he had spoken this parable against them.
20Ug ilang ginabantayan siya, ug gipaadtoan ug mga maniniid nga nagapakaaron-ingnon sa ilang kaugalingon nga matarung, aron nga ilang hingdakpan siya sa iyang mga panulti, sa pagtugyan kaniya sa kagamhanan ug sa pagbulot-an sa gobernador.
20They watched him, and sent out spies, who pretended to be righteous, that they might trap him in something he said, so as to deliver him up to the power and authority of the governor.
21Ug ilang gipangutana siya nga nagaingon: Magtutudlo, nahibalo kami nga ikaw nagasulti ug nagatudlo sa matul-id gayud, ug wala kay pinalabi sa mga tawo; kondili sa tinuod gayud nagatudlo ikaw sa kamatuoran sa dalan sa Dios.
21They asked him, “Teacher, we know that you say and teach what is right, and aren’t partial to anyone, but truly teach the way of God.
22Uyon ba sa balaod alang kanamo ang paghatag ug buhis kang Cesar, kun dili?
22Is it lawful for us to pay taxes to Caesar, or not?”
23Apan nasabut niya pag-ayo ang ilang malimbungong paagi ug miingon kanila: Nganong ginatintal ninyo ako?
23But he perceived their craftiness, and said to them, “Why do you test me?
24Ipakita ninyo kanako ang usa ka denario. Kang kinsang dagway ug unsa ang nahasulat nga anaa kaniya? Ug sila nanagpanubag ug nanag-ingon: Kang Cesar.
24 Show me a denarius. Whose image and inscription are on it?” They answered, “Caesar’s.”
25Ug siya miingon kanila: Busa, maghatag kamo kang Cesar sa mga butang nga iya ni Cesar, ug sa Dios sa mga butang nga iya sa Dios.
25He said to them, “Then give to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.”
26Ug wala sila makahimo sa pagdakup kaniya sa iyang mga pulong sa atubangan sa mga tawo; ug sila nanghibulong sa iyang tubag, ug nangahilum sila.
26They weren’t able to trap him in his words before the people. They marveled at his answer, and were silent.
27Ug dihay miduol kaniya pipila sa mga Saduceo, sila nga nanag-ingon nga walay pagkabanhaw;
27Some of the Sadducees came to him, those who deny that there is a resurrection.
28Ug sila nangutana kaniya nga nagaingon: Magtutudlo, gisulat ni Moises kanamo, nga kong ang igsoon sa usa ka tawo mamatay, nga adunay asawa ug walay anak, ang iyang igsoon mangasawa kaniya, ug magabangon sa kaliwatan sa iyang igsoon.
28They asked him, “Teacher, Moses wrote to us that if a man’s brother dies having a wife, and he is childless, his brother should take the wife, and raise up children for his brother.
29Busa may pito ka managsoon nga lalake: ang kamagulangan nangasawa, ug namatay nga walay anak.
29There were therefore seven brothers. The first took a wife, and died childless.
30Ug ang ikaduha nangasawa, apan kini namatay nga walay anak.
30The second took her as wife, and he died childless.
31Ug ang ikatolo nangasawa kaniya; ug sa maong pagkaagi ang tanan nga pito; ug sila nangamatay nga walay gibilin nga mga anak.
31The third took her, and likewise the seven all left no children, and died.
32Ug sa katapusan sa tanan, namatay usab ang babaye.
32Afterward the woman also died.
33Busa sa pagkabanhaw, kang kinsa man nga asawa siya? (Kay siya naasawa man sa pito).
33Therefore in the resurrection whose wife of them will she be? For the seven had her as a wife.”
34Ug si Jesus mitubag ug miingon kanila: Ang mga anak niining kalibutana nanagpangasawa ug ginapangasawa.
34Jesus said to them, “The children of this age marry, and are given in marriage.
35Apan sila nga naisip nga takus sa pagdangat niadtong kalibutan ug sa pagkabanhaw gikan sa mga minatay, dili sila magaminyo, bisan pagaminyoon.
35 But those who are considered worthy to attain to that age and the resurrection from the dead, neither marry, nor are given in marriage.
36Kay dili sila mamatay, kay sila masama man sa mga manolonda ug mga anak sa Dios, sanglit mga anak sa pagkabanhaw.
36 For they can’t die any more, for they are like the angels, and are children of God, being children of the resurrection.
37Kondili nga ang mga minatay mangabanhaw, bisan si Moises nagpakita niini sa dapit sa Sapinit, sa panahon nga gitawag niya ang Ginoo, ang Dios ni Abraham, ug ang Dios ni Isaac, ug ang Dios ni Jacob.
37 But that the dead are raised, even Moses showed at the bush, when he called the Lord ‘The God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’
38Busa siya dili Dios sa mga minatay, kondili sa mga buhi. Kay ang tanan nangabuhi tungod kaniya.
38 Now he is not the God of the dead, but of the living, for all are alive to him.”
39Ug may mga escriba sa nagatubag, miingon: Magtutudlo, maayo ang giingon mo.
39Some of the scribes answered, “Teacher, you speak well.”
40Ug sukad niadto wala na sila mangahas sa pagpangutana kaniya sa bisan unsang pangutana.
40They didn’t dare to ask him any more questions.
41Ug siya miingon kanila: Nganong ginaingon nila nga si Cristo anak ni David?
41He said to them, “Why do they say that the Christ is David’s son?
42Kay si David, sa iyang kaugalingon, nagaingon sa basahon sa mga Salmos: ang Ginoo nag-ingon sa akong Ginoo: Lumingkod ka sa akong too,
42 David himself says in the book of Psalms, ‘The Lord said to my Lord, “Sit at my right hand,
43Hangtud nga igabutang ko ang imong mga kaaway nga tumbanan sa imong mga tiil.
43 until I make your enemies the footstool of your feet.”’
44Busa si David nagahingalan kaniya nga Ginoo, ug unsaon pagkahimo nga siya maanak niya?
44 “David therefore calls him Lord, so how is he his son?”
45Ug sa gipatalinghugan siya sa tanang katawohan, miingon siya sa iyang mga tinon-an:
45In the hearing of all the people, he said to his disciples,
46Magmatngon kamo sa mga escriba nga buot magalakaw nga sinul-oban sa mga bisti nga hatag-as, ug mahigugma sa mga pagyukbo sa mga baligyaanan, ug sa mga nahaunang mga lingkoranan sa mga sinagoga, ug sa paglingkod sa mga labing maayong lingkoranan sa mga kombira;
46 “Beware of the scribes, who like to walk in long robes, and love greetings in the marketplaces, the best seats in the synagogues, and the best places at feasts;
47Nga nagalamoy sa mga balay sa mga babayeng balo, ug sa usa ka pasangil nagabuhat ug hatag-as nga mga pangad-yeon: kini sila magadawat ug labing daku nga pagkahinukman sa silot.
47 who devour widows’ houses, and for a pretense make long prayers: these will receive greater condemnation.”