Cebuano

World English Bible

Mark

11

1Ug sa nagakaduol na sila sa Jerusalem, sa Betfage, ug sa Betania, sa bukid sa mga Olivo, gisugo niya ang duha sa iyang mga tinon-an,
1When they drew near to Jerusalem, to Bethsphage and Bethany, at the Mount of Olives, he sent two of his disciples,
2Ug miingon kanila: Umadto kamo sa balangay nga anaa sa atubangan ninyo, ug gilayon sa pagsulod ninyo, makakaplag kamo usa ka nati sa asna nga gihigut, nga wala pa makabay-i ug tawo. Hubara ninyo ug dad-a dinhi.
2and said to them, “Go your way into the village that is opposite you. Immediately as you enter into it, you will find a young donkey tied, on which no one has sat. Untie him, and bring him.
3Ug kong adunay magaingon kaninyo: Nganong nagabuhat kamo niana? umingon kamo: ang Ginoo adunay kinahanglan niini; ug gilayon iyang igapadala dinhi.
3 If anyone asks you, ‘Why are you doing this?’ say, ‘The Lord needs him;’ and immediately he will send him back here.”
4Ug nangadto sila ug hingkaplagan nila ang nati sa asna nga gihigut sa ganghaan sa gawas, sa kinasang-an sa dalan ug ilang gihubaran siya.
4They went away, and found a young donkey tied at the door outside in the open street, and they untied him.
5Ug ang uban sa nanagtindog didto nanag-ingon kanila: Unsa ang ginabuhat ninyo nga inyong gihubaran ang nati sa asna?
5Some of those who stood there asked them, “What are you doing, untying the young donkey?”
6Ug sila nanag-ingon kanila sumala sa gisugo ni Jesus, ug gipasagdan sila.
6They said to them just as Jesus had said, and they let them go.
7Ug gidala nila ang nati sa asna kang Jesus, ug kini ilang gihaklapan sa ilang mga kupo, ug siya mikabayo kaniya.
7They brought the young donkey to Jesus, and threw their garments on it, and Jesus sat on it.
8Ug daghan ang namuklad sa ilang mga kupo sa dalan; ug ang uban nanagpamutol ug mga palongpong sa kapatagan ug gikatag nila sa dalan.
8Many spread their garments on the way, and others were cutting down branches from the trees, and spreading them on the road.
9Ug ang mga nagauna ug ang mga nagasunod, nanagsinggit nga nagaingon: Hosanna! Dalayegon ang mianhi sa ngalan sa Ginoo!
9Those who went in front, and those who followed, cried out, “Hosanna ! Blessed is he who comes in the name of the Lord!
10Dalayegon ang gingharian nga nagaanhi, ang gingharian ni David nga atong amahan! Hosanna sa mga kahitas-an!
10Blessed is the kingdom of our father David that is coming in the name of the Lord! Hosanna in the highest!”
11Ug si Jesus misulod sa Jerusalem, ngadto sa templo; ug sa natan-aw niya sa libut ang tanang mga butang, ug kay hapon na, migula siya padulong sa Betania uban ang napulo ug duha.
11Jesus entered into the temple in Jerusalem. When he had looked around at everything, it being now evening, he went out to Bethany with the twelve.
12Ug sa pagkaugma, sa migikan sila sa Betania, gigutom siya.
12The next day, when they had come out from Bethany, he was hungry.
13Ug sa nakita niya sa unahan ang usa ka higuera nga may mga dahon, giduol niya, basin da kong may makaplagan siya niadto. Ug sa nakaduol siya, wala siyay hingkaplagan kondili mga dahon, kay dili panahon kadto sa mga higos.
13Seeing a fig tree afar off having leaves, he came to see if perhaps he might find anything on it. When he came to it, he found nothing but leaves, for it was not the season for figs.
14Ug mitubag si Jesus ug miingon niini: Wala na gayud ing mokaon bisan kinsa sa imong bunga bisan anus-a pa. Ug hingdunggan kini sa iyang mga tinon-an.
14Jesus told it, “May no one ever eat fruit from you again!” and his disciples heard it.
15Ug nangabut sila sa Jerusalem, ug si Jesus misulod sa templo, ug nagsugod pag-abog sa gawas sa mga nanagbaligya ug mga nanagpamalit sa sulod sa templo, ug gipamukan niya ang mga lamesa sa mga magbabaylo, ug ang mga lingkoranan sa mga nanagbaligya ug mga salampati;
15They came to Jerusalem, and Jesus entered into the temple, and began to throw out those who sold and those who bought in the temple, and overthrew the tables of the money changers, and the seats of those who sold the doves.
16Ug wala siya motugot nga may magadala ug ginamiton latas sa templo.
16He would not allow anyone to carry a container through the temple.
17Ug nagtudlo siya ug nag-ingon kanila: Wala ba mahasulat, Ang akong balay paganganlan balay sa pag-ampo sa tanan nga nasud? Apan gihimo ninyo nga lungib sa mga tulisan.
17He taught, saying to them, “Isn’t it written, ‘My house will be called a house of prayer for all the nations?’ But you have made it a den of robbers!”
18Ug hingdunggan kini sa mga punoan sa mga sacerdote ug sa mga escriba, ug nanagpangita sila kong unsaon ang paglaglag kaniya, kay sila nangahadlok kaniya, sanglit ang tanang panon sa katawohan nanghitingala sa iyang pagtolon-an.
18The chief priests and the scribes heard it, and sought how they might destroy him. For they feared him, because all the multitude was astonished at his teaching.
19Ug sa mataghapon mogula siya sa lungsod.
19When evening came, he went out of the city.
20Ug sa pag-agi nila sa pagkabuntag, hingkit-an nila nga ang higuera nalaya sukad sa gamut.
20As they passed by in the morning, they saw the fig tree withered away from the roots.
21Ug sa nahinumdum si Pedro, miingon kaniya: Magtutudlo, tan-awa, ang higuera nga imong gitunglo, nalaya.
21Peter, remembering, said to him, “Rabbi, look! The fig tree which you cursed has withered away.”
22Ug sa mitubag si Jesus, miingon kanila: Tumoo kamo sa Dios.
22Jesus answered them, “Have faith in God.
23Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo: Bisan kinsa nga mag-ingon niining bukid: Pahawa ka ug lumayat ka sa dagat, ug dili magduhaduha sa iyang kasingkasing apan motoo nga ang iyang giingon mahimo, siya makabaton niini.
23 For most certainly I tell you, whoever may tell this mountain, ‘Be taken up and cast into the sea,’ and doesn’t doubt in his heart, but believes that what he says is happening; he shall have whatever he says.
24Tungod niini nagaingon ako kaninyo: Ang tanang mga butang nga inyong igaampo ug pagapangayoon, tohoi nga inyong madawat sila, ug kamo makabaton kanila.
24 Therefore I tell you, all things whatever you pray and ask for, believe that you have received them, and you shall have them.
25Ug sa tanang panahon nga kamo magatindog sa pag-ampo, ug may diyutay kamo batok sa uban, pasayloa sila ninyo, aron nga ang inyong Amahan nga atua sa langit magapasaylo usab kaninyo sa inyong mga paglapas.
25 Whenever you stand praying, forgive, if you have anything against anyone; so that your Father, who is in heaven, may also forgive you your transgressions.
26Apan kong kamo dili managpasaylo, ang inyong Amahan nga atua sa langit dili usab magapasaylo sa inyong mga paglapas.
26 But if you do not forgive, neither will your Father in heaven forgive your transgressions.”
27Ug ming-abut sila pag-usab sa Jerusalem, ug sa nagalakaw siya sa templo, nanagpanuol kaniya ang mga punoan sa mga sacerdote ug ang mga escriba, ug ang mga anciano.
27They came again to Jerusalem, and as he was walking in the temple, the chief priests, and the scribes, and the elders came to him,
28Ug sila nag-ingon kaniya: Tungod sa unsa nga pagbulot-an nga nagabuhat ikaw niining mga butanga? kun kinsa ang nagahatag kanimo niini nga pagbulot-an sa pagbuhat niining mga butanga?
28and they began saying to him, “By what authority do you do these things? Or who gave you this authority to do these things?”
29Ug si Jesus miingon kanila: Ako mangutana usab kaninyo ug usa ka butang, ug tubaga ako, ug ako magtug-an kaninyo kong sa unsa nga pagbulot-an ginabuhat ko kining mga butanga.
29Jesus said to them, “I will ask you one question. Answer me, and I will tell you by what authority I do these things.
30Ang bautismo ni Juan, gikan ba sa langit kun sa mga tawo? Tubaga ako.
30 The baptism of John—was it from heaven, or from men? Answer me.”
31Ug nanagtolotimbang sila sa ilang kaugalingon nga nagaingon: Kong kita magaingon: Gikan sa langit, moingon siya: Ngano man nga wala ninyo siya pagtohol?
31They reasoned with themselves, saying, “If we should say, ‘From heaven;’ he will say, ‘Why then did you not believe him?’
32Apan kong mag-ingon kita: Gikan sa mga tawo—nangahadlok sila sa lungsod, kay ang tanan sa pagkamatuod nagaila kang Juan ingon nga manalagna.
32If we should say, ‘From men’”—they feared the people, for all held John to really be a prophet.
33Ug mingtubag sila ug nag-ingon kang Jesus: Wala kami manghibalo. Ug si Jesus miingon kanila: Ako dili usab magtug-an kaninyo kong sa unsa nga pagbulotan ginabuhat ko kining mga butanga.
33They answered Jesus, “We don’t know.” Jesus said to them, “Neither do I tell you by what authority I do these things.”