1Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.
1Hear my prayer, Yahweh! Let my cry come to you.
2Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.
2Don’t hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.
3Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.
3For my days consume away like smoke. My bones are burned as a torch.
4Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.
4My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.
5Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.
5By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.
6Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.
6I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.
7Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.
7I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.
8Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.
8My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.
9Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,
9For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,
10Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.
10Because of your indignation and your wrath, for you have taken me up, and thrown me away.
11Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.
11My days are like a long shadow. I have withered like grass.
12Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
12But you, Yahweh, will remain forever; your renown endures to all generations.
13Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.
13You will arise and have mercy on Zion; for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.
14Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug sila adunay kalooy sa iyang mga abug.
14For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.
15Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.
15So the nations will fear the name of Yahweh; all the kings of the earth your glory.
16Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.
16For Yahweh has built up Zion. He has appeared in his glory.
17Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.
17He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.
18Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.
18This will be written for the generation to come. A people which will be created will praise Yah.
19Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;
19For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, Yahweh saw the earth;
20Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;
20to hear the groans of the prisoner; to free those who are condemned to death;
21Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;
21that men may declare the name of Yahweh in Zion, and his praise in Jerusalem;
22Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.
22when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve Yahweh.
23Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.
23He weakened my strength along the course. He shortened my days.
24Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
24I said, “My God, don’t take me away in the midst of my days. Your years are throughout all generations.
25Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.
25Of old, you laid the foundation of the earth. The heavens are the work of your hands.
26Sila mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo sila, ug sila pagaalid-an:
26They will perish, but you will endure. Yes, all of them will wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.
27Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.
27But you are the same. Your years will have no end.
28Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.
28The children of your servants will continue. Their seed will be established before you.”