¹Job progovori i reče:

¹Ijob respondis kaj diris:

²"Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.

²Auxskultu mian parolon; Kaj gxi estu anstataux viaj konsoloj.

³Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.

³Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

⁴Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?

⁴CXu kontraux homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

⁵Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;

⁵Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la busxon.

⁶pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.

⁶Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

⁷Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?

⁷Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havajxon?

⁸Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.

⁸Ilia idaro estas bone arangxita antaux ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaux iliaj okuloj.

⁹Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.

⁹Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

¹⁰Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.

¹⁰Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpusxata; Ilia bovino gravedigxas kaj ne abortas.

¹¹K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.

¹¹Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel sxafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

¹²Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.

¹²Ili gxojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

¹³Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno.

¹³Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en SXeolon momente.

¹⁴A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!

¹⁴Kaj tamen ili diras al Dio:Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

¹⁵TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'

¹⁵Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

¹⁶Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?

¹⁶Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

¹⁷Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?

¹⁷GXis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingigxu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

¹⁸Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?

¹⁸Ili estu kiel pajlero antaux vento, Kaj kiel grenventumajxo, kiun forportas ventego.

¹⁹Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!

¹⁹Dio konservas lian malfelicxon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

²⁰Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!

²⁰Liaj propraj okuloj vidu lian malfelicxon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

²¹TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?

²¹CXar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finigxis?

²²Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?

²²CXu oni povas instrui scion al Dio, Kiu jugxas ja plej altajn?

²³Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,

²³Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

²⁴bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.

²⁴Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

²⁵A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.

²⁵Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne gxuis bonon.

²⁶Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.

²⁶Sed ambaux kune ili kusxas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

²⁷O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.

²⁷Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraux mi;

²⁸Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'

²⁸Vi diros:Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu logxis la malpiuloj?

²⁹Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:

²⁹Sed demandu la vojagxantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

³⁰'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'

³⁰En tago de malfelicxo la malpiulo estas sxirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

³¹Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?

³¹Kiu montros antaux lia vizagxo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

³²A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.

³²Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altajxeto estas starigataj gardistoj.

³³Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.

³³Dolcxaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li trenigxas cxiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaux li.

³⁴O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!"

³⁴Kiel do vi volas konsoli min per vantajxo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malgxustajxojn?