¹Bildan iz Šuaha progovori tad i reče:

¹Kaj ekparolis Bildad, la SXuhxano, kaj diris:

²"Dokad ćeš jošte govoriti tako, dokle će ti riječ kao vihor biti?

²Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via busxo estos kiel forta vento?

³TÓa zar može Bog pravo pogaziti, može li pravdu izvrnut' Svesilni?

³CXu Dio falsas la jugxon? CXu la Plejpotenculo falsas la justecon?

⁴Ako mu djeca tvoja sagriješiše, preda ih zato bezakonju njinu.

⁴Se viaj filoj pekis kontraux Li, Li forpusxis ilin pro ilia malbonago.

⁵Al' ako Boga potražiš iskreno i od Svesilnog milost ti izmoliš;

⁵Se vi sercxas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,

⁶ako li budeš čist i neporočan, odsad će svagda on nad tobom bdjeti i obnovit će kuću pravedniku.

⁶Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta logxejo.

⁷Bit će malena tvoja sreća prošla prema budućoj što te očekuje.

⁷Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.

⁸No pitaj samo prošle naraštaje, na mudrost pređa njihovih pripazi.

⁸CXar demandu la antauxajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;

⁹Od jučer mi smo i ništa ne znamo, poput sjene su na zemlji nam dani.

⁹CXar ni estas de hieraux, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.

¹⁰Oni će te poučit' i reći ti, iz srca će svog izvući besjede:

¹⁰Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.

¹¹'Izvan močvare zar će rogoz nići? Zar će bez vode trstika narasti?

¹¹CXu povas kreski kano sen malsekeco? CXu kreskas junko sen akvo?

¹²Zeleni se sva, al' i nekošena usahne prije svake druge trave.

¹²En tia okazo gxi velksekigxas pli frue ol cxiu herbo, Kiam gxi estas ankoraux en sia fresxeco, Kiam gxi ankoraux ne estas detrancxita.

¹³To je kob svakog tko Boga zaboravi; tako propada nada bezbožnika:

¹³Tiaj estas la vojoj de cxiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,

¹⁴Nit je tanana njegovo uzdanje, a ufanje mu kuća paukova.

¹⁴Kies fido dehakigxas, Kaj kies espero estas araneajxo.

¹⁵Nasloni li se, ona mu se ljulja, prihvati li se, ona mu se ruši.

¹⁵Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos gxin, sed ne povos sin teni.

¹⁶Zeleni se i sav na suncu buja, vrt su mu cio mladice prerasle.

¹⁶Li estis verda antaux la suno, Kaj super lia gxardeno etendigxas liaj brancxoj;

¹⁷Svojim korijenjem krš je isprepleo te život crpe iz živa kamena.

¹⁷Amase plektigxas liaj radikoj, Inter sxtonoj ili tenas sin forte;

¹⁸A kad ga s mjesta njegova istrgnu, ono ga niječe: 'Nikada te ne vidjeh!'

¹⁸Sed kiam oni elsxiras lin el lia loko, GXi malkonfesas lin:Mi vin ne vidis.

¹⁹I evo gdje na putu sada trune dok drugo bilje već niče iz zemlje.

¹⁹Tia estas la gxojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.

²⁰Ne, Bog neće odbacit' neporočne, niti će rukom poduprijet' opake.

²⁰Vidu, Dio ne forpusxas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.

²¹Smijeh će ti opet ispuniti usta, s usana će odjeknuti klicanje.

²¹Li plenigos ankoraux vian busxon per rido Kaj viajn lipojn per gxojkrioj.

²²Dušmane će ti odjenut' sramota i šatora će nestat' zlikovačkog.'"

²²Viaj malamantoj kovrigxos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.