¹Elifaz Temanac progovori tad i reče:

¹Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

²"Zar šupljom naukom odgovara mudrac i vjetrom istočnim trbuh napuhuje?

²‹‹Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı,Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

³Zar on sebe brani riječima ispraznim, besjedama koje ničem ne koriste?

³Boş sözlerle tartışır,Yararsız söylevler verir mi?

⁴Još više ti činiš: ništiš strah od Boga, pred njegovim licem pribranost ukidaš.

⁴Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor,Tanrının huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

⁵Tvoje riječi krivicu tvoju odaju, poslužio si se jezikom lukavih,

⁵Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor,Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

⁶vlastita te usta osuđuju, ne ja, protiv tebe same ti usne svjedoče.

⁶Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil,Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

⁷Zar si prvi čovjek koji se rodio? Zar si na svijet prije bregova došao?

⁷‹‹İlk doğan insan sen misin?Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

⁸Zar si tajne Božje ti prisluškivao i mudrost čitavu za se prisvojio?

⁸Tanrının sırrını mı dinledin de,Yalnız kendini bilge görüyorsun?

⁹Što ti znadeš, a da i mi ne znamo, što ti razumiješ, a da to ne shvaćamo?

⁹Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim?Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

¹⁰Ima među nama i sijedih i starih kojima je više ljeta no tvom ocu.

¹⁰Bizde ak saçlı da yaşlı da var,Babandan bile yaşlı.

¹¹Zar su ti utjehe Božje premalene i blage riječi upućene tebi?

¹¹Az mı geliyor Tanrının avutması sana,Söylediği yumuşak sözler?

¹²Što te srce tvoje tako slijepo goni i što tako divlje prevrćeš očima

¹²Niçin yüreğin seni sürüklüyor,Gözlerin parıldıyor,

¹³kad proti Bogu jarost svoju okrećeš, a iz usta takve riječi ti izlaze!

¹³Tanrıya öfkeni gösteriyorsun,Ağzından böyle sözler dökülüyor?

¹⁴Što je čovjek da bi čist mogao biti? Zar je itko rođen od žene pravedan?

¹⁴‹‹İnsan gerçekten temiz olabilir mi?Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

¹⁵Gle, ni u svece se On ne pouzdava, oku njegovu ni nebesa čista nisu,

¹⁵Tanrı meleklerine güvenmiyorsa,Gökler bile Onun gözünde temiz değilse,

¹⁶a kamoli to biće gadno i buntovno, čovjek što k'o vodu pije opačinu!

¹⁶Haksızlığı su gibi içenİğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

¹⁷Mene sad poslušaj, poučit' te hoću, što god sam vidjeh, ispričat' ti želim,

¹⁷‹‹Dinle beni, sana açıklayayım,Gördüğümü anlatayım,

¹⁸i ono što naučavahu mudraci ne tajeć' što su primili od pređa

¹⁸Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği,Gizlemediği gerçekleri;

¹⁹kojima je zemlja ova bila dana kamo tuđin nije nikada stupio.

¹⁹O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti,Aralarına henüz yabancı girmemişti.

²⁰Zlikovac se muči cijelog svoga vijeka, nasilniku već su ljeta odbrojena.

²⁰Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır,Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

²¹Krik strave svagda mu u ušima ječi, dok miruje, na njeg baca se razbojnik.

²¹Dehşet sesleri kulağından eksilmez,Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

²²Ne nada se da će izbjeći tminama i znade dobro da je maču namijenjen,

²²Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz,Kılıç onu gözler.

²³strvinaru da je kao plijen obećan. On znade da mu se dan propasti bliži.

²³‹Nerede?› diyerek ekmek ardınca dolaşır,Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

²⁴Nemir i tjeskoba na njeg navaljuju, k'o kralj spreman na boj na nj se obaraju.

²⁴Acı ve sıkıntı onu yıldırır,Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

²⁵On je protiv Boga podizao ruku, usuđivao se prkosit' Svesilnom

²⁵Çünkü Tanrıya el kaldırmış,Her Şeye Gücü Yetene meydan okumuş,

²⁶Ohola je čela na njega srljao, iza štita debela dobro zaklonjen.

²⁶Kalın, yumrulu kalkanıylaOna inatla saldırmıştı.

²⁷Lice mu bijaše obloženo salom a bokovi pretilinom otežali.

²⁷‹‹Yüzü semirdiği,Göbeği yağ bağladığı halde,

²⁸Razrušene je zaposjeo gradove i kućišta nastanio napuštena. Srušit će se ono što za sebe sazda;

²⁸Yıkılmış kentlerde,Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

²⁹cvasti mu neće, već rasuti se blago, sjena mu se neće po zemlji širiti.

²⁹Zengin olmayacak, serveti tükenecek,Malları ülkeye yayılmayacaktır.

³⁰On se tami više izmaknuti neće, opržit će oganj njegove mladice, u dahu plamenih usta nestat će ga.

³⁰Karanlıktan kaçamayacak,Filizlerini alev kurutacak,Tanrının ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

³¹U taštinu svoju neka se ne uzda, jer će mu ispraznost biti svom nagradom.

³¹Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın,Çünkü ödülü boşluk olacaktır.

³²Prije vremena će svenut' mu mladice, grane mu se nikad neće zazelenjet'.

³²Gününden önce işi tamamlanacak,Dalı yeşermeyecektir.

³³Kao loza, grozd će stresat' svoj nezreo, poput masline pobacit će cvatove.

³³Asma gibi koruğunu dökecek,Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

³⁴Da, bezbožničko je jalovo koljeno, i vatra proždire šator podmitljivca.

³⁴Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur,Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

³⁵Koji zlom zanesu, rađaju nesreću i prijevaru nose u utrobi svojoj."

³⁵Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar,İçleri yalan doludur.››