¹Zdaliž moudrost nevolá, a rozumnost nevydává hlasu svého?

¹CXu ne vokas la sagxo? Kaj cxu la prudento ne auxdigas sian vocxon?

²Na vrchu vysokých míst, u cesty, na rozcestí stojí,

²GXi staras sur la pinto de altajxoj, Apud la vojo, cxe la vojkrucxigxoj.

³U bran, kudy se chodí do města, a kudy se chodí dveřmi, volá, řkuci:

³Apud la pordegoj, cxe la eniro en la urbon, CXe la eniro tra la pordoj, gxi kantas:

⁴Na vásť, ó muži, volám, a hlas můj jest k synům lidským.

⁴Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia vocxo sin turnas al la homoj:

⁵Poučte se hloupí opatrnosti, a blázni srozumějte srdcem.

⁵Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

⁶Poslouchejtež, nebo znamenité věci mluviti budu, a otevření rtů mých pouhou pravdu.

⁶Auxskultu, cxar mi parolos gravajxon, Kaj gxustajxo eliros el mia busxo.

⁷Jistě žeť pravdu zvěstují ústa má, a ohavností jest rtům mým bezbožnost.

⁷CXar mia lango parolos veron, Kaj malpiajxon abomenas miaj lipoj.

⁸Spravedlivé jsou všecky řeči úst mých, není v nich nic křivého ani převráceného.

⁸Justaj estas cxiuj paroloj de mia busxo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

⁹Všecky pravé jsou rozumějícímu, a přímé těm, kteříž nalézají umění.

⁹CXiuj ili estas gxustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

¹⁰Přijmětež cvičení mé raději než stříbro, a umění raději než zlato nejvýbornější.

¹⁰Prenu mian instruon, kaj ne argxenton; Kaj la scion sxatu pli, ol plej puran oron.

¹¹Nebo lepší jest moudrost než drahé kamení, tak že jakékoli věci žádostivé vrovnati se jí nemohou.

¹¹CXar sagxo estas pli bona ol multekostaj sxtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al gxi.

¹²Já moudrost bydlím s opatrností, a umění pravé prozřetelnosti přítomné mám.

¹²Mi, sagxo, logxas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

¹³Bázeň Hospodinova jest v nenávisti míti zlé, pýchy a vysokomyslnosti, i cesty zlé a úst převrácených nenávidím.

¹³Timo antaux la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran busxon mi malamas.

¹⁴Má jest rada i šťastný prospěch, jáť jsem rozumnost, a má jest síla.

¹⁴De mi venas konsilo kaj bonarangxo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

¹⁵Skrze mne králové kralují, a knížata ustanovují věci spravedlivé.

¹⁵Per mi regxas la regxoj, Kaj la estroj donas legxojn de justeco.

¹⁶Skrze mne knížata panují, páni i všickni soudcové zemští.

¹⁶Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj cxiuj jugxantoj sur la tero.

¹⁷Já milující mne miluji, a kteříž mne pilně hledají, nalézají mne.

¹⁷Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj sercxantoj min trovos.

¹⁸Bohatství a sláva při mně jest, zboží trvánlivé i spravedlnost.

¹⁸Ricxo kaj gloro estas cxe mi, Dauxra havo kaj justo.

¹⁹Lepší jest ovoce mé než nejlepší zlato, i než ryzí, a užitek můj než stříbro výborné.

¹⁹Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita argxento.

²⁰Stezkou spravedlnosti vodím, prostředkem stezek soudu,

²⁰Laux la vojo de vero mi iras, Laux la vojstreko de la justo;

²¹Abych těm, kteříž mne milují, přidědila zboží věčné, a poklady jejich naplnila.

²¹Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

²²Hospodin měl mne při počátku cesty své, před skutky svými, přede všemi časy.

²²La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaux Siaj kreitajxoj, tre antikve.

²³Před věky ustanovena jsem, před počátkem, prvé než byla země.

²³Antaux eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaux la kreo de la tero.

²⁴Když ještě nebylo propasti, zplozena jsem, když ještě nebylo studnic oplývajících vodami.

²⁴Kiam ankoraux ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraux ne ekzistis fontoj, sxprucigantaj akvon.

²⁵Prvé než hory založeny byly, než byli pahrbkové, zplozena jsem;

²⁵Antaux ol la montoj estis starigitaj, Antaux la altajxoj mi estis kreita;

²⁶Ještě byl neučinil země a rovin, ani začátku prachu okršlku zemského.

²⁶Kiam la tero ankoraux ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

²⁷Když připravoval nebesa, byla jsem tu, když vyměřoval okrouhlost nad propastí;

²⁷Dum Li firmigis la cxielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la suprajxo de la abismo,

²⁸Když upevňoval oblaky u výsosti, když utvrzoval studnice propasti;

²⁸Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

²⁹Když ukládal moři cíl jeho, a vodám, aby nepřestupovaly rozkázaní jeho, když vyměřoval základy země:

²⁹Dum Li donis Sian legxon al la maro, Por ke la akvoj ne transpasxu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

³⁰Tehdáž byla jsem od něho pěstována, a byla jsem jeho potěšení na každý den, anobrž hrám před ním každého času;

³⁰Tiam mi estis cxe Li kiel konstruanto; Mi estis la gxojo de cxiuj tagoj, Ludante antaux Li cxiutempe.

³¹Hrám i na okršlku země jeho, a rozkoše mé s syny lidskými.

³¹Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia gxojo estas inter la homidoj.

³²A tak tedy, synové, poslechněte mne, nebo blahoslavení jsou ostříhající cest mých.

³²Kaj nun, infanoj, auxskultu min; Kaj felicxaj estos tiuj, kiuj iras laux miaj vojoj.

³³Poslouchejte cvičení, a nabuďte rozumu, a nerozpakujte se.

³³Auxskultu instruon kaj sagxigxu, Kaj ne forjxetu gxin.

³⁴Blahoslavený člověk, kterýž mne slýchá, bdě u dveří mých na každý den, šetře veřejí dveří mých.

³⁴Felicxa estas la homo, kiu min auxskultas, Kiu maldormas cxiutage cxe miaj pordoj, Kiu staras garde cxe la fostoj de miaj pordegoj.

³⁵Nebo kdož mne nalézá, nalézá život, a dosahuje lásky od Hospodina.

³⁵CXar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

³⁶Ale kdož hřeší proti mně, ukrutenství provodí nad duší svou; všickni, kteříž mne nenávidí, milují smrt.

³⁶Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; CXiuj, kiuj min malamas, amas la morton.