¹Moudrost vystavěla dům svůj, vytesavši sloupů svých sedm.

¹La sagxo konstruis sian domon, CXarpentis gxiajn sep kolonojn.

²Zbila dobytek svůj, smísila víno své, stůl také svůj připravila.

²GXi bucxis sian bruton, versxis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.

³A poslavši děvečky své, volá na vrchu nejvyšších míst v městě:

³GXi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altajxoj de la urbo:

⁴Kdožkoli jest hloupý, uchyl se sem. Až i bláznivým říká:

⁴Kiu estas naiva, tiu sin turnu cxi tien! Al la senspritulo gxi diris:

⁵Poďte, jezte chléb můj, a píte víno, kteréž jsem smísila.

⁵Venu, mangxu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enversxis.

⁶Opusťte hloupost a živi buďte, a choďte cestou rozumnosti.

⁶Forlasu la malsagxajxon, kaj vivu; Kaj iru laux la vojo de la prudento.

⁷Kdo tresce posměvače, dochází hanby, a kdo přimlouvá bezbožnému, pohanění.

⁷Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas gxustigi malpiulon, tiu estas mokata.

⁸Nedomlouvej posměvači, aby tě nevzal v nenávist; přimlouvej moudrému, a bude tě milovati.

⁸Ne penu gxustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu gxustigi sagxulon, kaj li vin amos.

⁹Učiň to moudrému, a bude moudřejší; pouč spravedlivého, a bude umělejší.

⁹Donu al sagxulo, kaj li ankoraux pli sagxigxos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.

¹⁰Počátek moudrosti jest bázeň Hospodinova, a umění svatých rozumnost.

¹⁰La komenco de la sagxo estas timo antaux la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.

¹¹Nebo skrze mne rozmnoží se dnové tvoji, a přidánoť bude let života.

¹¹CXar per mi plimultigxos viaj tagoj, Kaj aldonigxos al vi jaroj da vivo.

¹²Budeš-li moudrý, sobě moudrý budeš; pakli posměvač, sám vytrpíš.

¹²Se vi sagxigxis, vi sagxigxis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.

¹³Žena bláznivá štěbetná, nesmyslná, a nic neumí.

¹³Virino malsagxa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,

¹⁴A sedí u dveří domu svého na stolici, na místech vysokých v městě,

¹⁴Sidas cxe la pordo de sia domo, Sur segxo sur altajxo de la urbo,

¹⁵Aby volala jdoucích cestou, kteříž přímo jdou stezkami svými, řkuci:

¹⁵Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian gxustan vojon:

¹⁶Kdo jest hloupý, uchyl se sem. A bláznivému říká:

¹⁶Kiu estas naiva, tiu sin turnu cxi tien! Kaj al la senspritulo sxi diris:

¹⁷Voda kradená sladší jest, a chléb pokoutní chutnější.

¹⁷Akvoj sxtelitaj estas dolcxaj, Kaj pano kasxita estas agrabla.

¹⁸Ale neví hlupec, že mrtví jsou tam, a v hlubokém hrobě ti, kterýchž pozvala.

¹⁸Kaj li ne scias, ke tie estas mortintoj Kaj ke sxiaj invititoj estas en la profundoj de SXeol.