¹Víš-li, kterého času rodí kamsíkové, a laň ku porodu pracující spatřil-lis?

¹A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

²Máš-li v počtu měsíce, kteréž vyplňují? Znáš-li, pravím, čas porodu jejich?

²A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

³Jak se kladou, plod svůj utiskají, a s bolestí ho pozbývají?

³Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

⁴Jak se zmocňují mladí jejich, i odchovávají picí polní, a vycházejíce, nenavracují se k nim?

⁴Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

⁵Kdo propustil zvěř, aby byla svobodná? A řemení divokého osla kdo rozvázal?

⁵Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

⁶Jemuž jsem dal pustinu místo domu jeho, a místo příbytku jeho zemi slatinnou.

⁶të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

⁷Posmívá se hluku městskému, a na křikání toho, kdož by jej honil, nic nedbá.

⁷Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

⁸To, což nachází v horách, jest pastva jeho; nebo toliko zeliny hledá.

⁸Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

⁹Svolí-liž jednorožec, aby tobě sloužil, a u jeslí tvých aby nocoval?

⁹Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

¹⁰Připřáhneš-liž provazem jednorožce k orání? Bude-liž vláčeti brázdy za tebou?

¹⁰A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

¹¹Zdaž se na něj ubezpečíš, proto že jest veliká síla jeho, a poručíš jemu svou práci?

¹¹A do t'i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t'ia lësh atij punën tënde?

¹²Zdaž se jemu dověříš, že sveze semeno tvé, a na humno tvé shromáždí?

¹²A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

¹³Ty-lis dal pávům křídlo pěkné, aneb péro čápu neb pstrosu?

¹³Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

¹⁴A že opouští na zemi vejce svá, ačkoli je v prachu osedí,

¹⁴Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

¹⁵Nic nemysle, že by je noha potlačiti, aneb zvěř polní pošlapati mohla?

¹⁵duke harruar që një këmbë mund t'i shtypë ose një kafshë e fushave mund t'i shkelë.

¹⁶Tak se zatvrzuje k mladým svým, jako by jich neměl; jako by neužitečná byla práce jeho, tak jest bez starosti.

¹⁶I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

¹⁷Nebo nedal jemu Bůh moudrosti, aniž mu udělil rozumnosti.

¹⁷sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

¹⁸Časem svým zhůru se vznášeje, posmívá se koni i jezdci jeho.

¹⁸Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

¹⁹Zdaž ty dáti můžeš koni sílu? Ty-li ozdobíš šíji jeho řehtáním?

¹⁹A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

²⁰Zdali jej zastrašíš jako kobylku? Anobrž frkání chřípí jeho strašlivé jest.

²⁰A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

²¹Kopá důl, a pléše v síle své, vycházeje vstříc i zbroji.

²¹Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

²²Směje se strachu, aniž se leká, aniž ustupuje zpátkem před ostrostí meče,

²²Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

²³Ač i toul na něm chřestí, a blyští se dřevce a kopí.

²³Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

²⁴S hřmotem a s hněvem kopá zemi, aniž pokojně stojí k zvuku trouby.

²⁴Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

²⁵Anobrž k zvuku trouby řehce, a zdaleka cítí boj, hluk knížat a prokřikování.

²⁵Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

²⁶Zdali podlé rozumu tvého létá jestřáb, roztahuje křídla svá na poledne?

²⁶Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

²⁷Zdali k rozkazu tvému zhůru se vznáší orlice, a vysoko se hnízdí?

²⁷Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

²⁸Na skále přebývá, přebývá na špičaté skále jako na hradě,

²⁸Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

²⁹Odkudž hledá pokrmu, kterýž z daleka očima svýma spatřuje.

²⁹Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

³⁰Ano i mladí její střebí krev, a kde těla mrtvá, tu i ona jest. [ (Job 39:31) A tak odpovídaje Hospodin Jobovi, řekl: ] [ (Job 39:32) Zdali hádající se s Všemohoucím obviní jej? Kdo chce viniti Boha, nechť odpoví na to. ] [ (Job 39:33) Tehdy odpověděl Job Hospodinu a řekl: ] [ (Job 39:34) Aj, chaternýť jsem, což bych odpovídal tobě? Ruku svou kladu na ústa svá. ] [ (Job 39:35) Jednou jsem mluvil, ale nebudu již odmlouvati, nýbrž i podruhé, ale nebudu více přidávati. ]

³⁰Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".