1 Aeth Job ymlaen �'i ddadl, gan ddweud:
1约伯缅怀过往的幸福
2 "O na byddwn fel yn yr amser gynt, yn y dyddiau pan oedd Duw yn fy ngwarchod,
2“但愿我的景况像以前的岁月，像 神保守我的日子。
3 pan wn�i i'w lamp oleuo uwch fy mhen, a minnau'n rhodio wrth ei goleuni trwy'r tywyllwch;
3那时他的灯照在我的头上，我靠着他的光行过黑暗。
4 pan oeddwn yn nyddiau f'anterth, a Duw'n cysgodi dros fy nhrigfan;
4但愿我仍然活在年轻力壮的日子，那时 神在我的帐棚里与我亲密。
5 pan oedd yr Hollalluog yn parhau gyda mi, a'm plant o'm cwmpas.
5全能者仍然与我同在，我的孩子都环绕我。
6 Gallwn olchi fy nghamau mewn llaeth, ac yr oedd y graig yn tywallt ffrydiau o olew imi.
6我用油洗脚，磐石为我出油成河。
7 "Awn allan i borth y ddinas, ac eisteddwn yn fy sedd ar y sgw�r;
7我出到城门那里去，在广场上预备我的座位。
8 a phan welai'r llanciau fi, cilient, a chodai'r hynafgwyr ar eu traed;
8年轻人看见我，就回避，年老的也起身站立。
9 peidiai'r arweinwyr � llefaru, a rhoddent eu llaw ar eu genau;
9王子都停止说话，并且用手掩口。
10 tawai siarad y pendefigion, a glynai eu tafod wrth daflod eu genau.
10众领袖都不敢作声，他们的舌头紧贴上颚。
11 "Pan glywai clust, galwai fi'n ddedwydd, a phan welai llygad, canmolai fi;
11耳朵听见我的，就称我有福。眼睛看见我的，就作证称赞我。
12 oherwydd gwaredwn y tlawd a lefai, a'r amddifad a'r diymgeledd.
12因为我救了呼救的穷人，和无人帮助的孤儿。
13 Bendith yr un ar ddarfod amdano a dd�i arnaf, a gwnawn i galon y weddw lawenhau.
13将要灭亡的，为我祝福；我使寡妇的心欢呼。
14 Gwisgwn gyfiawnder fel dillad amdanaf; yr oedd fy marn fel mantell a thwrban.
14我以公义作衣服穿上；我的公平好像外袍和冠冕。
15 Yr oeddwn yn llygaid i'r dall, ac yn draed i'r cloff.
15我作了瞎子的眼，瘸子的腿。
16 Yr oeddwn yn dad i'r tlawd, a chwiliwn i achos y sawl nad adwaenwn.
16我作过贫穷人的父亲，我查究过我素来不认识的人的案件。
17 Drylliwn gilddannedd yr anghyfiawn, a pheri iddo ollwng yr ysglyfaeth o'i enau.
17我打碎了不义的人的牙齿，使捕食的掉下来。
18 Yna dywedais, 'Byddaf farw yn f'anterth, a'm dyddiau mor niferus �'r tywod,
18那时我心里想：‘我必在家中安然去世，我必增添我的日子像沙尘那么多。
19 a'm gwreiddiau yn ymestyn at y dyfroedd, a'r gwlith yn aros drwy'r nos ar fy mrigau,
19我的根蔓延到水边，露水整夜沾在我的枝上。
20 a'm hanrhydedd o hyd yn iraidd, a'm bwa yn adnewyddu yn fy llaw.'
20我的荣耀在身上常新，我的弓在我手上重新得力。
21 "Gwrandawai pobl arnaf, a disgwylient yn ddistaw am fy nghyngor.
21大家都聆听我，等候我；静默无声地领受我的指导。
22 Wedi imi lefaru, ni ddywedent air; diferai fy ngeiriau arnynt.
22我说了话以后，他们就不再说，我的言语像雨露一般滴在他们身上。
23 Disgwylient wrthyf fel am y glaw, ac agorent eu genau fel am law y gwanwyn.
23他们等候我像等候雨水，又大大张嘴如切慕春雨。
24 Pan wenwn arnynt, oni chaent hyder? A phan lewyrchai fy wyneb, ni fyddent brudd.
24我向他们微笑，他们也不敢相信；他们珍惜我脸上的光。
25 Dewiswn eu ffordd iddynt, ac eistedd yn ben arnynt; eisteddwn fel brenin yng nghanol ei lu, fel un yn cysuro'r galarus.
25我为他们选择道路，又坐首位；我像君王住在军队中，又像个安慰悲伤的人。’”