1 Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD. O ARGLWYDD fy Nuw, mawr iawn wyt ti; yr wyt wedi dy wisgo ag ysblander ac anrhydedd,
1Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honour and majesty.
2 a'th orchuddio � goleuni fel mantell. Yr wyt yn taenu'r nefoedd fel pabell,
2Who coverest thyself with light as with a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:
3 yn gosod tulathau dy balas ar y dyfroedd, yn cymryd y cymylau'n gerbyd, yn marchogaeth ar adenydd y gwynt,
3Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:
4 yn gwneud y gwyntoedd yn negeswyr, a'r fflamau t�n yn weision.
4Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:
5 Gosodaist y ddaear ar ei sylfeini, fel na fydd yn symud byth bythoedd;
5Who laid the foundations of the earth, that it should not be removed for ever.
6 gwnaethost i'r dyfnder ei gorchuddio fel dilledyn, ac y mae dyfroedd yn sefyll goruwch y mynyddoedd.
6Thou coveredst it with the deep as with a garment: the waters stood above the mountains.
7 Gan dy gerydd di fe ffoesant, gan su373?n dy daranau ciliasant draw,
7At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.
8 a chodi dros fynyddoedd a disgyn i'r dyffrynnoedd, i'r lle a bennaist ti iddynt;
8They go up by the mountains; they go down by the valleys unto the place which thou hast founded for them.
9 rhoist iddynt derfyn nad ydynt i'w groesi, rhag iddynt ddychwelyd a gorchuddio'r ddaear.
9Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
10 Yr wyt yn gwneud i ffynhonnau darddu mewn hafnau, yn gwneud iddynt lifo rhwng y mynyddoedd;
10He sendeth the springs into the valleys, which run among the hills.
11 rh�nt ddiod i holl fwystfilod y maes, a chaiff asynnod gwyllt eu disychedu;
11They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.
12 y mae adar y nefoedd yn nythu yn eu hymyl, ac yn trydar ymysg y canghennau.
12By them shall the fowls of the heaven have their habitation, which sing among the branches.
13 Yr wyt yn dyfrhau'r mynyddoedd o'th balas; digonir y ddaear trwy dy ddarpariaeth.
13He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
14 Yr wyt yn gwneud i'r gwellt dyfu i'r gwartheg, a phlanhigion at wasanaeth pobl, i ddwyn allan fwyd o'r ddaear,
14He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
15 a gwin i lonni calonnau pobl, olew i ddisgleirio'u hwynebau, a bara i gynnal eu calonnau.
15And wine that maketh glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread which strengtheneth man's heart.
16 Digonir y coedydd cryfion, y cedrwydd Lebanon a blannwyd,
16The trees of the LORD are full of sap; the cedars of Lebanon, which he hath planted;
17 lle mae'r adar yn nythu, a'r ciconia yn cartrefu yn eu brigau.
17Where the birds make their nests: as for the stork, the fir trees are her house.
18 Y mae'r mynyddoedd uchel ar gyfer geifr, ac y mae'r clogwyni yn lloches i'r brochod.
18The high hills are a refuge for the wild goats; and the rocks for the conies.
19 Yr wyt yn gwneud i'r lleuad nodi'r tymhorau, ac i'r haul wybod pryd i fachlud.
19He appointed the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
20 Trefnaist dywyllwch, fel bod nos, a holl anifeiliaid y goedwig yn ymlusgo allan,
20Thou makest darkness, and it is night: wherein all the beasts of the forest do creep forth.
21 gyda'r llewod ifanc yn rhuo am ysglyfaeth, ac yn ceisio eu bwyd oddi wrth Dduw.
21The young lions roar after their prey, and seek their meat from God.
22 Ond pan gyfyd yr haul, y maent yn mynd ymaith, ac yn gorffwyso yn eu ffeuau.
22The sun ariseth, they gather themselves together, and lay them down in their dens.
23 A daw pobl allan i weithio, ac at eu llafur hyd yr hwyrnos.
23Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.
24 Mor niferus yw dy weithredoedd, O ARGLWYDD! Gwnaethost y cyfan mewn doethineb; y mae'r ddaear yn llawn o'th greaduriaid.
24O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
25 Dyma'r m�r mawr a llydan, gydag ymlusgiaid dirifedi a chreaduriaid bach a mawr.
25So is this great and wide sea, wherein are things creeping innumerable, both small and great beasts.
26 Arno y mae'r llongau yn tramwyo, a Lefiathan, a greaist i chwarae ynddo.
26There go the ships: there is that leviathan, whom thou hast made to play therein.
27 Y mae'r cyfan ohonynt yn dibynnu arnat ti i roi iddynt eu bwyd yn ei bryd.
27These wait all upon thee; that thou mayest give them their meat in due season.
28 Pan roddi iddynt, y maent yn ei gasglu ynghyd; pan agori dy law, c�nt eu diwallu'n llwyr.
28That thou givest them they gather: thou openest thine hand, they are filled with good.
29 Ond pan guddi dy wyneb, fe'u drysir; pan gymeri eu hanadl, fe ddarfyddant, a dychwelyd i'r llwch.
29Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.
30 Pan anfoni dy anadl, c�nt eu creu, ac yr wyt yn adnewyddu wyneb y ddaear.
30Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.
31 Bydded gogoniant yr ARGLWYDD dros byth, a bydded iddo lawenhau yn ei weithredoedd.
31The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
32 Pan yw'n edrych ar y ddaear, y mae'n crynu; pan yw'n cyffwrdd �'r mynyddoedd, y maent yn mygu.
32He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.
33 Canaf i'r ARGLWYDD tra byddaf byw, rhof foliant i Dduw tra byddaf.
33I will sing unto the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
34 Bydded fy myfyrdod yn gymeradwy ganddo; yr wyf yn llawenhau yn yr ARGLWYDD.
34My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
35 Bydded i'r pechaduriaid ddarfod o'r tir, ac na fydded y drygionus mwyach. Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD. Molwch yr ARGLWYDD.
35Let the sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.