Welsh

Young`s Literal Translation

Job

9

1 Atebodd Job:
1And Job answereth and saith: —
2 "Gwn yn sicr fod hyn yn wir, na all neb ei gyfiawnhau ei hun gyda Duw.
2Truly I have known that [it is] so, And what — is man righteous with God?
3 Os myn ymryson ag ef, nid etyb ef unwaith mewn mil.
3If he delight to strive with Him — He doth not answer him one of a thousand.
4 Y mae'n ddoeth a chryf; pwy a ystyfnigodd yn ei erbyn yn llwyddiannus?
4Wise in heart and strong in power — Who hath hardened toward Him and is at peace?
5 Y mae'n symud mynyddoedd heb iddynt wybod, ac yn eu dymchwel yn ei lid.
5Who is removing mountains, And they have not known, Who hath overturned them in His anger.
6 Y mae'n ysgwyd y ddaear o'i lle, a chryna'i cholofnau.
6Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.
7 Y mae'n gorchymyn i'r haul beidio � chodi, ac yn gosod s�l ar y s�r.
7Who is speaking to the sun, and it riseth not, And the stars He sealeth up.
8 Taenodd y nefoedd ei hunan, a sathrodd grib y m�r.
8Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,
9 Creodd yr Arth ac Orion, Pleiades a chylch S�r y De.
9Making Osh, Kesil, and Kimah, And the inner chambers of the south.
10 Gwna weithredoedd mawr ac anchwiliadwy, a rhyfeddodau dirifedi.
10Doing great things till there is no searching, And wonderful, till there is no numbering.
11 "Pan � heibio imi, nis gwelaf, a diflanna heb i mi ddirnad.
11Lo, He goeth over by me, and I see not, And He passeth on, and I attend not to it.
12 Os cipia, pwy a'i rhwystra? Pwy a ddywed wrtho, 'Beth a wnei?'?
12Lo, He snatches away, who bringeth it back? Who saith unto Him, `What dost Thou?`
13 Ni thry Duw ei lid ymaith; ymgreinia cynorthwywyr Rahab wrth ei draed.
13God doth not turn back His anger, Under Him bowed have proud helpers.
14 Pa faint llai yr atebwn i ef, a dadlau gair am air ag ef?
14How much less do I — I answer Him? Choose out my words with Him?
15 Hyd yn oed pe byddwn gyfiawn, ni'm hatebid, dim ond ymbil am drugaredd gan fy marnwr.
15Whom, though I were righteous, I answer not, For my judgment I make supplication.
16 Pe gwysiwn ef ac yntau'n ateb, ni chredwn y gwrandawai arnaf.
16Though I had called and He answereth me, I do not believe that He giveth ear [to] my voice.
17 Canys heb reswm y mae'n fy nryllio, ac yn amlhau f'archollion yn ddiachos.
17Because with a tempest He bruiseth me, And hath multiplied my wounds for nought.
18 Nid yw'n rhoi cyfle imi gymryd fy anadl, ond y mae'n fy llenwi � chwerwder.
18He permitteth me not to refresh my spirit, But filleth me with bitter things.
19 "Os cryfder a geisir, wele ef yn gryf; os barn, pwy a'i geilw i drefn?
19If of power, lo, the Strong One; And if of judgment — who doth convene me?
20 Pe bawn gyfiawn, condemniai fi �'m geiriau fy hun; pe bawn ddi-fai, dangosai imi gyfeiliorni.
20If I be righteous, Mine mouth doth declare me wicked, Perfect I am! — it declareth me perverse.
21 Di-fai wyf, ond nid wyf yn malio amdanaf fy hun; yr wyf yn ffieiddio fy mywyd.
21Perfect I am! — I know not my soul, I despise my life.
22 Yr un dynged sydd i bawb; am hynny dywedaf ei fod ef yn difetha'r di-fai a'r drygionus.
22It is the same thing, therefore I said, `The perfect and the wicked He is consuming.`
23 Os dinistr a ladd yn ddisymwth, fe chwardd am drallod y diniwed.
23If a scourge doth put to death suddenly, At the trial of the innocent He laugheth.
24 Os rhoddir gwlad yng ngafael y drygionus, fe daena orchudd tros wyneb ei barnwyr. Os nad ef, pwy yw?
24Earth hath been given Into the hand of the wicked one. The face of its judges he covereth, If not — where, who [is] he?
25 "Y mae fy nyddiau'n gyflymach na rhedwr; y maent yn diflannu heb weld daioni.
25My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,
26 Y maent yn gwibio fel llongau o frwyn, fel eryr yn disgyn ar gelain.
26They have passed on with ships of reed, As an eagle darteth on food.
27 Os dywedaf, 'Anghofiaf fy nghwyn, newidiaf fy mhryd a byddaf lawen',
27Though I say, `I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!`
28 eto arswydaf rhag fy holl ofidiau; gwn na'm hystyri'n ddieuog.
28I have been afraid of all my griefs, I have known that Thou dost not acquit me.
29 A bwrw fy mod yn euog, pam y llafuriaf yn ofer?
29I — I am become wicked; why [is] this? [In] vain I labour.
30 Os ymolchaf � sebon, a golchi fy nwylo � soda,
30If I have washed myself with snow-water, And purified with soap my hands,
31 yna tefli fi i'r ffos, a gwna fy nillad fi'n ffiaidd.
31Then in corruption Thou dost dip me, And my garments have abominated me.
32 "Nid dyn yw ef fel fi, fel y gallaf ei ateb, ac y gallwn ddod ynghyd i ymgyfreithio.
32But if a man like myself — I answer him, We come together into judgment.
33 O na fyddai un i dorri'r ddadl rhyngom, ac i osod ei law arnom ein dau,
33If there were between us an umpire, He doth place his hand on us both.
34 fel y symudai ei wialen oddi arnaf, ac fel na'm dychrynid gan ei arswyd!
34He doth turn aside from off me his rod, And His terror doth not make me afraid,
35 Yna llefarwn yn eofn. Ond nid felly y caf fy hun.
35I speak, and do not fear Him, But I am not right with myself.