1 Y mae doethineb wedi adeiladu ei thu375?, ac yn naddu ei saith golofn;
1Wisdom hath builded her house, She hath hewn out her pillars — seven.
2 y mae wedi paratoi ei chig a chymysgu ei gwin a hulio ei bwrdd.
2She hath slaughtered her slaughter, She hath mingled her wine, Yea, she hath arranged her table.
3 Anfonodd allan ei llancesau, ac ar uchelfannau'r ddinas y mae'n galw,
3She hath sent forth her damsels, She crieth on the tops of the high places of the city:
4 "Dewch yma, bob un sy'n wirion." Y mae'n dweud wrth y rhai disynnwyr,
4`Who [is] simple? let him turn aside hither.` Whoso lacketh heart: she hath said to him,
5 "Dewch, bwytewch gyda mi, ac yfwch y gwin a gymysgais.
5`Come, eat of my bread, And drink of the wine I have mingled.
6 Gadewch eich gwiriondeb, ichwi gael byw; rhodiwch yn ffordd deall."
6Forsake ye, the simple, and live, And be happy in the way of understanding.
7 Dirmyg a gaiff yr un sy'n disgyblu gwatwarwr, a'i feio a gaiff yr un sy'n ceryddu'r drygionus.
7The instructor of a scorner Is receiving for it — shame, And a reprover of the wicked — his blemish.
8 Paid � cheryddu gwatwarwr, rhag iddo dy gas�u; cerydda'r doeth, ac fe'th g�r di.
8Reprove not a scorner, lest he hate thee, Give reproof to the wise, and he loveth thee.
9 Rho gyngor i'r doeth, ac fe �'n ddoethach; dysga'r cyfiawn, ac fe gynydda mewn dysg.
9Give to the wise, and he is wiser still, Make known to the righteous, And he increaseth learning.
10 Ofn yr ARGLWYDD yw dechrau doethineb, ac adnabod y Sanctaidd yw deall.
10The commencement of wisdom [is] the fear of Jehovah, And a knowledge of the Holy Ones [is] understanding.
11 Oherwydd trwof fi y cynydda dy ddyddiau, ac yr ychwanegir blynyddoedd at dy fywyd.
11For by me do thy days multiply, And added to thee are years of life.
12 Os wyt yn ddoeth, byddi ar dy elw; ond os wyt yn gwawdio, ti dy hun fydd yn dioddef.
12If thou hast been wise, thou hast been wise for thyself, And thou hast scorned — thyself bearest [it].
13 Y mae gwraig ff�l yn benchwiban, yn ddiddeall, heb wybod dim.
13A foolish woman [is] noisy, Simple, and hath not known what.
14 Y mae'n eistedd wrth ddrws ei thu375?, ar fainc yn uchelfannau'r ddinas,
14And she hath sat at the opening of her house, On a throne — the high places of the city,
15 yn galw ar y rhai sy'n mynd heibio ac yn dilyn eu gorchwylion eu hunain:
15To call to those passing by the way, Who are going straight [on] their paths.
16 "Dewch yma, bob un sy'n wirion." Y mae'n dweud wrth y rhai disynnwyr,
16`Who [is] simple? let him turn aside hither.` And whoso lacketh heart — she said to him,
17 "Y mae du373?r lladrad yn felys, a bara wedi ei ddwyn yn flasus."
17`Stolen waters are sweet, And hidden bread is pleasant.`
18 Ond ni wyddant hwy mai meirwon yw'r rhai sydd yno, ac mai yn nyfnder Sheol y mae ei gwahoddedigion.
18And he hath not known that Rephaim [are] there, In deep places of Sheol her invited ones!