1 1 Gweddi'r gostyngedig, pan yw'n wan ac yn bwrw ei gu373?yn o flaen yr ARGLWYDD.0 ARGLWYDD, clyw fy ngweddi, a doed fy nghri atat.
1A Prayer of the afflicted when he is feeble, and before Jehovah poureth out his plaint. O Jehovah, hear my prayer, yea, my cry to Thee cometh.
2 Paid � chuddio dy wyneb oddi wrthyf yn nydd fy nghyfyngder; tro dy glust ataf, brysia i'm hateb yn y dydd y galwaf.
2Hide not Thou Thy face from me, In a day of mine adversity, Incline unto me Thine ear, In the day I call, haste, answer me.
3 Oherwydd y mae fy nyddiau'n darfod fel mwg, a'm hesgyrn yn llosgi fel ffwrn.
3For consumed in smoke have been my days, And my bones as a fire-brand have burned.
4 Yr wyf wedi fy nharo, ac yn gwywo fel glaswellt; yr wyf yn darfod o beidio � bwyta.
4Smitten as the herb, and withered, is my heart, For I have forgotten to eat my bread.
5 Oherwydd su373?n fy ochneidio y mae fy esgyrn yn glynu wrth fy nghnawd.
5From the voice of my sighing Hath my bone cleaved to my flesh.
6 Yr wyf fel pelican mewn anialwch, ac fel tylluan mewn adfeilion.
6I have been like to a pelican of the wilderness, I have been as an owl of the dry places.
7 Yr wyf yn methu cysgu, ac fel aderyn unig ar do.
7I have watched, and I am As a bird alone on the roof.
8 Y mae fy ngelynion yn fy ngwawdio trwy'r amser, a'm gwatwarwyr yn defnyddio fy enw fel melltith.
8All the day mine enemies reproached me, Those mad at me have sworn against me.
9 Yr wyf yn bwyta lludw fel bara, ac yn cymysgu fy niod � dagrau,
9Because ashes as bread I have eaten, And my drink with weeping have mingled,
10 o achos dy lid a'th ddigofaint, oherwydd cydiaist ynof a'm bwrw o'r neilltu.
10From Thine indignation and Thy wrath, For Thou hast lifted me up, And dost cast me down.
11 Y mae fy mywyd fel cysgod hwyrddydd; yr wyf yn gwywo fel glaswelltyn.
11My days as a shadow [are] stretched out, And I — as the herb I am withered.
12 Ond yr wyt ti, ARGLWYDD, wedi dy orseddu am byth, a phery dy enw dros y cenedlaethau.
12And Thou, O Jehovah, to the age abidest, And Thy memorial to all generations.
13 Byddi'n codi ac yn trugarhau wrth Seion; y mae'n adeg i dosturio wrthi, oherwydd fe ddaeth yr amser.
13Thou — Thou risest — Thou pitiest Zion, For the time to favour her, For the appointed time hath come.
14 Y mae dy weision yn hoffi ei meini, ac yn tosturio wrth ei llwch.
14For Thy servants have been pleased with her stones, And her dust they favour.
15 Bydd y cenhedloedd yn ofni enw'r ARGLWYDD, a holl frenhinoedd y ddaear dy ogoniant.
15And nations fear the name of Jehovah, And all kings of the earth Thine honour,
16 Oherwydd bydd yr ARGLWYDD yn adeiladu Seion, bydd yn ymddangos yn ei ogoniant;
16For Jehovah hath builded Zion, He hath been seen in His honour,
17 bydd yn gwrando ar weddi'r gorthrymedig, ac ni fydd yn diystyru eu herfyniad.
17He turned unto the prayer of the destitute, And He hath not despised their prayer.
18 Bydded hyn yn ysgrifenedig i'r genhedlaeth i ddod, fel bod pobl sydd eto heb eu geni yn moli'r ARGLWYDD:
18This is written for a later generation, And the people created do praise Jah.
19 ddarfod iddo edrych i lawr o'i uchelder sanctaidd, i'r ARGLWYDD edrych o'r nefoedd ar y ddaear,
19For He hath looked From the high place of His sanctuary. Jehovah from heaven unto earth looked attentively,
20 i wrando ocheneidiau carcharorion a rhyddhau'r rhai oedd i farw,
20To hear the groan of the prisoner, To loose sons of death,
21 fel bod cyhoeddi enw'r ARGLWYDD yn Seion, a'i foliant yn Jerwsalem,
21To declare in Zion the name of Jehovah, And His praise in Jerusalem,
22 pan fo pobloedd a theyrnasoedd yn ymgynnull ynghyd i addoli'r ARGLWYDD.
22In the peoples being gathered together, And the kingdoms — to serve Jehovah.
23 Y mae wedi sigo fy nerth ar y daith, ac wedi byrhau fy nyddiau.
23He hath humbled in the way my power, He hath shortened my days.
24 Dywedaf, "O fy Nuw, paid �'m cymryd yng nghanol fy nyddiau, oherwydd y mae dy flynyddoedd di dros yr holl genedlaethau.
24I say, `My God, take me not up in the midst of my days,` Through all generations [are] Thine years.
25 "Gynt fe osodaist sylfeini'r ddaear, a gwaith dy ddwylo yw'r nefoedd.
25Beforetime the earth Thou didst found, And the work of Thy hands [are] the heavens.
26 Y maent hwy yn darfod, ond yr wyt ti yn aros; y maent i gyd yn treulio fel dilledyn. Yr wyt yn eu newid fel gwisg, ac y maent yn diflannu;
26They — They perish, and Thou remainest, And all of them as a garment become old, As clothing Thou changest them, And they are changed.
27 ond yr wyt ti yr un, a'th flynyddoedd heb ddiwedd.
27And Thou [art] the same, and Thine years are not finished.
28 Bydd plant dy weision yn byw'n ddiogel, a'u disgynyddion yn sicr o'th flaen."
28The sons of Thy servants do continue, And their seed before Thee is established!