1 Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD. O ARGLWYDD fy Nuw, mawr iawn wyt ti; yr wyt wedi dy wisgo ag ysblander ac anrhydedd,
1Bless, O my soul, Jehovah! Jehovah, my God, Thou hast been very great, Honour and majesty Thou hast put on.
2 a'th orchuddio � goleuni fel mantell. Yr wyt yn taenu'r nefoedd fel pabell,
2Covering himself [with] light as a garment, Stretching out the heavens as a curtain,
3 yn gosod tulathau dy balas ar y dyfroedd, yn cymryd y cymylau'n gerbyd, yn marchogaeth ar adenydd y gwynt,
3Who is laying the beam of His upper chambers in the waters, Who is making thick clouds His chariot, Who is walking on wings of wind,
4 yn gwneud y gwyntoedd yn negeswyr, a'r fflamau t�n yn weision.
4Making His messengers — the winds, His ministers — the flaming fire.
5 Gosodaist y ddaear ar ei sylfeini, fel na fydd yn symud byth bythoedd;
5He hath founded earth on its bases, It is not moved to the age and for ever.
6 gwnaethost i'r dyfnder ei gorchuddio fel dilledyn, ac y mae dyfroedd yn sefyll goruwch y mynyddoedd.
6The abyss! as with clothing Thou hast covered it, Above hills do waters stand.
7 Gan dy gerydd di fe ffoesant, gan su373?n dy daranau ciliasant draw,
7From Thy rebuke they flee, From the voice of Thy thunder haste away.
8 a chodi dros fynyddoedd a disgyn i'r dyffrynnoedd, i'r lle a bennaist ti iddynt;
8They go up hills — they go down valleys, Unto a place Thou hast founded for them.
9 rhoist iddynt derfyn nad ydynt i'w groesi, rhag iddynt ddychwelyd a gorchuddio'r ddaear.
9A border Thou hast set, they pass not over, They turn not back to cover the earth.
10 Yr wyt yn gwneud i ffynhonnau darddu mewn hafnau, yn gwneud iddynt lifo rhwng y mynyddoedd;
10Who is sending forth fountains in valleys, Between hills they go on.
11 rh�nt ddiod i holl fwystfilod y maes, a chaiff asynnod gwyllt eu disychedu;
11They water every beast of the field, Wild asses break their thirst.
12 y mae adar y nefoedd yn nythu yn eu hymyl, ac yn trydar ymysg y canghennau.
12By them the fowl of the heavens doth dwell, From between the branches They give forth the voice.
13 Yr wyt yn dyfrhau'r mynyddoedd o'th balas; digonir y ddaear trwy dy ddarpariaeth.
13Watering hills from His upper chambers, From the fruit of Thy works is the earth satisfied.
14 Yr wyt yn gwneud i'r gwellt dyfu i'r gwartheg, a phlanhigion at wasanaeth pobl, i ddwyn allan fwyd o'r ddaear,
14Causing grass to spring up for cattle, And herb for the service of man, To bring forth bread from the earth,
15 a gwin i lonni calonnau pobl, olew i ddisgleirio'u hwynebau, a bara i gynnal eu calonnau.
15And wine — it rejoiceth the heart of man, To cause the face to shine from oil, And bread — the heart of man it supporteth.
16 Digonir y coedydd cryfion, y cedrwydd Lebanon a blannwyd,
16Satisfied [are] the trees of Jehovah, Cedars of Lebanon that He hath planted,
17 lle mae'r adar yn nythu, a'r ciconia yn cartrefu yn eu brigau.
17Where birds do make nests, The stork — the firs [are] her house.
18 Y mae'r mynyddoedd uchel ar gyfer geifr, ac y mae'r clogwyni yn lloches i'r brochod.
18The high hills [are] for wild goats, Rocks [are] a refuge for conies,
19 Yr wyt yn gwneud i'r lleuad nodi'r tymhorau, ac i'r haul wybod pryd i fachlud.
19He made the moon for seasons, The sun hath known his place of entrance.
20 Trefnaist dywyllwch, fel bod nos, a holl anifeiliaid y goedwig yn ymlusgo allan,
20Thou settest darkness, and it is night, In it doth every beast of the forest creep.
21 gyda'r llewod ifanc yn rhuo am ysglyfaeth, ac yn ceisio eu bwyd oddi wrth Dduw.
21The young lions are roaring for prey, And to seek from God their food.
22 Ond pan gyfyd yr haul, y maent yn mynd ymaith, ac yn gorffwyso yn eu ffeuau.
22The sun riseth, they are gathered, And in their dens they crouch.
23 A daw pobl allan i weithio, ac at eu llafur hyd yr hwyrnos.
23Man goeth forth to his work, And to his service — till evening.
24 Mor niferus yw dy weithredoedd, O ARGLWYDD! Gwnaethost y cyfan mewn doethineb; y mae'r ddaear yn llawn o'th greaduriaid.
24How many have been Thy works, O Jehovah, All of them in wisdom Thou hast made, Full is the earth of thy possessions.
25 Dyma'r m�r mawr a llydan, gydag ymlusgiaid dirifedi a chreaduriaid bach a mawr.
25This, the sea, great and broad of sides, There [are] moving things — innumerable, Living creatures — small with great.
26 Arno y mae'r llongau yn tramwyo, a Lefiathan, a greaist i chwarae ynddo.
26There do ships go: leviathan, That Thou hast formed to play in it.
27 Y mae'r cyfan ohonynt yn dibynnu arnat ti i roi iddynt eu bwyd yn ei bryd.
27All of them unto Thee do look, To give their food in its season.
28 Pan roddi iddynt, y maent yn ei gasglu ynghyd; pan agori dy law, c�nt eu diwallu'n llwyr.
28Thou dost give to them — they gather, Thou dost open Thy hand — they [are] satisfied [with] good.
29 Ond pan guddi dy wyneb, fe'u drysir; pan gymeri eu hanadl, fe ddarfyddant, a dychwelyd i'r llwch.
29Thou hidest Thy face — they are troubled, Thou gatherest their spirit — they expire, And unto their dust they turn back.
30 Pan anfoni dy anadl, c�nt eu creu, ac yr wyt yn adnewyddu wyneb y ddaear.
30Thou sendest out Thy Spirit, they are created, And Thou renewest the face of the ground.
31 Bydded gogoniant yr ARGLWYDD dros byth, a bydded iddo lawenhau yn ei weithredoedd.
31The honour of Jehovah is to the age, Jehovah rejoiceth in His works,
32 Pan yw'n edrych ar y ddaear, y mae'n crynu; pan yw'n cyffwrdd �'r mynyddoedd, y maent yn mygu.
32Who is looking to earth, and it trembleth, He cometh against hills, and they smoke.
33 Canaf i'r ARGLWYDD tra byddaf byw, rhof foliant i Dduw tra byddaf.
33I sing to Jehovah during my life, I sing praise to my God while I exist.
34 Bydded fy myfyrdod yn gymeradwy ganddo; yr wyf yn llawenhau yn yr ARGLWYDD.
34Sweet is my meditation on Him, I — I do rejoice in Jehovah.
35 Bydded i'r pechaduriaid ddarfod o'r tir, ac na fydded y drygionus mwyach. Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD. Molwch yr ARGLWYDD.
35Consumed are sinners from the earth, And the wicked are no more. Bless, O my soul, Jehovah. Praise ye Jehovah!