¹ 1 I Ddafydd.0 Ymryson, O ARGLWYDD, yn erbyn y rhai sy'n ymryson � mi, ymladd yn erbyn y rhai sy'n ymladd � mi.

¹Davidov. Optuži, Jahve, tužitelje moje i napadni one koji mene napadaju!

² Cydia mewn tarian a bwcled, a chyfod i'm cynorthwyo.

²Stavi oklop, uzmi štit svoj i ustani meni u pomoć!

³ Tyn allan y waywffon a'r bicell yn erbyn y rhai sy'n fy erlid; dywed wrthyf, "Myfi yw dy waredigaeth."

³Zavitlaj kopljem i presretni progonitelje moje, reci mojoj duši: "Ja sam tvoje spasenje."

⁴ Doed cywilydd a gwarth ar y rhai sy'n ceisio fy mywyd; bydded i'r rhai sy'n darparu drwg i mi droi yn eu holau mewn arswyd.

⁴Nek' se smetu i postide koji život moj traže, nek' uzmaknu i nek' se posrame koji mi propast snuju!

⁵ Byddant fel us o flaen gwynt, ac angel yr ARGLWYDD ar eu holau.

⁵Nek' budu k'o pljeva na vjetru kad ih Anđeo Jahvin potjera!

⁶ Bydded eu ffordd yn dywyll a llithrig, ac angel yr ARGLWYDD yn eu hymlid.

⁶Mračni i skliski bili im putovi kad ih Anđeo Jahvin bude gonio!

⁷ Oherwydd heb achos y maent wedi gosod rhwyd i mi, ac wedi cloddio pwll ar fy nghyfer.

⁷Bez razloga napeše mi mrežu, bez razloga grob duši mojoj iskopaše.

⁸ Doed distryw yn ddiarwybod arnynt, dalier hwy yn y rhwyd a osodwyd ganddynt, a bydded iddynt hwy eu hunain syrthio i'w distryw.

⁸Propast će ih stići iznenada, u mrežu koju napeše sami će se uhvatiti, past će u jamu što je iskopaše!

⁹ Ond llawenhaf fi yn yr ARGLWYDD, a gorfoleddu yn ei waredigaeth.

⁹A moja će duše klicati u Jahvi, radovat će se u spasenju njegovu.

¹⁰ Bydd fy holl esgyrn yn gweiddi, "Pwy, ARGLWYDD, sydd fel tydi, yn gwaredu'r tlawd rhag un cryfach nag ef, y tlawd a'r anghenus rhag un sy'n ei ysbeilio?"

¹⁰Sve će kosti moje govoriti: Tko je, Jahve, poput tebe koji ubogog spasavaš od silnika, jadnika i siromaha od pljačkaša?

¹¹ Fe gyfyd tystion maleisus i'm holi am bethau nas gwn.

¹¹Ustadoše svjedoci opaki: pitaju me za ono što ne znam.

¹² Talant imi ddrwg am dda, a gwneud ymgais am fy mywyd.

¹²Vraćaju mi zlo za dobro, duša moja zapada u osamu.

¹³ A minnau, pan oeddent hwy yn glaf, oeddwn yn gwisgo sachliain, yn ymddarostwng mewn ympryd, yn plygu pen mewn gweddi,

¹³U bolesti njihovoj nosio sam kostrijet, dušu svoju postom morio, i molitva mi se u krilo vraćala.

¹⁴ fel pe dros gyfaill neu frawd imi; yn mynd o amgylch fel un yn galaru am ei fam, wedi fy narostwng ac mewn galar.

¹⁴Kao za prijateljem, za bratom - obilažah tužan; od žalosti se pogurih kao onaj što za majkom žali.

¹⁵ Ond pan gwympais i, yr oeddent hwy yn llawen ac yn tyrru at ei gilydd i'm herbyn � poenydwyr nad oeddwn yn eu hadnabod yn fy enllibio heb arbed.

¹⁵A sada kad posrnuh ja, oni se raduju, skupiše se protiv mene da udare iznenada, i bez prestanka oni me razdiru.

¹⁶ Pan gloffais i, yr oeddent yn fy ngwatwar, ac yn ysgyrnygu eu dannedd arnaf.

¹⁶Ruglom na ruglo iskušavaju me i zubima škripaju na mene.

¹⁷ O Arglwydd, am ba hyd yr wyt am edrych? Gwared fi rhag eu dinistr, a'm hunig fywyd rhag anffyddwyr.

¹⁷O Jahve, dokle ćeš gledati? Istrgni mi dušu nasrtajima njihovim, otmi lavovima jedino dobro moje!

¹⁸ Yna, diolchaf i ti gerbron y gynulleidfa fawr, a'th foliannu gerbron tyrfa gref.

¹⁸Zahvalit ću ti u velikom zboru, slavit ću te među pukom brojnim.

¹⁹ Na fydded i'm gelynion twyllodrus lawenychu o'm hachos, nac i'r rhai sy'n fy nghas�u heb achos wincio �'u llygaid.

¹⁹Nek' se ne raduju nada mnom dušmani nepravedni, nek' ne namiguju očima oni koji me nizašto mrze!

²⁰ Oherwydd nid ydynt yn s�n am heddwch; ond yn erbyn rhai tawel y wlad y maent yn cynllwyn dichellion.

²⁰Jer oni ne misle o miru, već spletke snuju protiv mirnih u zemlji.

²¹ Y maent yn agor eu cegau yn f'erbyn ac yn dweud, "Aha, aha, yr ydym wedi gweld �'n llygaid!"

²¹Razvaljuju svoja usta na me i govore: "Ha, ha, vidjesmo očima svojim!"

²² Gwelaist tithau, ARGLWYDD; paid � thewi; fy Arglwydd, paid � phellhau oddi wrthyf.

²²Ti sve vidiš, o Jahve! Nemoj šutjeti! Gospode, od mene se ne udaljuj!

²³ Ymysgwyd a deffro i wneud barn � mi, i roi dedfryd ar fy achos, fy Nuw a'm Harglwydd.

²³Preni se, ustani da me obraniš, Bože moj, Gospode, vodi parnicu moju!

²⁴ Barna fi yn �l dy gyfiawnder, O ARGLWYDD, fy Nuw, ac na fydded iddynt lawenhau o'm hachos.

²⁴Po svojoj me pravdi sudi, Jahve, Bože moj, nek' se ne raduju nada mnom!

²⁵ Na fydded iddynt ddweud ynddynt eu hunain, "Aha, cawsom ein dymuniad!" Na fydded iddynt ddweud, "Yr ydym wedi ei lyncu."

²⁵Nek' ne misle u srcu: "Ispunila nam se želja!" Nek' ne reknu: "Progutali smo ga!"

²⁶ Doed cywilydd, a gwaradwydd hefyd, ar y rhai sy'n llawenhau yn fy adfyd; bydded gwarth ac amarch yn gorchuddio y rhai sy'n ymddyrchafu yn f'erbyn.

²⁶Nek' se postide i posrame svi zajedno koji se nesreći mojoj raduju! Nek' se odjenu stidom i sramotom oni koji se podižu na me!

²⁷ Bydded i'r rhai sy'n dymuno gweld fy nghyfiawnhau orfoleddu a llawenhau; bydded iddynt ddweud yn wastad, "Mawr yw yr ARGLWYDD sy'n dymuno llwyddiant ei was."

²⁷Nek' radosno kliču kojima je pravo moje na srcu i nek' svagda govore: "Velik je Jahve! Milo mu je spasenje sluge njegova!"

²⁸ Yna, bydd fy nhafod yn cyhoeddi dy gyfiawnder a'th foliant ar hyd y dydd.

²⁸A moj će jezik kazivati pravdu tvoju i hvalu tebi navijeke.