Welsh

Darby's Translation

Job

7

1 "Onid llafur caled sydd i ddyn ar y ddaear, a'i ddyddiau fel dyddiau gwas cyflog?
1Hath not man a life of labour upon earth? and are not his days like the days of a hireling?
2 Fel caethwas yn dyheu am gysgod, a gwas yn disgwyl am ei d�l,
2As a bondman earnestly desireth the shadow, and a hireling expecteth his wages,
3 felly y daeth misoedd ofer i'm rhan innau, a threfnwyd imi nosweithiau gofidus.
3So am I made to possess months of vanity, and wearisome nights are appointed to me.
4 Pan orweddaf, dywedaf, 'Pa bryd y caf godi?' Y mae'r nos yn hir, a byddaf yn blino yn troi a throsi hyd doriad gwawr.
4If I lie down, I say, When shall I rise up, and the darkness be gone? and I am full of tossings until the dawn.
5 Gorchuddiwyd fy nghnawd gan bryfed a budreddi; crawniodd fy nghroen, ac yna torri allan.
5My flesh is clothed with worms and clods of dust; my skin is broken, and suppurates.
6 Y mae fy nyddiau'n gyflymach na gwennol gwehydd; darfyddant fel edafedd yn dirwyn i ben.
6My days are swifter than a weaver's shuttle, and are spent without hope.
7 "Cofia mai awel o wynt yw fy hoedl; ni w�l fy llygaid ddaioni eto.
7Remember thou that my life is wind; mine eye shall no more see good.
8 Y llygad sy'n edrych arnaf, ni'm gw�l; ar amrantiad ni fyddaf ar gael iti.
8The eye of him that hath seen me shall behold me no [more]: thine eyes are upon me, and I am not.
9 Fel y cilia'r cwmwl a diflannu, felly'r sawl sy'n mynd i Sheol, ni ddychwel oddi yno;
9The cloud consumeth and vanisheth away; so he that goeth down to Sheol shall not come up.
10 ni ddaw eto i'w gartref, ac nid edwyn ei le mohono mwy.
10He shall return no more to his house, neither shall his place know him again.
11 "Ond myfi, nid ataliaf fy ngeiriau; llefaraf yng nghyfyngder fy ysbryd, cwynaf yn chwerwder fy enaid.
11Therefore I will not restrain my mouth: I will speak in the anguish of my spirit; I will complain in the bitterness of my soul.
12 Ai'r m�r ydwyf, neu'r ddraig, gan dy fod yn gosod gwyliwr arnaf?
12Am I a sea, or a sea-monster, that thou settest a watch over me?
13 "Pan ddywedaf, 'Fy ngwely a rydd gysur imi; fy ngorweddfa a liniara fy nghwyn',
13When I say, My bed shall comfort me, my couch shall ease my complaint;
14 yr wyt yn fy nychryn � breuddwydion, ac yn f'arswydo � gweledigaethau.
14Then thou scarest me with dreams, and terrifiest me through visions;
15 Gwell fyddai gennyf fy nhagu, a marw yn hytrach na goddef fy mhoen.
15So that my soul chooseth strangling, death, rather than my bones.
16 Rwy'n ddiobaith; ni ddymunaf fyw am amser maith. Gad lonydd imi, canys y mae fy nyddiau fel anadl.
16I loathe it; I shall not live always: let me alone, for my days are a breath.
17 Beth yw meidrolyn i ti ei ystyried, ac iti roi cymaint o sylw iddo?
17What is man, that thou makest much of him? and that thou settest thy heart upon him?
18 Yr wyt yn ymweld ag ef bob bore, ac yn ei brofi bob eiliad.
18And that thou visitest him every morning, triest him every moment?
19 Pa bryd y peidi ag edrych arnaf, ac y rhoi lonydd imi lyncu fy mhoeri?
19How long wilt thou not look away from me, nor let me alone till I swallow down my spittle?
20 Os pechais, beth a wneuthum i ti, O wyliwr dynolryw? Pam y cymeraist fi'n nod, nes fy mod yn faich i mi fy hun?
20Have I sinned, what do I unto thee, thou Observer of men? Why hast thou set me as an object of assault for thee, so that I am become a burden to myself?
21 Pam na faddeui fy nhrosedd a symud fy mai? Yn awr rwy'n gorwedd yn y llwch, ac er i ti chwilio amdanaf, ni fyddaf ar gael."
21And why dost not thou forgive my transgression and take away mine iniquity? for now shall I lie down in the dust, and thou shalt seek me early, and I shall not be.