1 Yna atebodd Eliffas y Temaniad:
1ויען אליפז התימני ויאמר׃
2 "Ai ateb � gwybodaeth nad yw'n ddim ond gwynt a wna'r doeth, a llenwi ei fol �'r dwyreinwynt?
2החכם יענה דעת רוח וימלא קדים בטנו׃
3 A ddadleua ef � gair di-fudd, ac � geiriau di-les?
3הוכח בדבר לא יסכון ומלים לא יועיל בם׃
4 Ond yr wyt ti'n diddymu duwioldeb, ac yn rhwystro defosiwn gerbron Duw.
4אף אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני אל׃
5 Oherwydd dy gamwedd sy'n hyfforddi dy enau, ac ymadrodd y cyfrwys a ddewisi.
5כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים׃
6 Dy enau dy hun sy'n dy gondemnio, nid myfi, a'th wefusau di sy'n tystio yn dy erbyn.
6ירשיעך פיך ולא אני ושפתיך יענו בך׃
7 "Ai ti a anwyd y cyntaf o bawb? A ddygwyd di i'r byd cyn y bryniau?
7הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת׃
8 A wyt ti'n gwrando ar gyfrinach Duw, ac yn cyfyngu doethineb i ti dy hun?
8הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה׃
9 Beth a wyddost ti na wyddom ni? Pa grebwyll sydd gennyt nad yw gennym ninnau?
9מה ידעת ולא נדע תבין ולא עמנו הוא׃
10 Y mae yn ein mysg rai penwyn a rhai oedrannus, rhai sy'n hu375?n na'th dad.
10גם שב גם ישיש בנו כביר מאביך ימים׃
11 Ai dibris yn d'olwg yw diddanwch Duw, a'r gair a ddaw'n ddistaw atat?
11המעט ממך תנחמות אל ודבר לאט עמך׃
12 Beth a ddaeth dros dy feddwl? Pam y mae dy lygaid yn fflachio
12מה יקחך לבך ומה ירזמון עיניך׃
13 fel yr wyt yn gosod dy ysbryd yn erbyn Duw, ac yn arllwys y geiriau hyn?
13כי תשיב אל אל רוחך והצאת מפיך מלין׃
14 Sut y gall neb fod yn ddieuog, ac un a anwyd o wraig fod yn gyfiawn?
14מה אנוש כי יזכה וכי יצדק ילוד אשה׃
15 Os nad ymddiried Duw yn ei rai sanctaidd, os nad yw'r nefoedd yn l�n yn ei olwg,
15הן בקדשו לא יאמין ושמים לא זכו בעיניו׃
16 beth ynteu am feidrolyn, sy'n ffiaidd a llwgr, ac yn yfed anghyfiawnder fel du373?r?
16אף כי נתעב ונאלח איש שתה כמים עולה׃
17 "Dangosaf iti; gwrando dithau arnaf. Mynegaf i ti yr hyn a welais
17אחוך שמע לי וזה חזיתי ואספרה׃
18 (yr hyn y mae'r doethion wedi ei ddweud, ac nad yw wedi ei guddio oddi wrth eu hynafiaid;
18אשר חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם׃
19 iddynt hwy yn unig y rhoddwyd y ddaear, ac ni thramwyodd dieithryn yn eu plith):
19להם לבדם נתנה הארץ ולא עבר זר בתוכם׃
20 bydd yr annuwiol mewn helbul holl ddyddiau ei oes, trwy gydol y blynyddoedd a bennwyd i'r creulon.
20כל ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ׃
21 Su373?n dychryniadau sydd yn ei glustiau, a daw'r dinistriwr arno yn awr ei lwyddiant.
21קול פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו׃
22 Nid oes iddo obaith dychwelyd o'r tywyllwch; y mae wedi ei dynghedu i'r cleddyf.
22לא יאמין שוב מני חשך וצפו הוא אלי חרב׃
23 Crwydryn yw, ac ysglyfaeth i'r fwltur; gu373?yr mai diwrnod tywyll sydd wedi ei bennu iddo.
23נדד הוא ללחם איה ידע כי נכון בידו יום חשך׃
24 Brawychir ef gan ofid a chyfyngder; llethir ef fel brenin parod i ymosod.
24יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור׃
25 Oherwydd iddo estyn ei law yn erbyn Duw, ac ymffrostio yn erbyn yr Hollalluog,
25כי נטה אל אל ידו ואל שדי יתגבר׃
26 a rhuthro arno'n haerllug, a both ei darian yn drwchus;
26ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו׃
27 oherwydd i'w wyneb chwyddo gan fraster, ac i'w lwynau dewychu � bloneg,
27כי כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי כסל׃
28 fe drig mewn dinasoedd diffaith, mewn tai heb neb yn byw ynddynt, lleoedd sydd ar fin adfeilio.
28וישכון ערים נכחדות בתים לא ישבו למו אשר התעתדו לגלים׃
29 Ni ddaw'n gyfoethog, ac ni phery ei gyfoeth, ac ni chynydda'i olud yn y tir.
29לא יעשר ולא יקום חילו ולא יטה לארץ מנלם׃
30 Ni ddianc rhag y tywyllwch. Deifir ei frig gan y fflam, a syrth ei flagur yn y gwynt.
30לא יסור מני חשך ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו׃
31 Peidied ag ymddiried mewn gwagedd a'i dwyllo'i hun, canys gwagedd fydd ei d�l.
31אל יאמן בשו נתעה כי שוא תהיה תמורתו׃
32 Bydd yn gwywo cyn ei amser, ac ni lasa'i gangen.
32בלא יומו תמלא וכפתו לא רעננה׃
33 Dihidla'i rawnwin anaeddfed fel gwinwydden, a bwrw ei flodau fel olewydden.
33יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו׃
34 Diffrwyth yw cwmni'r annuwiol, ac fe ysa'r t�n drigfannau breibwyr.
34כי עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי שחד׃
35 Beichiogant ar flinder ac ymddu373?yn drwg, ac ar dwyll yr esgor eu croth."
35הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה׃