¹ Dywedodd Elihu:

¹ויען אליהו ויאמר׃

² "A gredi di fod hyn yn iawn? A wyt ti'n honni bod yn gyfiawn o flaen Duw,

²הזאת חשבת למשפט אמרת צדקי מאל׃

³ a thithau'n dweud, 'Pa werth ydyw i ti, neu pa fantais i mi fy hun fod heb bechu?'?

³כי תאמר מה יסכן לך מה אעיל מחטאתי׃

⁴ Fe roddaf fi'r ateb iti, a hefyd i'th gyfeillion.

⁴אני אשיבך מלין ואת רעיך עמך׃

⁵ Edrych ar yr awyr, ac ystyria, a sylwa ar y cymylau sydd uwch dy ben.

⁵הבט שמים וראה ושור שחקים גבהו ממך׃

⁶ Os pechaist, pa wahaniaeth yw iddo ef? Ac os amlha dy droseddau, beth a wna hynny iddo ef?

⁶אם חטאת מה תפעל בו ורבו פשעיך מה תעשה לו׃

⁷ Os wyt yn gyfiawn, beth yw'r fantais iddo ef, neu beth a dderbyn ef o'th law?

⁷אם צדקת מה תתן לו או מה מידך יקח׃

⁸ � meidrolion fel ti y mae a wnelo dy ddrygioni, ac � phobl y mae a wnelo dy gyfiawnder.

⁸לאיש כמוך רשעך ולבן אדם צדקתך׃

⁹ "Pan waedda pobl dan faich gorthrwm, a llefain am waredigaeth o afael y mawrion,

⁹מרב עשוקים יזעיקו ישועו מזרוע רבים׃

¹⁰ ni ddywed neb, 'Ble mae Duw, fy ngwneuthurwr, a rydd destun c�n yn y nos,

¹⁰ולא אמר איה אלוה עשי נתן זמרות בלילה׃

¹¹ ac a'n gwna'n fwy deallus na'r anifeiliaid gwylltion, ac yn fwy doeth nag adar yr awyr?'

¹¹מלפנו מבהמות ארץ ומעוף השמים יחכמנו׃

¹² Felly, er iddynt weiddi, nid etyb ef, o achos balchder y drygionus.

¹²שם יצעקו ולא יענה מפני גאון רעים׃

¹³ Ofer yn wir! Nid yw Duw'n gwrando arno, ac nid yw'r Hollalluog yn cymryd sylw ohono.

¹³אך שוא לא ישמע אל ושדי לא ישורנה׃

¹⁴ nac ychwaith ohonot tithau pan ddywedi nad wyt yn ei weld, a bod yr achos o'i flaen, a'th fod yn dal i ddisgwyl wrtho.

¹⁴אף כי תאמר לא תשורנו דין לפניו ותחולל לו׃

¹⁵ Ond yn awr, am nad yw ef yn cosbi yn ei ddig, ac nad yw'n sylwi'n fanwl ar gamwedd,

¹⁵ועתה כי אין פקד אפו ולא ידע בפש מאד׃

¹⁶ fe lefarodd Job yn ynfyd, ac amlhau geiriau heb ddeall."

¹⁶ואיוב הבל יפצה פיהו בבלי דעת מלין יכבר׃