1 Aeth Elihu ymlaen i ddweud:
1ויסף אליהוא ויאמר׃
2 "Aros ychydig, imi gael dangos iti fod eto eiriau i'w dweud dros Dduw.
2כתר לי זעיר ואחוך כי עוד לאלוה מלים׃
3 Yr wyf yn tynnu fy ngwybodaeth o bell, i dystio bod fy Ngwneuthurwr yn gyfiawn.
3אשא דעי למרחוק ולפעלי אתן צדק׃
4 Yn wir nid yw fy ngeiriau'n gelwydd; un diogel ei wybodaeth sydd o'th flaen.
4כי אמנם לא שקר מלי תמים דעות עמך׃
5 Edrych yma, Duw yw'r Un Cadarn; nid yw'n anystyriol, eithr mawr a chadarn yw mewn deall.
5הן אל כביר ולא ימאס כביר כח לב׃
6 Nid yw'n gadael i'r drygionus gael byw, ond fe gynnal achos y gwan.
6לא יחיה רשע ומשפט עניים יתן׃
7 Ni thry ei olwg oddi ar y cyfiawn, ond gyda brenhinoedd ar orsedd c�nt eistedd am byth, a llwyddo.
7לא יגרע מצדיק עיניו ואת מלכים לכסא וישיבם לנצח ויגבהו׃
8 Os rhwymir hwy mewn cadwynau, a'u dal mewn gefynnau gofid,
8ואם אסורים בזקים ילכדון בחבלי עני׃
9 yna fe ddengys iddynt eu gweithred a'u trosedd, am iddynt fod yn ffroenuchel.
9ויגד להם פעלם ופשעיהם כי יתגברו׃
10 Rhydd rybudd iddynt am ddisgyblaeth, a dywed wrthynt am droi oddi wrth eu drygioni.
10ויגל אזנם למוסר ויאמר כי ישבון מאון׃
11 Os gwrandawant, a bod yn ufudd, fe g�nt dreulio'u dyddiau mewn llwyddiant, a'u blynyddoedd mewn hyfrydwch.
11אם ישמעו ויעבדו יכלו ימיהם בטוב ושניהם בנעימים׃
12 Os gwrthodant wrando, difethir hwy gan gleddyf, a darfyddant heb ddysgu dim.
12ואם לא ישמעו בשלח יעברו ויגועו בבלי דעת׃
13 "Y mae'r rhai annuwiol yn ennyn dig, ac ni cheisiant gymorth mewn caethiwed.
13וחנפי לב ישימו אף לא ישועו כי אסרם׃
14 Y maent yn marw'n ifanc, wedi treulio'u bywyd gyda phuteinwyr cysegr.
14תמת בנער נפשם וחיתם בקדשים׃
15 Fe wareda ef y rhai trallodus trwy eu gofid, a'u dysgu trwy orthrymder.
15יחלץ עני בעניו ויגל בלחץ אזנם׃
16 "Er iddo geisio dy ddenu oddi wrth ofid, a'th ddwyn o le cyfyng i ehangder, a hulio dy fwrdd � phob braster,
16ואף הסיתך מפי צר רחב לא מוצק תחתיה ונחת שלחנך מלא דשן׃
17 yr wyt yn llawn o farn ar y drygionus, wedi dy feddiannu gan farn a chyfiawnder.
17ודין רשע מלאת דין ומשפט יתמכו׃
18 Gwylia rhag cael dy hudo gan ddigonedd, a phaid � gadael i faint y rhodd dy ddenu.
18כי חמה פן יסיתך בספק ורב כפר אל יטך׃
19 A fydd dy gyfoeth yn dy helpu mewn cyfyngder, neu holl adnoddau dy nerth?
19היערך שועך לא בצר וכל מאמצי כח׃
20 Paid � dyheu am y nos, pan symudir pobloedd o'u lle.
20אל תשאף הלילה לעלות עמים תחתם׃
21 Gwylia rhag troi at ddrygioni, oherwydd dewisi hyn yn hytrach na gofid.
21השמר אל תפן אל און כי על זה בחרת מעני׃
22 Sylwa mor aruchel yw Duw yn ei nerth; pwy sydd yn dysgu fel y gwna ef?
22הן אל ישגיב בכחו מי כמהו מורה׃
23 Pwy a wylia arno yn ei ffordd? a phwy a ddywed, 'Yr wyt yn gwneud yn anghyfiawn'?
23מי פקד עליו דרכו ומי אמר פעלת עולה׃
24 "Cofia di ganmol ei waith, y gwaith y canodd pobl amdano.
24זכר כי תשגיא פעלו אשר שררו אנשים׃
25 Y mae pawb yn edrych arno, ac yn ei weld o bell.
25כל אדם חזו בו אנוש יביט מרחוק׃
26 Cofia fod Duw yn fawr, y tu hwnt i ddeall, a'i flynyddoedd yn ddirifedi.
26הן אל שגיא ולא נדע מספר שניו ולא חקר׃
27 Y mae'n cronni'r defnynnau du373?r, ac yn eu dihidlo'n law m�n fel tarth;
27כי יגרע נטפי מים יזקו מטר לאדו׃
28 fe'u tywelltir o'r cymylau, i ddisgyn yn gawodydd ar bobl.
28אשר יזלו שחקים ירעפו עלי אדם רב׃
29 A ddeall neb daeniad y cwmwl, a'r tyrfau sydd yn ei babell?
29אף אם יבין מפרשי עב תשאות סכתו׃
30 Edrych fel y taena'i darth o'i gwmpas, ac y cuddia waelodion y m�r.
30הן פרש עליו אורו ושרשי הים כסה׃
31 �'r rhain y diwalla ef y bobloedd, a rhoi iddynt ddigonedd o fwyd.
31כי בם ידין עמים יתן אכל למכביר׃
32 Deil y mellt yn ei ddwylo, a'u hanelu i gyrraedd eu nod.
32על כפים כסה אור ויצו עליה במפגיע׃
33 Dywed ei drwst amdano, fod angerdd ei lid yn erbyn drygioni.
33יגיד עליו רעו מקנה אף על עולה׃