¹ Gwyn eu byd y rhai perffaith eu ffordd, y rhai sy'n rhodio yng nghyfraith yr ARGLWYDD.

¹Saliga äro de vilkas väg är ostrafflig, de som vandra efter HERRENS lag.

² Gwyn eu byd y rhai sy'n cadw ei farnedigaethau, ac yn ei geisio ef �'u holl galon,

²Saliga äro de som taga hans vittnesbörd i akt, de som av allt hjärta söka honom,

³ y rhai nad ydynt wedi gwneud unrhyw ddrwg, ond sy'n rhodio yn ei ffyrdd ef.

³de som icke göra vad orätt är, utan vandra på hans vägar.

⁴ Yr wyt ti wedi gwneud dy ofynion yn ddeddfau i'w cadw'n ddyfal.

⁴Du har givit befallningar, för att de skola hållas med all flit.

⁵ O na allwn gerdded yn unionsyth a chadw dy ddeddfau!

⁵O att mina vägar vore rätta, så att jag hölle dina stadgar!

⁶ Yna ni'm cywilyddir os cadwaf fy llygaid ar dy holl orchmynion.

⁶Då skulle jag icke komma på skam, när jag skådade på alla dina bud.

⁷ Fe'th glodforaf di � chalon gywir wrth imi ddysgu am dy farnau cyfiawn.

⁷Jag vill tacka dig av uppriktigt hjärta, när jag får lära din rättfärdighets rätter.

⁸ Fe gadwaf dy ddeddfau; paid �'m gadael yn llwyr.

⁸Dina stadgar vill jag hålla; övergiv mig icke så helt och hållet.

⁹ Sut y ceidw'r ifanc ei lwybr yn l�n? Trwy gadw dy air di.

⁹Huru skall en yngling bevara sin väg obesmittad? När han håller sig efter ditt ord.

¹⁰ Fe'th geisiais di �'m holl galon; paid � gadael imi wyro oddi wrth dy orchmynion.

¹⁰Jag söker dig av allt mitt hjärta; låt mig icke fara vilse från dina bud.

¹¹ Trysorais dy eiriau yn fy nghalon rhag imi bechu yn dy erbyn.

¹¹Jag gömmer ditt tal i mitt hjärta, för att jag icke skall synda mot dig.

¹² Bendigedig wyt ti, O ARGLWYDD; dysg i mi dy ddeddfau.

¹²Lovad vare du, HERRE! Lär mig dina stadgar.

¹³ B�m yn ailadrodd �'m gwefusau holl farnau dy enau.

¹³Med mina läppar förtäljer jag alla din muns rätter.

¹⁴ Ar hyd ffordd dy farnedigaethau cefais lawenydd sydd uwchlaw pob cyfoeth.

¹⁴Jag fröjdar mig över dina vittnesbörds väg såsom över alla skatter.

¹⁵ Byddaf yn myfyrio ar dy ofynion di, ac yn cadw dy lwybrau o flaen fy llygaid.

¹⁵Jag vill begrunda dina befallningar och skåda på dina stigar.

¹⁶ Byddaf yn ymhyfrydu yn dy ddeddfau, ac nid anghofiaf dy air.

¹⁶Jag har min lust i dina stadgar, jag förgäter icke ditt ord.

¹⁷ Bydd dda wrth dy was; gad imi fyw, ac fe gadwaf dy air.

¹⁷Gör väl mot din tjänare, så att jag får leva, då vill jag hålla ditt ord.

¹⁸ Agor fy llygaid imi weld rhyfeddodau dy gyfraith.

¹⁸Öppna mina ögon, så att jag kan skåda undren i din lag.

¹⁹ Ymdeithydd wyf fi ar y ddaear; paid � chuddio dy orchmynion oddi wrthyf.

¹⁹Jag är en främling på jorden; fördölj icke dina bud för mig.

²⁰ Y mae fy nghalon yn dihoeni o hiraeth am dy farnau di bob amser.

²⁰Min själ är sönderkrossad av ständig trängtan efter dina rätter.

²¹ Fe geryddaist y trahaus, y rhai melltigedig sy'n gwyro oddi wrth dy orchmynion.

²¹Du näpser de fräcka, de förbannade, dem som fara vilse från dina bud.

²² Tyn ymaith oddi wrthyf eu gwaradwydd a'u sarhad, oherwydd b�m ufudd i'th farnedigaethau.

²²Tag bort ifrån mig smälek och förakt, ty jag tager i akt dina vittnesbörd.

²³ Er i dywysogion eistedd mewn cynllwyn yn f'erbyn, bydd dy was yn myfyrio ar dy ddeddfau;

²³Ja, furstar sitta och lägga råd mot mig, men din tjänare begrundar dina stadgar;

²⁴ y mae dy farnedigaethau'n hyfrydwch i mi, a hefyd yn gynghorwyr imi.

²⁴ja, dina vittnesbörd äro min lust, de äro mina rådgivare.

²⁵ Y mae fy enaid yn glynu wrth y llwch; adfywia fi yn �l dy air.

²⁵Min själ ligger nedtryckt i stoftet; behåll mig vid liv efter ditt ord.

²⁶ Adroddais am fy hynt ac atebaist fi; dysg i mi dy ddeddfau.

²⁶Jag förtäljde om mina vägar, och du svarade mig; lär mig dina stadgar.

²⁷ Gwna imi ddeall ffordd dy ofynion, ac fe fyfyriaf ar dy ryfeddodau.

²⁷Lär mig att förstå dina befallningars väg, så vill jag begrunda dina under.

²⁸ Y mae fy enaid yn anniddig gan ofid, cryfha fi yn �l dy air.

²⁸Min själ gråter av bedrövelse; upprätta mig efter ditt ord.

²⁹ Gosod ffordd twyll ymhell oddi wrthyf, a rho imi ras dy gyfraith.

²⁹Låt lögnens väg vara fjärran ifrån mig, och förunna mig din undervisning.

³⁰ Dewisais ffordd ffyddlondeb, a gosod dy farnau o'm blaen.

³⁰Jag har utvalt sanningens väg, dina rätter har jag ställt framför mig.

³¹ Glynais wrth dy farnedigaethau. O ARGLWYDD, paid �'m cywilyddio.

³¹Jag håller mig till dina vittnesbörd; HERRE, låt mig icke komma på skam.

³² Dilynaf ffordd dy orchmynion, oherwydd ehangaist fy neall.

³²Jag vill löpa dina buds väg, ty du tröstar mitt hjärta.

³³ O ARGLWYDD, dysg fi yn ffordd dy ddeddfau, ac o'i chadw fe gaf wobr.

³³Visa mig, HERRE, dina stadgars väg, så vill jag taga den i akt intill änden.

³⁴ Rho imi ddeall, er mwyn imi ufuddhau i'th gyfraith a'i chadw �'m holl galon;

³⁴Giv mig förstånd, så vill jag taga din lag i akt och hålla den av allt hjärta.

³⁵ gwna imi gerdded yn llwybr dy orchmynion, oherwydd yr wyf yn ymhyfrydu ynddo.

³⁵Led mig på dina buds stig, ty till den har jag behag.

³⁶ Tro fy nghalon at dy farnedigaethau yn hytrach nag at elw;

³⁶Böj mitt hjärta till dina vittnesbörd, och låt det icke vika av till orätt vinning.

³⁷ tro ymaith fy llygaid rhag gweld gwagedd; adfywia fi �'th air.

³⁷Vänd bort mina ögon, så att de icke se efter fåfänglighet; behåll mig vid liv på dina vägar.

³⁸ Cyflawna i'th was yr addewid a roddaist i'r rhai sy'n dy ofni.

³⁸Uppfyll på din tjänare ditt tal, ty det leder till din fruktan.

³⁹ Tro ymaith y gwaradwydd yr wyf yn ei ofni, oherwydd y mae dy farnau'n dda.

³⁹Vänd bort ifrån mig den smälek som jag fruktar; ty dina rätter äro goda.

⁴⁰ Yr wyf yn dyheu am dy ofynion; adfywia fi �'th gyfiawnder.

⁴⁰Se, jag längtar efter dina befallningar; behåll mig vid liv genom din rättfärdighet.

⁴¹ P�r i'th gariad ddod ataf, O ARGLWYDD, a'th iachawdwriaeth yn �l dy addewid;

⁴¹Din nåd komme över mig, HERRE, din frälsning efter ditt tal;

⁴² yna rhoddaf ateb i'r rhai sy'n fy ngwatwar, oherwydd ymddiriedais yn dy air.

⁴²Så kan jag giva den svar, som smädar mig; ty jag förtröstar på ditt ord.

⁴³ Paid � chymryd gair y gwirionedd o'm genau, oherwydd fe obeithiais yn dy farnau.

⁴³Ryck icke sanningens ord så helt och hållet bort ifrån min mun, ty jag hoppas på dina domar.

⁴⁴ Cadwaf dy gyfraith bob amser, hyd byth bythoedd.

⁴⁴Så vill jag hålla din lag beständigt, ja, alltid och evinnerligen.

⁴⁵ Rhodiaf oddi amgylch yn rhydd, oherwydd ceisiais dy ofynion.

⁴⁵Låt mig gå fram på rymlig plats, ty jag begrundar dina befallningar.

⁴⁶ Siaradaf am dy farnedigaethau gerbron brenhinoedd, ac ni fydd arnaf gywilydd;

⁴⁶Jag vill tala om dina vittnesbörd inför konungar, och jag skall icke komma på skam.

⁴⁷ ymhyfrydaf yn dy orchmynion am fy mod yn eu caru.

⁴⁷Jag vill hava min lust i dina bud, ty de äro mig kära;

⁴⁸ Parchaf dy orchmynion am fy mod yn eu caru, a myfyriaf ar dy ddeddfau.

⁴⁸jag vill lyfta mina händer upp till dina bud, ty de äro mig kära, och jag vill begrunda dina stadgar.

⁴⁹ Cofia dy air i'th was, y gair y gwnaethost imi ymddiried ynddo.

⁴⁹Tänk på ordet till din tjänare, eftersom du har givit mig hopp.

⁵⁰ Hyn fu fy nghysur mewn adfyd, fod dy addewid di yn fy adfywio.

⁵⁰Det är min tröst i mitt lidande att ditt tal behåller mig vid liv.

⁵¹ Y mae'r trahaus yn fy ngwawdio o hyd, ond ni throis oddi wrth dy gyfraith.

⁵¹De fräcka bespotta mig övermåttan; likväl viker jag icke ifrån din lag.

⁵² Yr wyf yn cofio dy farnau erioed, ac yn cael cysur ynddynt, O ARGLWYDD.

⁵²Jag tänker på dina domar i forna tider, HERRE, och jag varder tröstar.

⁵³ Cydia digofaint ynof oherwydd y rhai drygionus sy'n gwrthod dy gyfraith.

⁵³Glödande harm griper mig för de ogudaktigas skull, därför att de övergiva din lag.

⁵⁴ Daeth dy ddeddfau'n g�n i mi ymhle bynnag y b�m yn byw.

⁵⁴Dina stadgar äro lovsånger för mig i det hus där jag dväljes.

⁵⁵ Yr wyf yn cofio dy enw yn y nos, O ARGLWYDD, ac fe gadwaf dy gyfraith.

⁵⁵Jag tänker om natten på ditt namn, HERRE, och jag håller din lag.

⁵⁶ Hyn sydd wir amdanaf, imi ufuddhau i'th ofynion.

⁵⁶Detta har blivit mig beskärt: att jag får taga dina befallningar i akt.

⁵⁷ Ti yw fy rhan, O ARGLWYDD; addewais gadw dy air.

⁵⁷Min del är HERREN; jag har beslutit att hålla dina ord.

⁵⁸ Yr wyf yn erfyn arnat �'m holl galon, bydd drugarog wrthyf yn �l dy addewid.

⁵⁸Jag bönfaller inför dig av allt hjärta; var mig nådig efter ditt tal.

⁵⁹ Pan feddyliaf am fy ffyrdd, trof fy nghamre'n �l at dy farnedigaethau;

⁵⁹Jag betänker mina vägar och vänder mina fötter till dina vittnesbörd.

⁶⁰ brysiaf, heb oedi, i gadw dy orchmynion.

⁶⁰Jag skyndar mig och dröjer icke att hålla dina bud.

⁶¹ Er i glymau'r drygionus dynhau amdanaf, eto nid anghofiais dy gyfraith.

⁶¹De ogudaktigas snaror omgiva mig, men jag förgäter icke din lag.

⁶² Codaf ganol nos i'th foliannu di am dy farnau cyfiawn.

⁶²Mitt i natten står jag upp för att tacka dig för din rättfärdighets rätter.

⁶³ Yr wyf yn gymar i bawb sy'n dy ofni, i'r rhai sy'n ufuddhau i'th ofynion.

⁶³Jag sluter mig till alla dem som frukta dig och till dem som hålla dina befallningar.

⁶⁴ Y mae'r ddaear, O ARGLWYDD, yn llawn o'th ffyddlondeb; dysg i mi dy ddeddfau.

⁶⁴Jorden är full av din nåd, o HERRE; lär mig dina stadgar.

⁶⁵ Gwnaethost ddaioni i'th was, yn unol �'th air, O ARGLWYDD.

⁶⁵Du gör din tjänare gott, HERRE, efter ditt ord.

⁶⁶ Dysg imi ddirnadaeth a gwybodaeth, oherwydd yr wyf yn ymddiried yn dy orchmynion.

⁶⁶Lär mig gott förstånd och kunskap, ty jag tror på dina bud.

⁶⁷ Cyn imi gael fy ngheryddu euthum ar gyfeiliorn, ond yn awr yr wyf yn cadw dy air.

⁶⁷Förrän jag fick lida, for jag vilse, men nu håller jag mig vid ditt tal.

⁶⁸ Yr wyt ti yn dda, ac yn gwneud daioni; dysg i mi dy ddeddfau.

⁶⁸Du är god och gör vad gott är; lär mig dina stadgar.

⁶⁹ Y mae'r trahaus yn fy mhardduo � chelwydd, ond yr wyf fi'n ufuddhau i'th ofynion �'m holl galon;

⁶⁹De fräcka hopspinna lögn mot mig, men jag vill av allt hjärta taga dina befallningar i akt.

⁷⁰ y mae eu calon hwy'n drwm gan fraster, ond yr wyf fi'n ymhyfrydu yn dy gyfraith.

⁷⁰Deras hjärtan äro okänsliga såsom fett, men jag har min lust i din lag.

⁷¹ Mor dda yw imi gael fy ngheryddu, er mwyn imi gael dysgu dy ddeddfau!

⁷¹Det var mig gott att jag vart tuktad, så att jag fick lära mig dina stadgar.

⁷² Y mae cyfraith dy enau yn well i mi na miloedd o aur ac arian.

⁷²Din muns lag är mig bättre än tusentals stycken guld och silver.

⁷³ Dy ddwylo di a'm gwnaeth ac a'm lluniodd; rho imi ddeall i ddysgu dy orchmynion.

⁷³Dina händer hava gjort och berett mig; giv mig förstånd, så att jag kan lära dina bud.

⁷⁴ Pan fydd y rhai sy'n dy ofni yn fy ngweld, fe lawenychant am fy mod yn gobeithio yn dy air.

⁷⁴De som frukta dig skola se mig och glädjas, ty jag hoppas på ditt ord.

⁷⁵ Gwn, O ARGLWYDD, fod dy farnau'n gyfiawn, ac mai mewn ffyddlondeb yr wyt wedi fy ngheryddu.

⁷⁵HERRE, jag vet att dina domar äro rättfärdiga, och att du har tuktat mig i trofasthet.

⁷⁶ Bydded dy gariad yn gysur i mi, yn unol �'th addewid i'th was.

⁷⁶Din nåd vare min tröst, såsom du har lovat din tjänare.

⁷⁷ P�r i'th drugaredd ddod ataf, fel y byddaf fyw, oherwydd y mae dy gyfraith yn hyfrydwch i mi.

⁷⁷Din barmhärtighet komme över mig, så att jag får leva; ty din lag är min lust.

⁷⁸ Cywilyddier y trahaus oherwydd i'w celwydd fy niweidio, ond byddaf fi'n myfyrio ar dy ofynion.

⁷⁸På skam komme de fräcka, ty de hava gjort mig orätt utan sak; men jag vill begrunda dina befallningar.

⁷⁹ Bydded i'r rhai sy'n dy ofni droi ataf fi, iddynt gael gwybod dy farnedigaethau.

⁷⁹Till mig må de vända sig, som frukta dig, och de om känna dina vittnesbörd.

⁸⁰ Bydded fy nghalon bob amser yn dy ddeddfau, rhag imi gael fy nghywilyddio.

⁸⁰Mitt hjärta vare ostraffligt i dina stadgar, så att jag icke kommer på skam.

⁸¹ Y mae fy enaid yn dyheu am dy iachawdwriaeth, ac yn gobeithio yn dy air;

⁸¹Min själ trängtar efter din frälsning, jag hoppas på ditt ord.

⁸² y mae fy llygaid yn pylu wrth ddisgwyl am dy addewid; dywedaf, "Pa bryd y byddi'n fy nghysuro?"

⁸²Mina ögon trängta efter ditt tal, och jag säger: »När vill du trösta mig?»

⁸³ Er imi grebachu fel costrel groen mewn mwg, eto nid anghofiaf dy ddeddfau.

⁸³Ty jag är såsom en vinlägel i rök, men jag förgäter icke dina stadgar.

⁸⁴ Am ba hyd y disgwyl dy was cyn iti roi barn ar fy erlidwyr?

⁸⁴Huru få äro icke din tjänares dagar! När vill du hålla dom över mina förföljare?

⁸⁵ Y mae gwu375?r trahaus, rhai sy'n anwybyddu dy gyfraith, wedi cloddio pwll ar fy nghyfer.

⁸⁵De fräcka gräva gropar för mig, de som icke leva efter din lag.

⁸⁶ Y mae dy holl orchmynion yn sicr; pan fyddant yn fy erlid � chelwydd, cynorthwya fi.

⁸⁶Alla dina bud äro sanning; utan sak förföljer man mig; hjälp mig.

⁸⁷ Bu ond y dim iddynt fy nifetha oddi ar y ddaear, ond eto ni throis fy nghefn ar dy ofynion.

⁸⁷De hava så när fördärvat mig på jorden, fastän jag icke har övergivit dina befallningar.

⁸⁸ Yn �l dy gariad adfywia fi, ac fe gadwaf farnedigaethau dy enau.

⁸⁸Behåll mig vid liv efter din nåd, så vill jag hålla din muns vittnesbörd.

⁸⁹ Y mae dy air, O ARGLWYDD, yn dragwyddol, wedi ei osod yn sefydlog yn y nefoedd.

⁸⁹Evinnerligen, HERRE, står ditt ord fast i himmelen.

⁹⁰ Y mae dy ffyddlondeb hyd genhedlaeth a chenhedlaeth; seiliaist y ddaear, ac y mae'n sefyll.

⁹⁰Från släkte till släkte varar din trofasthet; du har grundat jorden, och den består.

⁹¹ Yn �l dy ordeiniadau y maent yn sefyll hyd heddiw, oherwydd gweision i ti yw'r cyfan.

⁹¹Till att utföra dina rätter består allt än i dag, ty allting måste tjäna dig.

⁹² Oni bai i'th gyfraith fod yn hyfrydwch i mi, byddai wedi darfod amdanaf yn fy adfyd;

⁹²Om din lag icke hade varit min lust, så hade jag förgåtts i mitt elände.

⁹³ nid anghofiaf dy ofynion hyd byth, oherwydd trwyddynt hwy adfywiaist fi.

⁹³Aldrig skall jag förgäta dina befallningar, ty genom dem har du behållit mig vid liv.

⁹⁴ Eiddot ti ydwyf; gwareda fi, oherwydd ceisiais dy ofynion.

⁹⁴Jag är din, fräls mig; ty jag begrundar dina befallningar.

⁹⁵ Y mae'r drygionus yn gwylio amdanaf i'm dinistrio, ond fe ystyriaf fi dy farnedigaethau.

⁹⁵På mig vakta de ogudaktiga för att förgöra mig; men jag aktar på dina vittnesbörd.

⁹⁶ Gwelaf fod popeth yn dod i ben, ond nid oes terfyn i'th orchymyn di.

⁹⁶På all annan fullkomlighet har jag sett en ände, men ditt bud är omätligt i vidd.

⁹⁷ O fel yr wyf yn caru dy gyfraith! Hi yw fy myfyrdod drwy'r dydd.

⁹⁷Huru kär har jag icke din lag! Hela dagen begrundar jag den.

⁹⁸ Y mae dy orchymyn yn fy ngwneud yn ddoethach na'm gelynion, oherwydd y mae gyda mi bob amser.

⁹⁸Visare än mina fiender äro, göra mig dina bud, ty de tillhöra mig för evig tid.

⁹⁹ Yr wyf yn fwy deallus na'm holl athrawon, oherwydd bod dy farnedigaethau'n fyfyrdod i mi.

⁹⁹Jag är klokare än alla mina lärare, ty jag begrundar dina vittnesbörd.

¹⁰⁰ Yr wyf yn deall yn well na'r rhai hen, oherwydd imi ufuddhau i'th ofynion.

¹⁰⁰Jag är förståndigare än de gamle, ty jag tager dina befallningar i akt.

¹⁰¹ Cedwais fy nhraed rhag pob llwybr drwg, er mwyn imi gadw dy air.

¹⁰¹Jag avhåller mina fötter ifrån alla onda vägar, för att jag må hålla ditt ord.

¹⁰² Nid wyf wedi troi oddi wrth dy farnau, oherwydd ti fu'n fy nghyfarwyddo.

¹⁰²Jag viker icke ifrån dina rätter, ty du undervisar mig.

¹⁰³ Mor felys yw dy addewid i'm genau, melysach na m�l i'm gwefusau.

¹⁰³Huru ljuvt för min tunga är icke ditt tal! Det är ljuvare än honung för min mun.

¹⁰⁴ O'th ofynion di y caf ddeall; dyna pam yr wyf yn cas�u llwybrau twyll.

¹⁰⁴Av dina befallningar får jag förstånd; därför hatar jag alla lögnens vägar.

¹⁰⁵ Y mae dy air yn llusern i'm troed, ac yn oleuni i'm llwybr.

¹⁰⁵Ditt ord är mina fötters lykta och ett ljus på min stig.

¹⁰⁶ Tyngais lw, a gwneud adduned i gadw dy farnau cyfiawn.

¹⁰⁶Jag har svurit och hållit det: att taga din rättfärdighets rätter i akt.

¹⁰⁷ Yr wyf mewn gofid mawr; O ARGLWYDD, adfywia fi yn �l dy air.

¹⁰⁷Jag är storligen plågad; HERRE, behåll mig vid liv efter ditt ord.

¹⁰⁸ Derbyn deyrnged fy ngenau, O ARGLWYDD, a dysg i mi dy farnedigaethau.

¹⁰⁸Låt min muns frivilliga offer behaga dig, HERRE, och lär mig dina rätter.

¹⁰⁹ Bob dydd y mae fy mywyd yn fy nwylo, ond nid wyf yn anghofio dy gyfraith.

¹⁰⁹Jag bär min själ alltid i min hand, men jag förgäter icke din lag.

¹¹⁰ Gosododd y drygionus rwyd i mi, ond nid wyf wedi gwyro oddi wrth dy ofynion.

¹¹⁰De ogudaktiga lägga ut snaror för mig, men jag far icke vilse från dina befallningar.

¹¹¹ Y mae dy farnedigaethau yn etifeddiaeth imi am byth, oherwydd y maent yn llonder i'm calon.

¹¹¹Jag har dina vittnesbörd till min eviga arvedel, ty de äro mitt hjärtas fröjd.

¹¹² Yr wyf wedi gosod fy mryd ar ufuddhau i'th ddeddfau; y mae eu gwobr yn dragwyddol.

¹¹²Jag har böjt mitt hjärta till att göra efter dina stadgar, alltid och intill änden.

¹¹³ Yr wyf yn cas�u rhai anwadal, ond yn caru dy gyfraith.

¹¹³Jag hatar dem som halta på båda sidor, men din lag har jag kär.

¹¹⁴ Ti yw fy lloches a'm tarian; yr wyf yn gobeithio yn dy air.

¹¹⁴Du är mitt beskärm och min sköld; jag hoppas på ditt ord.

¹¹⁵ Trowch ymaith oddi wrthyf, chwi rai drwg, er mwyn imi gadw gorchmynion fy Nuw.

¹¹⁵Viken bort ifrån mig, I onde; jag vill taga min Guds bud i akt.

¹¹⁶ Cynnal fi yn �l dy addewid, fel y byddaf fyw, ac na chywilyddier fi yn fy hyder.

¹¹⁶Uppehåll mig efter ditt tal, så att jag får leva, och låt mig icke komma på skam med mitt hopp.

¹¹⁷ Dal fi i fyny, fel y caf waredigaeth, imi barchu dy ddeddfau yn wastad.

¹¹⁷Stöd mig, så att jag varder frälst, så vill jag alltid se med lust på dina stadgar.

¹¹⁸ Yr wyt yn gwrthod pawb sy'n gwyro oddi wrth dy ddeddfau, oherwydd mae eu twyll yn ofer.

¹¹⁸Du aktar för intet alla som fara vilse från dina stadgar, ty förgäves är deras svek.

¹¹⁹ Yn sothach yr ystyri holl rai drygionus y ddaear; am hynny yr wyf yn caru dy farnedigaethau.

¹¹⁹Du förkastar såsom slagg alla ogudaktiga på jorden; därför har jag dina vittnesbörd kära.

¹²⁰ Y mae fy nghnawd yn crynu gan dy arswyd, ac yr wyf yn ofni dy farnau.

¹²⁰Av fruktan för dig ryser mitt kött, och jag rädes för dina domar.

¹²¹ Gwneuthum farn a chyfiawnder; paid �'m gadael i'm gorthrymwyr.

¹²¹Jag övar rätt och rättfärdighet; du skall icke överlämna mig åt mina förtryckare.

¹²² Bydd yn feichiau er lles dy was; paid � gadael i'r trahaus fy ngorthrymu.

¹²²Tag dig an din tjänares sak, och låt det gå honom väl; låt icke de fräcka förtrycka mig.

¹²³ Y mae fy llygaid yn pylu wrth ddisgwyl am dy iachawdwriaeth, ac am dy addewid o fuddugoliaeth.

¹²³Mina ögon trängta efter din frälsning och efter din rättfärdighets tal.

¹²⁴ Gwna �'th was yn �l dy gariad, a dysg i mi dy ddeddfau.

¹²⁴Gör med din tjänare efter din nåd, och lär mig dina stadgar.

¹²⁵ Dy was wyf fi; rho imi ddeall i wybod dy farnedigaethau.

¹²⁵Jag är din tjänare; giv mig förstånd, så att jag kan känna dina vittnesbörd.

¹²⁶ Y mae'n amser i'r ARGLWYDD weithredu, oherwydd torrwyd dy gyfraith.

¹²⁶Det är tid för HERREN att handla, ty de hava gjort din lag om intet.

¹²⁷ Er hynny yr wyf yn caru dy orchmynion yn fwy nag aur, nag aur coeth.

¹²⁷Därför har jag dina bud kära mer än guld, jag, mer än fint guld.

¹²⁸ Am hyn cerddaf yn union yn �l dy holl ofynion, a chas�f lwybrau twyll.

¹²⁸Därför håller jag alla dina befallningar i allo för rätta, men alla lögnens vägar hatar jag.

¹²⁹ Y mae dy farnedigaethau'n rhyfeddol; am hynny yr wyf yn eu cadw.

¹²⁹Underbara äro dina vittnesbörd, därför tager min själ dem i akt.

¹³⁰ Pan ddatguddir dy air, bydd yn goleuo ac yn rhoi deall i'r syml.

¹³⁰När dina ord upplåtas, giva de ljus och skänka förstånd åt de enfaldiga.

¹³¹ Yr wyf yn agor fy ngheg mewn blys, oherwydd yr wyf yn dyheu am dy orchmynion.

¹³¹Jag spärrar upp min mun och flämtar, ty jag längtar ivrigt efter dina bud.

¹³² Tro ataf a bydd drugarog, yn �l dy arfer i'r rhai sy'n caru dy enw.

¹³²Vänd dig till mig och var mig nådig, såsom rätt är mot dem som hava ditt namn kärt.

¹³³ Cadw fy ngham yn sicr fel yr addewaist, a phaid � gadael i ddrygioni fy meistroli.

¹³³Gör mina steg fasta genom ditt tal, och låt ingen orätt varda mig övermäktig.

¹³⁴ Rhyddha fi oddi wrth ormes dynol, er mwyn imi ufuddhau i'th ofynion di.

¹³⁴Förlossa mig från människors förtryck, så vill jag hålla dina befallningar.

¹³⁵ Bydded llewyrch dy wyneb ar dy was, a dysg i mi dy ddeddfau.

¹³⁵Låt ditt ansikte lysa över din tjänare, och lär mig dina stadgar.

¹³⁶ Y mae fy llygaid yn ffrydio dagrau am nad yw pobl yn cadw dy gyfraith.

¹³⁶Vattenbäckar rinna ned från mina ögon, därför att man icke håller din lag.

¹³⁷ Cyfiawn wyt ti, O ARGLWYDD, a chywir yw dy farnau.

¹³⁷HERRE, du är rättfärdig, och dina domar äro rättvisa.

¹³⁸ Y mae'r barnedigaethau a roddi yn gyfiawn ac yn gwbl ffyddlon.

¹³⁸Du har påbjudit dina vittnesbörd i rättfärdighet och i stor trofasthet.

¹³⁹ Y mae fy nghynddaredd yn fy ysu am fod fy ngelynion yn anghofio dy eiriau.

¹³⁹Jag förtäres av nitälskan, därför att mina ovänner förgäta dina ord.

¹⁴⁰ Y mae dy addewid wedi ei phrofi'n llwyr, ac y mae dy was yn ei charu.

¹⁴⁰Ditt tal är väl luttrat, och din tjänare har det kärt.

¹⁴¹ Er fy mod i yn fychan ac yn ddinod, nid wyf yn anghofio dy ofynion.

¹⁴¹Jag är ringa och föraktad, men jag förgäter icke dina befallningar.

¹⁴² Y mae dy gyfiawnder di yn gyfiawnder tragwyddol, ac y mae dy gyfraith yn wirionedd.

¹⁴²Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.

¹⁴³ Daeth cyfyngder a gofid ar fy ngwarthaf, ond yr wyf yn ymhyfrydu yn dy orchmynion.

¹⁴³Nöd och trångmål hava träffat mig, men dina bud äro min lust.

¹⁴⁴ Y mae dy farnedigaethau di'n gyfiawn byth; rho imi ddeall, fel y byddaf fyw.

¹⁴⁴Dina vittnesbörd äro rättfärdiga evinnerligen; giv mig förstånd, så att jag får leva.

¹⁴⁵ Gwaeddaf �'m holl galon; ateb fi, ARGLWYDD, ac fe fyddaf ufudd i'th ddeddfau.

¹⁴⁵Jag ropar av allt hjärta, svara mig, HERRE; jag vill taga dina stadgar i akt.

¹⁴⁶ Gwaeddaf arnat ti; gwareda fi, ac fe gadwaf dy farnedigaethau.

¹⁴⁶Jag ropar till dig, fräls mig, så vill jag hålla dina vittnesbörd.

¹⁴⁷ Codaf cyn y wawr a gofyn am gymorth, a gobeithiaf yn dy eiriau.

¹⁴⁷Jag kommer tidigt i morgongryningen och ropar; jag hoppas på dina ord.

¹⁴⁸ Y mae fy llygaid yn effro yng ngwyliadwriaethau'r nos, i fyfyrio ar dy addewid.

¹⁴⁸Mina ögon hasta före nattens väkter till att begrunda ditt tal.

¹⁴⁹ Gwrando fy llef yn �l dy gariad; O ARGLWYDD, yn �l dy farnau adfywia fi.

¹⁴⁹Hör min röst efter din nåd; HERRE, behåll mig vid liv efter dina rätter.

¹⁵⁰ Y mae fy erlidwyr dichellgar yn agos�u, ond y maent yn bell oddi wrth dy gyfraith.

¹⁵⁰Nära äro de som jaga efter skändlighet, de som äro långt ifrån din lag.

¹⁵¹ Yr wyt ti yn agos, O ARGLWYDD, ac y mae dy holl orchmynion yn wirionedd.

¹⁵¹Nära är ock du, HERRE, och alla dina bud äro sanning.

¹⁵² Gwn erioed am dy farnedigaethau, i ti eu sefydlu am byth.

¹⁵²Längesedan vet jag genom dina vittnesbörd att du har stadgat dem för evig tid.

¹⁵³ Edrych ar fy adfyd a gwared fi, oherwydd nid anghofiais dy gyfraith.

¹⁵³Se till mitt lidande och rädda mig, ty jag förgäter icke din lag.

¹⁵⁴ Amddiffyn fy achos ac achub fi; adfywia fi yn �l dy addewid.

¹⁵⁴Utför min sak och förlossa mig; behåll mig vid liv efter ditt tal.

¹⁵⁵ Y mae iachawdwriaeth ymhell oddi wrth y drygionus, oherwydd nid ydynt yn ceisio dy ddeddfau.

¹⁵⁵Frälsning är långt borta från de ogudaktiga, ty de fråga icke efter dina stadgar.

¹⁵⁶ Mawr yw dy drugaredd, O ARGLWYDD; adfywia fi yn �l dy farn.

¹⁵⁶HERRE, din barmhärtighet är stor; behåll mig vid liv efter dina rätter.

¹⁵⁷ Y mae fy erlidwyr a'm gelynion yn niferus, ond eto ni wyrais oddi wrth dy farnedigaethau.

¹⁵⁷Mina förföljare och ovänner äro många, men jag viker icke ifrån dina vittnesbörd.

¹⁵⁸ Gwelais y rhai twyllodrus, a ffieiddiais am nad ydynt yn cadw dy air.

¹⁵⁸När jag ser de trolösa, känner jag leda vid dem, därför att de icke hålla sig vid ditt tal.

¹⁵⁹ Gw�l fel yr wyf yn caru dy ofynion; O ARGLWYDD, adfywia fi yn �l dy gariad.

¹⁵⁹Se därtill att jag har dina befallningar kära; HERRE, behåll mig vid liv efter din nåd.

¹⁶⁰ Hanfod dy air yw gwirionedd, ac y mae dy holl farnau cyfiawn yn dragwyddol.

¹⁶⁰Summan av ditt ord är sanning, och alla din rättfärdighets rätter vara evinnerligen.

¹⁶¹ Y mae tywysogion yn fy erlid yn ddiachos, ond dy air di yw arswyd fy nghalon.

¹⁶¹Furstar förfölja mig utan sak, men mitt hjärta fruktar för dina ord.

¹⁶² Yr wyf yn llawenhau o achos dy addewid, fel un sy'n cael ysbail fawr.

¹⁶²Jag fröjdar mig över ditt tal såsom den som vinner stort byte.

¹⁶³ Yr wyf yn cas�u ac yn ffieiddio twyll, ond yn caru dy gyfraith di.

¹⁶³Jag hatar lögnen, den skall vara mig en styggelse; men din lag har jag kär.

¹⁶⁴ Seithwaith y dydd yr wyf yn dy foli oherwydd dy farnau cyfiawn.

¹⁶⁴Jag lovar dig sju gånger om dagen för din rättfärdighets rätter.

¹⁶⁵ Caiff y rhai sy'n caru dy gyfraith wir heddwch, ac nid oes dim yn peri iddynt faglu.

¹⁶⁵Stor frid äga de som hava din lag kär, och intet finnes, som bringar dem på fall.

¹⁶⁶ Yr wyf yn disgwyl am dy iachawdwriaeth, O ARGLWYDD, ac yn ufuddhau i'th orchmynion.

¹⁶⁶Jag väntar efter din frälsning, HERRE, och jag gör efter dina bud.

¹⁶⁷ Yr wyf yn cadw dy farnedigaethau ac yn eu caru'n fawr.

¹⁶⁷Min själ håller dina vittnesbörd, och jag har dem storligen kära.

¹⁶⁸ Yr wyf yn ufudd i'th ofynion a'th farnedigaethau, oherwydd y mae fy holl ffyrdd o'th flaen.

¹⁶⁸Jag håller dina befallningar och vittnesbörd, ty du känner alla mina vägar.

¹⁶⁹ Doed fy llef atat, O ARGLWYDD; rho imi ddeall yn �l dy air.

¹⁶⁹HERRE, mitt rop komme inför ditt ansikte; giv mig förstånd efter ditt ord.

¹⁷⁰ Doed fy neisyfiad atat; gwared fi yn �l dy addewid.

¹⁷⁰Min bön komme inför ditt ansikte; rädda mig efter ditt tal.

¹⁷¹ Bydd fy ngwefusau'n tywallt moliant am iti ddysgu i mi dy ddeddfau.

¹⁷¹Mina läppar må flöda över av lov, ty du lär mig dina stadgar.

¹⁷² Bydd fy nhafod yn canu am dy addewid, oherwydd y mae dy holl orchmynion yn gyfiawn.

¹⁷²Min tunga sjunge om ditt ord, ty alla dina bud äro rättfärdiga.

¹⁷³ Bydded dy law yn barod i'm cynorthwyo, oherwydd yr wyf wedi dewis dy ofynion.

¹⁷³Din hand vare mig till hjälp, ty jag har utvalt dina befallningar.

¹⁷⁴ Yr wyf yn dyheu am dy iachawdwriaeth, O ARGLWYDD, ac yn ymhyfrydu yn dy gyfraith.

¹⁷⁴Jag längtar efter din frälsning, HERRE, och din lag är min lust.

¹⁷⁵ Gad imi fyw i'th foliannu di, a bydded i'th farnau fy nghynorthwyo.

¹⁷⁵Låt min själ leva, så skall hon lova dig; och låt dina rätter hjälpa mig.

¹⁷⁶ Euthum ar gyfeiliorn fel dafad ar goll; chwilia am dy was, oherwydd nid anghofiais dy orchmynion.

¹⁷⁶Om jag far vilse, så uppsök din tjänare såsom ett förlorat får, ty jag förgäter icke dina bud.