1 O ARGLWYDD, Dduw dial, Dduw dial, ymddangos.
1Du hämndens Gud, o HERRE, du hämndens Gud, träd fram i glans.
2 Cyfod, O farnwr y ddaear, rho eu haeddiant i'r balch.
2Res dig, du jordens domare, vedergäll de högmodiga vad de hava gjort.
3 Am ba hyd y bydd y drygionus, ARGLWYDD, y bydd y drygionus yn gorfoleddu?
3Huru länge skola de ogudaktiga, o HERRE, huru länge skola de ogudaktiga triumfera?
4 Y maent yn tywallt eu parabl trahaus; y mae'r holl wneuthurwyr drygioni'n ymfalch�o.
4Deras mun flödar över av fräckt tal; de förhäva sig, alla ogärningsmännen.
5 Y maent yn sigo dy bobl, O ARGLWYDD, ac yn poenydio dy etifeddiaeth.
5Ditt folk, o HERRE, krossa de, och din arvedel förtrycka de.
6 Lladdant y weddw a'r estron, a llofruddio'r amddifad,
6Änkor och främlingar dräpa de, och faderlösa mörda de.
7 a dweud, "Nid yw'r ARGLWYDD yn gweld, ac nid yw Duw Jacob yn sylwi."
7Och de säga: »HERREN ser det icke, Jakobs Gud märker det icke.»
8 Deallwch hyn, chwi'r dylaf o bobl! Ffyliaid, pa bryd y byddwch ddoeth?
8Märken själva, I oförnuftiga bland folket; I dårar, när kommen I till förstånd?
9 Onid yw'r un a blannodd glust yn clywed, a'r un a luniodd lygad yn gweld?
9Den som har planterat örat, skulle han icke höra? Den som har danat ögat, skulle han icke se?
10 Onid oes gan yr un sy'n disgyblu cenhedloedd gerydd, a'r un sy'n dysgu pobl wybodaeth?
10Den som håller hedningarna i tukt, skulle han icke straffa, han som lär människorna förstånd?
11 Y mae'r ARGLWYDD yn gwybod meddyliau pobl, mai gwynt ydynt.
11HERREN känner människornas tankar, han vet att de själva äro fåfänglighet.
12 Gwyn ei fyd y sawl a ddisgybli, O ARGLWYDD, ac a ddysgi allan o'th gyfraith,
12Säll är den man som du, HERRE, undervisar, och som du lär genom din lag,
13 i roi iddo lonyddwch rhag dyddiau adfyd, nes agor pwll i'r drygionus.
13för att skaffa honom ro för olyckans dagar, till dess de ogudaktigas grav varder grävd.
14 Oherwydd nid yw'r ARGLWYDD yn gwrthod ei bobl, nac yn gadael ei etifeddiaeth;
14Ty HERREN förskjuter icke sitt folk, och sin arvedel övergiver han icke.
15 oherwydd dychwel barn at y rhai cyfiawn, a bydd yr holl rai uniawn yn ei dilyn.
15Nej, rättfärdighet skall åter gälla i rätten, och alla rättsinniga skola hålla sig därtill.
16 Pwy a saif drosof yn erbyn y drygionus, a sefyll o'm plaid yn erbyn gwneuthurwyr drygioni?
16Vem står upp till att försvara mig mot de onda, vem bistår mig mot ogärningsmännen?
17 Oni bai i'r ARGLWYDD fy nghynorthwyo byddwn yn fuan wedi mynd i dir distawrwydd.
17Om HERREN icke vore min hjälp, så bodde min själ snart i det tysta.
18 Pan oeddwn yn meddwl bod fy nhroed yn llithro, yr oedd dy ffyddlondeb di, O ARGLWYDD, yn fy nghynnal.
18När jag tänkte: »Min fot vacklar», då stödde mig din når, o HERRE:
19 Er bod pryderon fy nghalon yn niferus, y mae dy gysuron di'n fy llawenhau.
19När jag hade mycket bekymmer i mitt hjärta, då gladde din tröst min själ.
20 A fydd cynghrair rhyngot ti a llywodraeth distryw, sy'n cynllunio niwed trwy gyfraith?
20Kan fördärvets domarsäte hava gemenskap med dig, det säte där man över våld i lagens namn,
21 Cytunant �'i gilydd am fywyd y cyfiawn, a chondemnio'r dieuog i farw.
21där de tränga den rättfärdiges själ och fördöma oskyldigt blod?
22 Ond y mae'r ARGLWYDD yn amddiffyn i mi, a'm Duw yn graig i'm llochesu.
22Men HERREN bliver för mig en borg, min Gud bliver min tillflykts klippa.
23 Daw �'u camweddau eu hunain yn �l arnynt, ac fe'u diddyma am eu drygioni. Bydd yr ARGLWYDD ein Duw yn eu diddymu.
23Och han låter deras fördärv vända tillbaka över dem och förgör dem för deras ondskas skull. Ja, HERREN, vår Gud, förgör dem.