1 "Onid llafur caled sydd i ddyn ar y ddaear, a'i ddyddiau fel dyddiau gwas cyflog?
1“Isn’t a man forced to labor on earth? Aren’t his days like the days of a hired hand?
2 Fel caethwas yn dyheu am gysgod, a gwas yn disgwyl am ei d�l,
2As a servant who earnestly desires the shadow, as a hireling who looks for his wages,
3 felly y daeth misoedd ofer i'm rhan innau, a threfnwyd imi nosweithiau gofidus.
3so am I made to possess months of misery, wearisome nights are appointed to me.
4 Pan orweddaf, dywedaf, 'Pa bryd y caf godi?' Y mae'r nos yn hir, a byddaf yn blino yn troi a throsi hyd doriad gwawr.
4When I lie down, I say, ‘When shall I arise, and the night be gone?’ I toss and turn until the dawning of the day.
5 Gorchuddiwyd fy nghnawd gan bryfed a budreddi; crawniodd fy nghroen, ac yna torri allan.
5My flesh is clothed with worms and clods of dust. My skin closes up, and breaks out afresh.
6 Y mae fy nyddiau'n gyflymach na gwennol gwehydd; darfyddant fel edafedd yn dirwyn i ben.
6My days are swifter than a weaver’s shuttle, and are spent without hope.
7 "Cofia mai awel o wynt yw fy hoedl; ni w�l fy llygaid ddaioni eto.
7Oh remember that my life is a breath. My eye shall no more see good.
8 Y llygad sy'n edrych arnaf, ni'm gw�l; ar amrantiad ni fyddaf ar gael iti.
8The eye of him who sees me shall see me no more. Your eyes shall be on me, but I shall not be.
9 Fel y cilia'r cwmwl a diflannu, felly'r sawl sy'n mynd i Sheol, ni ddychwel oddi yno;
9As the cloud is consumed and vanishes away, so he who goes down to Sheol Sheol is the place of the dead. shall come up no more.
10 ni ddaw eto i'w gartref, ac nid edwyn ei le mohono mwy.
10He shall return no more to his house, neither shall his place know him any more.
11 "Ond myfi, nid ataliaf fy ngeiriau; llefaraf yng nghyfyngder fy ysbryd, cwynaf yn chwerwder fy enaid.
11“Therefore I will not keep silent. I will speak in the anguish of my spirit. I will complain in the bitterness of my soul.
12 Ai'r m�r ydwyf, neu'r ddraig, gan dy fod yn gosod gwyliwr arnaf?
12Am I a sea, or a sea monster, that you put a guard over me?
13 "Pan ddywedaf, 'Fy ngwely a rydd gysur imi; fy ngorweddfa a liniara fy nghwyn',
13When I say, ‘My bed shall comfort me. My couch shall ease my complaint;’
14 yr wyt yn fy nychryn � breuddwydion, ac yn f'arswydo � gweledigaethau.
14then you scare me with dreams, and terrify me through visions:
15 Gwell fyddai gennyf fy nhagu, a marw yn hytrach na goddef fy mhoen.
15so that my soul chooses strangling, death rather than my bones.
16 Rwy'n ddiobaith; ni ddymunaf fyw am amser maith. Gad lonydd imi, canys y mae fy nyddiau fel anadl.
16I loathe my life. I don’t want to live forever. Leave me alone, for my days are but a breath.
17 Beth yw meidrolyn i ti ei ystyried, ac iti roi cymaint o sylw iddo?
17What is man, that you should magnify him, that you should set your mind on him,
18 Yr wyt yn ymweld ag ef bob bore, ac yn ei brofi bob eiliad.
18that you should visit him every morning, and test him every moment?
19 Pa bryd y peidi ag edrych arnaf, ac y rhoi lonydd imi lyncu fy mhoeri?
19How long will you not look away from me, nor leave me alone until I swallow down my spittle?
20 Os pechais, beth a wneuthum i ti, O wyliwr dynolryw? Pam y cymeraist fi'n nod, nes fy mod yn faich i mi fy hun?
20If I have sinned, what do I do to you, you watcher of men? Why have you set me as a mark for you, so that I am a burden to myself?
21 Pam na faddeui fy nhrosedd a symud fy mai? Yn awr rwy'n gorwedd yn y llwch, ac er i ti chwilio amdanaf, ni fyddaf ar gael."
21Why do you not pardon my disobedience, and take away my iniquity? For now shall I lie down in the dust. You will seek me diligently, but I shall not be.”