¹Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.

¹ Diarhebion Solomon fab Dafydd, brenin Israel �

²Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,

² i gael doethineb ac addysg, i ddeall geiriau deallus,

³tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;

³ i dderbyn addysg fuddiol, cyfiawnder, barn, ac uniondeb,

⁴de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;

⁴ i roi craffter i'r gwirion, a gwybodaeth a synnwyr i'r ifanc.

⁵den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;

⁵ Y mae'r doeth yn gwrando ac yn cynyddu mewn dysg, a'r deallus yn ennill medrusrwydd,

⁶de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gåder.

⁶ i ddeall dameg a'i dehongliad, dywediadau'r doeth a'u posau.

⁷HERRENs Frygt er Kundskabs begyndelse, Dårer ringeagter Visdom og Tugt.

⁷ Ofn yr ARGLWYDD yw dechrau gwybodaeth, ond y mae ffyliaid yn diystyru doethineb a disgyblaeth.

⁸Hør, min Søn, på din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.

⁸ Fy mab, gwrando ar addysg dy dad, paid � gwrthod cyfarwyddyd dy fam;

⁹thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.

⁹ bydd yn dorch brydferth ar dy ben, ac yn gadwyn am dy wddf.

¹⁰Min Søn, sig nej, når Syndere lokker!

¹⁰ Fy mab, os hudir di gan bechaduriaid, paid � chytuno � hwy.

¹¹Siger de: "Kom med, lad os lure på den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!

¹¹ Fe ddywedant, "Tyrd gyda ni, inni gynllwynio i dywallt gwaed, a llechu'n ddiachos yn erbyn y diniwed;

¹²Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Hår, som for de i Graven.

¹² fel Sheol, llyncwn hwy'n fyw ac yn gyfan, fel rhai'n disgyn i'r pwll;

¹³Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.

¹³ fe gymerwn bob math ar gyfoeth, a llenwi ein tai ag ysbail;

¹⁴Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!"

¹⁴ bwrw dy goelbren gyda ni, a bydd un pwrs rhyngom i gyd."

¹⁵- min Søn, gå da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;

¹⁵ Fy mab, paid � mynd yr un ffordd � hwy; cadw dy droed oddi ar eu llwybr.

¹⁶thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.

¹⁶ Oherwydd y mae eu traed yn rhuthro at ddrwg, ac yn prysuro i dywallt gwaed.

¹⁷Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;

¹⁷ Yn sicr, ofer yw gosod rhwyd yng ngolwg unrhyw aderyn hedegog.

¹⁸de lurer på eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.

¹⁸ Am eu gwaed eu hunain y maent yn cynllwynio, ac yn llechu yn eu herbyn eu hunain.

¹⁹Så går det enhver, der attrår Rov, det tager sin Herres Liv.

¹⁹ Dyma dynged pob un awchus am elw; y mae'n cymryd einioes y sawl a'i piau.

²⁰Visdommen råber på Gaden, på Torvene løfter den Røsten;

²⁰ Y mae doethineb yn galw'n uchel yn y stryd, yn codi ei llais yn y sgw�r,

²¹oppe på Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:

²¹ yn gweiddi ar ben y muriau, yn traethu ei geiriau ym mynedfa pyrth y ddinas.

²²Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Dårerne hade kundskab?

²² Chwi'r rhai gwirion, pa hyd y bodlonwch ar fod yn wirion, ac yr ymhyfryda'r gwatwarwyr mewn gwatwar, ac y cas� ffyliaid wybodaeth?

²³Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Ånd udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:

²³ Os newidiwch eich ffyrdd dan fy ngherydd, tywalltaf fy ysbryd arnoch, a gwneud i chwi ddeall fy ngeiriau.

²⁴Fordi jeg råbte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,

²⁴ Ond am i mi alw, a chwithau heb ymateb, ac imi estyn fy llaw, heb neb yn gwrando;

²⁵men I lod hånt om alt mit Råd og tog ikke min Revselse til jer,

²⁵ am i chwi ddiystyru fy holl gyngor, a gwrthod fy ngherydd �

²⁶derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, når det, I frygter, kommer,

²⁶ am hynny, chwarddaf ar eich dinistr, a gwawdio pan ddaw dychryn arnoch,

²⁷når det, I frygter, kommer som Uvejr, når eders Ulykke kommer som Storm, når Trængsel og Nød kommer over jer.

²⁷ pan ddaw dychryn arnoch fel corwynt, a dinistr yn taro fel storm, pan ddaw adfyd a gwasgfa arnoch.

²⁸Da svarer jeg ej, når de kalder, de søger mig uden at finde,

²⁸ Yna galwant arnaf, ond nid atebaf; fe'm ceisiant yn ddyfal, ond heb fy nghael.

²⁹fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENs Frygt;

²⁹ Oherwydd iddynt gas�u gwybodaeth, a throi oddi wrth ofn yr ARGLWYDD,

³⁰mit Råd tog de ikke til sig, men lod hånt om al min Revselse.

³⁰ a gwrthod fy nghyngor, ac anwybyddu fy holl gerydd,

³¹Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Råd;

³¹ c�nt fwyta o ffrwyth eu ffyrdd, a syrffedu ar eu cynlluniau.

³²thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Tåbers Sorgløshed bliver deres Undergang;

³² Oherwydd bydd anufudd-dod y gwirion yn eu lladd, a difrawder y ffyliaid yn eu difa.

³³men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.

³³ Ond bydd yr un a wrendy arnaf yn byw'n ddiogel, yn dawel heb ofni drwg.