¹Salomos ordsprog. Viis søn glæder sin fader, tåbelig søn er sin moders sorg.

¹ Dyma ddiarhebion Solomon: Y mae mab doeth yn gwneud ei dad yn llawen, ond mab ff�l yn dwyn gofid i'w fam.

²Gudløsheds skatte gavner intet, men retfærd redder fra død.

² Nid oes elw o drysorau a gaed mewn drygioni, ond y mae cyfiawnder yn amddiffyn rhag marwolaeth.

³HERREN lader ej en retfærdig sulte, men gudløses attrå støder han fra sig.

³ Nid yw'r ARGLWYDD yn gadael i'r cyfiawn newynu, ond y mae'n siomi chwant y rhai drwg.

⁴Doven hånd skaber fattigdom, flittiges hånd gør rig.

⁴ Y mae llaw segur yn dwyn tlodi, ond llaw ddiwyd yn peri cyfoeth.

⁵En klog søn samler om sommeren, en dårlig sover om høsten.

⁵ Y mae mab sy'n cywain yn yr haf yn ddeallus, ond un sy'n cysgu trwy'r cynhaeaf yn dod � chywilydd.

⁶Velsignelse er for retfærdiges hoved, på uret gemmer gudløses mund.

⁶ Bendithion sy'n disgyn ar y cyfiawn, ond y mae genau'r drwg yn cuddio trais.

⁷Den retfærdiges minde velsignes, gudløses navn smuldrer hen.

⁷ Y mae cofio'r cyfiawn yn dwyn bendith, ond y mae enw'r drwg yn diflannu.

⁸Den vise tager mod påbud, den brovtende dåre styrtes.

⁸ Y mae'r doeth yn derbyn gorchymyn, ond y ff�l ei siarad yn cael ei ddifetha.

⁹Hvo lydefrit vandrer, vandrer trygt; men hvo der går krogveje, ham går det ilde.

⁹ Y mae'r un sy'n byw'n uniawn yn cerdded yn ddiogel, ond darostyngir yr un sy'n gwyrdroi ei ffyrdd.

¹⁰Blinker man med øjet, volder man ondt, den brovtende dåre styrtes.

¹⁰ Y mae wincio �'r llygad yn achosi helbul, ond cerydd agored yn peri heddwch.

¹¹Den retfærdiges mund er en livsens kilde, på uret gemmer gudløses mund.

¹¹ Ffynnon bywyd yw geiriau'r cyfiawn, ond y mae genau'r drwg yn cuddio trais.

¹²Had vækker Splid, Kærlighed skjuler alle Synder.

¹² Y mae casineb yn achosi cynnen, ond y mae cariad yn cuddio pob trosedd.

¹³På den kloges Læber fnder man Visdom, Stok er til Ryg på Mand uden Vid.

¹³ Ar wefusau'r deallus ceir doethineb, ond rhoddir gwialen ar gefn y disynnwyr.

¹⁴De vise gemmer den indsigt, de har, Dårens Mund er truende Våde.

¹⁴ Y mae'r doeth yn trysori deall, ond dwyn dinistr yn agos a wna siarad ff�l.

¹⁵Den riges Gods er hans faste Stad, Armod de ringes Våde.

¹⁵ Golud y cyfoethog yw ei ddinas gadarn, ond dinistr y tlawd yw ei dlodi.

¹⁶Den retfærdiges Vinding tjener til Liv, den gudløses Indtægt til Synd.

¹⁶ Cyflog y cyfiawn yw bywyd, ond cynnyrch y drwg yw pechod.

¹⁷At vogte på Tugt er Vej til Livet, vild farer den, som viser Revselse fra sig.

¹⁷ Y mae derbyn disgyblaeth yn arwain i fywyd, ond gwrthod cerydd yn arwain ar ddisberod.

¹⁸Retfærdige Læber tier om Had, en Tåbe er den, der udspreder Rygter.

¹⁸ Y mae gwefusau twyllodrus yn anwesu casineb, a ff�l yw'r un sy'n enllibio.

¹⁹Ved megen Tale undgås ej Brøde, klog er den, der vogter sin Mund.

¹⁹ Pan amlheir geiriau nid oes ball ar dramgwyddo, ond y mae'r deallus yn atal ei eiriau.

²⁰Den retfærdiges Tunge er udsøgt Sølv, gudløses Hjerte er intet værd.

²⁰ Y mae tafod y cyfiawn fel arian dethol, ond diwerth yw calon yr un drwg.

²¹Den retfærdiges Læber nærer mange, Dårerne dør af Mangel på Vid.

²¹ Y mae geiriau'r cyfiawn yn cynnal llawer, ond y mae ffyliaid yn marw o ddiffyg synnwyr.

²²HERRENs Velsignelse, den gør rig, Slid og Slæb lægger intet til.

²² Bendith yr ARGLWYDD sy'n rhoi cyfoeth, ac nid yw'n ychwanegu gofid gyda hi.

²³For Tåben er Skændselsgerning en Leg, Visdom er Leg for Mand med Indsigt.

²³ Gwneud anlladrwydd sy'n ddifyrrwch i'r ff�l, ond doethineb yw hyfrydwch y deallus.

²⁴Hvad en gudløs frygter, kommer over hans Hoved, hvad retfærdige ønsker, bliver dem givet.

²⁴ Yr hyn a ofna a ddaw ar y drygionus, ond caiff y cyfiawn ei ddymuniad.

²⁵Når Storm farer frem, er den gudløse borte, den retfærdige står på evig Grund.

²⁵ Ar �l y storm, ni bydd s�n am y drygionus, ond y mae sylfaen y cyfiawn yn dragwyddol.

²⁶Som Eddike for Tænder og Røg for Øjne så er den lade for dem, der sender ham.

²⁶ Fel finegr i'r dannedd, neu fwg i'r llygaid, felly y mae'r diogyn i'w feistr.

²⁷HERRENs Frygt lægger dage til, gudløses År kortes af.

²⁷ Y mae ofn yr ARGLWYDD yn estyn dyddiau, ond mae blynyddoedd y rhai drygionus yn cael eu byrhau.

²⁸Retfærdige har Glæde i Vente, gudløses Håb vil briste.

²⁸ Y mae gobaith y cyfiawn yn troi'n llawenydd, ond derfydd gobaith y drygionus.

²⁹For lydefri Vandel er HERREN et Værn, men en Rædsel for Udådsmænd.

²⁹ Y mae ffordd yr ARGLWYDD yn noddfa i'r uniawn, ond yn ddinistr i'r rhai a wna ddrwg.

³⁰Den retfærdige rokkes aldrig, ikke skal gudløse bo i Landet.

³⁰ Ni symudir y cyfiawn byth, ond nid erys y drygionus ar y ddaear.

³¹Den retfærdiges Mund bærer Visdoms Frugt, den falske Tunge udryddes.

³¹ Y mae genau'r cyfiawn yn llefaru doethineb, ond torrir ymaith y tafod twyllodrus.

³²Den retfærdiges Læber søger yndest, gudløses Mund bærer Falskheds Frugt.

³² Gu373?yr gwefusau'r cyfiawn beth sy'n gymeradwy, ond twyllodrus yw genau'r drygionus.