1Falske Vægtskåle er HERREN en gru, fuldvvægtigt Lod er efter hans Sind.
1 Y mae cloriannau twyllodrus yn ffiaidd gan yr ARGLWYDD, ond pwysau cywir wrth ei fodd.
2Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.
2 Yn dilyn balchder fe ddaw amarch, ond gyda'r rhai gwylaidd y mae doethineb.
3Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.
3 Y mae eu gonestrwydd yn arwain yr uniawn, ond eu gwyrni eu hunain yn difa'r twyllwyr.
4Ej hjælper Rigdom på Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.
4 Nid oes gwerth mewn cyfoeth yn nydd dicter, ond y mae cyfiawnder yn amddiffyn rhag angau.
5Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.
5 Y mae cyfiawnder y cywir yn ei gadw ar y ffordd union, ond cwympa'r drygionus trwy ei ddrygioni.
6Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attrå.
6 Y mae eu cyfiawnder yn gwaredu'r uniawn, ond eu trachwant yn fagl i'r twyllwyr.
7Ved Døden brister den gudløses Håb, Dårers Forventning brister.
7 Pan fydd farw'r drygionus, derfydd gobaith, a daw terfyn ar hyder mewn cyfoeth.
8Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.
8 Gwaredir y cyfiawn rhag adfyd, ond fe �'r drygionus dros ei ben iddo.
9Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.
9 Y mae'r annuwiol yn dinistrio'i gymydog �'i eiriau, ond gwaredir y cyfiawn trwy ddeall.
10Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.
10 Ymhyfryda dinas yn llwyddiant y cyfiawn, a cheir gorfoledd pan ddinistrir y drygionus.
11Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.
11 Dyrchefir dinas gan fendith yr uniawn, ond dinistrir hi trwy eiriau'r drygionus.
12Mand uden Vid ser ned på sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.
12 Y mae'r disynnwyr yn dilorni ei gymydog, ond cadw'n dawel a wna'r deallus.
13Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den pålidelige skjuler Sagen.
13 Y mae'r straegar yn bradychu cyfrinach, ond y mae'r teyrngar yn ei chadw.
14Uden Styre står et Folk for Fald, vel står det til, hvor mange giver Råd.
14 Heb ei chyfarwyddo, methu a wna cenedl, ond y mae diogelwch mewn llawer o gynghorwyr.
15Den går det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Håndslag.
15 Daw helbul o fynd yn feichiau dros ddieithryn, ond y mae'r un sy'n cas�u mechn�aeth yn ddiogel.
16Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade må savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.
16 Y mae gwraig raslon yn cael clod, ond pobl ddidostur sy'n ennill cyfoeth.
17Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er hård ved sit eget Kød.
17 Dwyn elw iddo'i hun y mae'r trugarog, ond ei niweidio'i hun y mae'r creulon.
18Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd sår, får virkelig Løn.
18 Gwneud elw twyllodrus y mae'r drygionus, ond caiff yr un sy'n hau cyfiawnder gyflog teg.
19At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.
19 I'r un sy'n glynu wrth gyfiawnder daw bywyd, ond i'r sawl sy'n dilyn drygioni marwolaeth.
20De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.
20 Y mae'r rhai gwrthnysig yn ffiaidd gan yr ARGLWYDD, ond y mae'r rhai cywir wrth ei fodd.
21Visselig undgår den onde ej Straf, de retfærdiges Æt går fri.
21 Y mae'n sicr na chaiff un drwg osgoi cosb, ond caiff plant y cyfiawn fynd yn rhydd.
22Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.
22 Fel modrwy aur yn nhrwyn hwch, felly y mae gwraig brydferth heb synnwyr.
23Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.
23 Dymuno'r hyn sydd dda a wna'r cyfiawn, ond diflanna gobaith y drygionus.
24En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.
24 Y mae un yn hael, ac eto'n ennill cyfoeth, ond arall yn grintach, a phob amser mewn angen.
25Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.
25 Llwydda'r un a wasgar fendithion, a diwellir yr un a ddiwalla eraill.
26Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.
26 Y mae pobl yn melltithio'r un sy'n cronni u375?d, ond yn bendithio'r sawl sy'n ei werthu.
27Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.
27 Y mae'r un sy'n ceisio daioni yn ennill ffafr, ond syrth drygioni ar y sawl sy'n ei ddilyn.
28Hvo der stoler på sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.
28 Cwympa'r un sy'n ymddiried yn ei gyfoeth, ond ffynna'r cyfiawn fel deilen werdd.
29Den, der øder sit Hus, høster Vind, Dåre bliver Vismands Træl.
29 Y mae'r un sy'n peri helbul i'w deulu'n etifeddu'r gwynt, a bydd y ff�l yn was i'r doeth.
30Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.
30 Ffrwyth cyfiawnder yw pren y bywyd, ond y mae trais yn difa bywydau.
31En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.
31 Os caiff y cyfiawn ei dalu ar y ddaear, pa faint mwy y drygionus a'r pechadur?