¹At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.

¹ Y mae'r sawl sy'n caru disgyblaeth yn caru gwybodaeth, ond hurtyn sy'n cas�u cerydd.

²Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.

² Y mae'r daionus yn ennill ffafr yr ARGLWYDD, ond condemnir y dichellgar.

³Ingen står fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.

³ Ni ddiogelir neb trwy ddrygioni, ac ni ddiwreiddir y cyfiawn.

⁴En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en dårlig er som Edder i hans Ben.

⁴ Y mae gwraig fedrus yn goron i'w gu373?r, ond un ddigywilydd fel pydredd yn ei esgyrn.

⁵Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.

⁵ Y mae bwriadau'r cyfiawn yn gywir, ond cynlluniau'r drygionus yn dwyllodrus.

⁶Gudløses Ord er på Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.

⁶ Cynllwyn i dywallt gwaed yw geiriau'r drygionus, ond y mae ymadroddion y cyfiawn yn eu gwaredu.

⁷Gudløse styrtes og er ikke mer. retfærdiges Hus står fast.

⁷ Dymchwelir y drygionus, a derfydd amdanynt, ond saif tu375?'r cyfiawn yn gadarn.

⁸For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.

⁸ Canmolir rhywun ar sail ei ddeall, ond gwawdir y meddwl tro�dig.

⁹Hellere overses, når man holder Træl, end optræde stort, når man mangler Brød.

⁹ Gwell bod yn ddiymhongar ac yn ennill tamaid, na bod yn ymffrostgar a heb fwyd.

¹⁰Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.

¹⁰ Y mae'r cyfiawn yn ystyriol o'i anifail, ond y mae'r drygionus yn ddidostur.

¹¹Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.

¹¹ Y mae'r un sy'n trin ei dir yn cael digon o fwyd, ond y mae'r sawl sy'n dilyn oferedd yn ddisynnwyr.

¹²De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod bolder Stand.

¹² Blysia'r drygionus am ysbail drygioni, ond y mae gwreiddyn y cyfiawn yn sicr.

¹³I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.

¹³ Meglir y drwg gan dramgwydd ei eiriau, ond dianc y cyfiawn rhag adfyd.

¹⁴Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske får, som hans Hænder har øvet.

¹⁴ Trwy ffrwyth ei eiriau y digonir pob un � daioni, a thelir iddo yn �l yr hyn a wnaeth.

¹⁵Dårens Færd behager ham selv, den vise hører på Råd.

¹⁵ Y mae ffordd y ff�l yn iawn yn ei olwg, ond gwrendy'r doeth ar gyngor.

¹⁶En Dåre giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.

¹⁶ Buan y dengys y ff�l ei fod wedi ei gythruddo, ond y mae'r call yn anwybyddu sarhad.

¹⁷Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.

¹⁷ Y mae tyst gonest yn dweud y gwir, ond celwydd a draetha'r gau dyst.

¹⁸Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.

¹⁸ Y mae geiriau'r straegar fel brath cleddyf, ond y mae tafod y doeth yn iach�u.

¹⁹Sanddru Læbe består for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.

¹⁹ Erys geiriau gwir am byth, ond ymadrodd celwyddog am eiliad.

²⁰De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.

²⁰ Dichell sydd ym meddwl y rhai sy'n cynllwynio drwg, ond daw llawenydd i'r rhai sy'n cynllunio heddwch.

²¹Den retfærdige times der intet ondt, - gudløse oplever Vanheld på Vanheld.

²¹ Ni ddaw unrhyw niwed i'r cyfiawn, ond bydd y drygionus yn llawn helbul.

²²Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbebag.

²² Y mae geiriau twyllodrus yn ffiaidd gan yr ARGLWYDD, ond y mae'r rhai sy'n gweithredu'n gywir wrth ei fodd.

²³Den kloge dølger sin Kundskab, Tåbers Hjerte udråber Dårskab.

²³ Y mae'r call yn cuddio'i wybodaeth, ond ffyliaid yn cyhoeddi eu ffolineb.

²⁴De flittiges Hånd skal råde, den lade tvinges til Hoveriarbejde.

²⁴ Yn llaw y rhai diwyd y mae'r awdurdod, ond y mae diogi yn arwain i gaethiwed.

²⁵Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.

²⁵ Y mae pryder meddwl yn llethu rhywun, ond llawenheir ef gan air caredig.

²⁶Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.

²⁶ Y mae'r cyfiawn yn cilio oddi wrth ddrwg, ond y mae ffordd y drygionus yn eu camarwain.

²⁷Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods får den flittige tildelt.

²⁷ Ni fydd y diogyn yn rhostio'i helfa, ond gan y diwyd bydd golud mawr.

²⁸På Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.

²⁸ Ar ffordd cyfiawnder y mae bywyd, ac nid oes marwolaeth yn ei llwybrau.