1Massaiten Agur, Jakes Søns ord. Manden siger: Træt har jeg slidt mig, Gud, træt har jeg slidt mig, Gud, jeg svandt hen;
1 Geiriau Agur fab Jaceh o Massa. Dyma'i eiriau i Ithiel, i Ithiel ac Ucal:
2thi jeg er for dum til at regnes for Mand, Mands Vid er ikke i mig;
2 Yr wyf yn fwy anwar na neb; nid oes deall dynol gennyf.
3Visdom lærte jeg ej, den Hellige lærte jeg ikke at kende.
3 Ni ddysgais ddoethineb, ac nid wyf yn dirnad deall yr Un Sanctaidd.
4Hvo opsteg til Himlen og nedsteg igen, hvo samlede Vinden i sine Næver, hvo bandt Vandet i et Klæde, hvo greb fat om den vide Jord? Hvad er hans Navn og hans Søns Navn? Du kender det jo.
4 Pwy a esgynnodd i'r nefoedd, ac yna disgyn? Pwy a gasglodd y gwynt yn ei ddwrn? Pwy a rwymodd y dyfroedd mewn gwisg? Pwy a sefydlodd holl derfynau'r ddaear? Beth yw ei enw, neu enw ei fab, os wyt yn gwybod?
5Al Guds Tale er ren, han er Skjold for dem, der lider på ham.
5 Y mae pob un o eiriau Duw wedi ei brofi; y mae ef yn darian i'r rhai sy'n ymddiried ynddo.
6Læg intet til hans Ord, at han ikke skal stemple dig som Løgner.
6 Paid ag ychwanegu dim at ei eiriau, rhag iddo dy geryddu, a'th gael yn gelwyddog.
7Tvende Ting har jeg bedet dig om, nægt mig dem ej, før jeg dør:
7 Gofynnaf am ddau beth gennyt; paid �'u gwrthod cyn imi farw:
8Hold Svig og Løgneord fra mig: giv mig hverken Armod eller Rigdom, men lad mig nyde mit tilmålte Brød,
8 symud wagedd a chelwydd ymhell oddi wrthyf; paid � rhoi imi dlodi na chyfoeth; portha fi �'m dogn o fwyd,
9at jeg ikke skal blive for mæt og fornægte og sige: "Hvo er HERREN?" eller blive for fattig og stjæle og volde min Guds Navn Men.
9 rhag imi deimlo ar ben fy nigon, a'th wadu, a dweud, "Pwy yw'r ARGLWYDD?" Neu rhag imi fynd yn dlawd, a throi'n lleidr, a gwneud drwg i enw fy Nuw.
10Bagtal ikke en Træl for hans Herre, at han ikke forbander dig, så du må bøde.
10 Paid � difr�o gwas wrth ei feistr, rhag iddo dy felltithio, a'th gael yn euog.
11Der findes en Slægt, som forbander sin Fader og ikke velsigner sin Moder,
11 Y mae rhai yn melltithio'u tad, ac yn amharchu eu mam.
12en Slægt, der tykkes sig ren og dog ej har tvættet Snavset af sig,
12 Y mae rhai yn bur yn eu golwg eu hunain, ond heb eu glanhau o'u haflendid.
13en Slægt med de stolteste Øjne, hvis Blikke er fulde af Hovmod.
13 Y mae rhai yn ymddwyn yn falch, a'u golygon yn uchel.
14en Slægt, hvis Tænder er Sværd hvis Kæber er skarpe Knive, så de æder de arme ud af Landet, de fattige ud af Menneskers Samfund.
14 Y mae rhai �'u dannedd fel cleddyfau, a'u genau fel cyllyll, yn difa'r tlawd o'r tir, a'r anghenus o blith pobl.
15Blodiglen har to Døtre: Givhid, Givhid! Der er tre, som ikke kan mættes, fire, som aldrig får nok:
15 Y mae gan y gele ddwy ferch sy'n dweud, "Dyro, dyro." Y mae tri pheth na ellir eu digoni, ie, pedwar nad ydynt byth yn dweud, "Digon":
16Dødsriget og det golde Moderliv, Jorden, som aldrig mættes af Vand, og Ilden, som aldrig får nok.
16 Sheol, a'r groth amhlantadwy, a'r tir sydd heb ddigon o ddu373?r, a'r t�n nad yw byth yn dweud, "Digon".
17Den, som håner sin Fader og spotter sin gamle Moder, hans Øje udhakker Bækkens Ravne, Ørneunger får det til Æde.
17 Y llygad sy'n gwatwar tad, ac yn dirmygu ufudd-dod i fam, fe'i tynnir allan gan gigfrain y dyffryn, ac fe'i bwyteir gan y fwltur.
18Tre Ting undres jeg over, fire fatter jeg ikke:
18 Y mae tri pheth yn rhyfeddol imi, pedwar na allaf eu deall:
19Ørnens Vej på Himlen, Slangens Vej på Klipper, Skibets Vej på Havet, Mandens Vej til den unge Kvinde.
19 ffordd yr eryr yn yr awyr, ffordd neidr ar graig, ffordd llong ar y cefnfor, a ffordd dyn gyda merch.
20Så er en Ægteskabsbryderskes Færd: Hun spiser og tørrer sig om Munden og siger: "Jeg har ikke gjort noget ondt!"
20 Dyma ymddygiad y wraig odinebus: y mae'n bwyta, yn sychu ei cheg, ac yn dweud, "Nid wyf wedi gwneud drwg."
21Under tre Ting skælver et Land, fire kan det ikke bære:
21 Y mae tri pheth sy'n cynhyrfu'r ddaear, pedwar na all hi eu dioddef:
22En Træl, når han gøres til Konge, en Nidding, når han spiser sig mæt,
22 gwas pan ddaw'n frenin, ffu373?l pan gaiff ormod o fwyd,
23en bortstødt Hustru, når hun bliver gift, en Trælkvinde, når hun arver sin Frue.
23 dynes atgas yn cael gu373?r, a morwyn yn disodli ei meistres.
24Fire på Jorden er små, visere dog end Vismænd:
24 Y mae pedwar peth ar y ddaear sy'n fach, ond yn eithriadol ddoeth:
25Myrerne, de er et Folk uden Styrke, samler dog Føde om Somren;
25 y morgrug, creaduriaid sydd heb gryfder, ond sy'n casglu eu bwyd yn yr haf;
26Klippegrævlinger, et Folk uden Magt, bygger dog Bolig i Klipper;
26 y cwningod, creaduriaid sydd heb nerth, ond sy'n codi eu tai yn y creigiau;
27Græshopper, de har ej Konge, drager dog ud i Rad og Række;
27 y locustiaid, nad oes ganddynt frenin, ond sydd i gyd yn mynd allan yn rhengoedd;
28Firbenet, det kan man gribe med Hænder, er dog i Kongers Paladser.
28 a'r fadfall, y gelli ei dal yn dy law, ond sydd i'w chael ym mhalas brenhinoedd.
29Tre skrider stateligt frem, fire har statelig Gang:
29 Y mae tri pheth sy'n hardd eu cerddediad, pedwar sy'n rhodio'n urddasol:
30Løven, Kongen blandt Dyrene, som ikke viger for nogen;
30 llew, gwron ymhlith yr anifeiliaid, nad yw'n cilio oddi wrth yr un ohonynt;
31en sadlet Stridshest, en Buk, en Konge midt i sin Hær.
31 ceiliog yn torsythu; bwch gafr; a brenin yn arwain ei bobl.
32Har du handlet som Dåre i Overmod, tænker du ondt, da Hånd for Mund!
32 Os bu iti ymddwyn yn ff�l trwy ymffrostio, neu gynllwynio drwg, rho dy law ar dy enau.
33Thi Tryk på Mælk giver Ost, Tryk på Næsen Blod og Tryk på Vrede Trætte.
33 Oherwydd o gorddi llaeth ceir ymenyn, o wasgu'r trwyn ceir gwaed, ac o fegino llid ceir cynnen.