¹Bedre Fattigmand med lydefri færd end en, som går Krogveje, er han end rig.

¹Pli bona estas malricxulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbusxulo kaj malsagxulo.

²At mangle Kundskab er ikke godt, men den træder fejl, som har Hastværk.

²Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.

³Et Menneskes Dårskab øder hans Vej, men på HERREN vredes hans Hjerte.

³Malsagxeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.

⁴Gods skaffer mange Venner, den ringe skiller hans Ven sig fra.

⁴Ricxeco donas multon da amikoj; Sed malricxulo estas forlasata de sia amiko.

⁵Det falske Vidne undgår ej Straf; den slipper ikke, som farer med Løgn.

⁵Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne savigxos.

⁶Mange bejler til Stormands Yndest, og alle er Venner med gavmild Mand.

⁶Multaj sercxas favoron de malavarulo; Kaj cxiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.

⁷Fattigmands Frænder hader ham alle, end mere skyr hans Venner ham da. Ej frelses den, som jager efter Ord.

⁷CXiuj fratoj de malricxulo lin malamas; Tiom pli malproksimigxas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.

⁸Den, der vinder Vid, han elsker sin Sjæl, og den, der vogter på Indsigt, får Lykke.

⁸Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas sagxon, tiu trovas bonon.

⁹Det falske Vidne undgår ej Straf, og den, der farer med Løgn, går under.

⁹Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.

¹⁰Vellevned sømmer sig ikke for Tåbe, end mindre for Træl at herske over Fyrster.

¹⁰Al malsagxulo ne konvenas agrablajxo; Ankoraux malpli konvenas al sklavo regi super princoj.

¹¹Klogskab gør Mennesket sindigt, hans Ære er at overse Brøde.

¹¹Sagxo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.

¹²Som Brøl af en Løve er Kongens Vrede, som Dug på Græs er hans Gunst.

¹²Kiel kriego de leono estas la kolero de regxo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.

¹³Tåbelig Søn er sin Faders Ulykke, Kvindekiv er som ustandseligt Tagdryp.

¹³Pereo por sia patro estas malsagxa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.

¹⁴Hus og Gods er Arv efter Fædre, en forstandig Hustru er fra HERREN.

¹⁴Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed sagxa edzino estas de la Eternulo.

¹⁵Dovenskab sænker i Dvale, den lade Sjæl må sulte.

¹⁵Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.

¹⁶Den vogter sin Sjæl, som vogter på Budet, men skødesløs Vandel fører til Død.

¹⁶Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.

¹⁷Er man god mod den ringe, låner man HERREN, han gengælder en, hvad godt man har gjort.

¹⁷Kiu kompatas malricxulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.

¹⁸Tugt din Søn, imens der er Håb, ellers stiler du efter at slå ham ihjel.

¹⁸Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.

¹⁹Den, som er hidsig, må bøde, ved Skånsel gør man det værre.

¹⁹Koleranto devas esti punata; CXar se vi lin indulgos, li farigxos ankoraux pli kolerema.

²⁰Hør på Råd og tag ved Lære, så du til sidst bliver viis.

²⁰Auxskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu sagxa.

²¹I Mands Hjerte er mange Tanker, men HERRENs Råd er det, der står fast.

²¹Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.

²²Vinding har man af Godhed, hellere fattig end Løgner.

²²Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malricxulo, ol homo mensogema.

²³HERRENs Frygt er Vej til Liv, man hviler mæt og frygter ej ondt.

²³Timo antaux la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.

²⁴Den lade rækker til Fadet, men fører ej Hånden til Munden.

²⁴Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj ecx al sia busxo li gxin ne relevas.

²⁵Får Spottere Hug, bliver tankeløs klog, ved Revselse får den forstandige Kundskab.

²⁵Se vi batos blasfemanton, sensciulo farigxos atenta; Se oni punas sagxulon, li komprenas la instruon.

²⁶Mishandle Fader og bortjage Moder gør kun en dårlig, vanartet Søn.

²⁶Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.

²⁷Hør op, min Søn, med at høre på Tugt og så fare vild fra Kundskabsord.

²⁷CXesu, mia filo, auxskulti admonon Kaj tamen deklinigxi de la vortoj de la instruo.

²⁸Niddingevidne spotter Retten, gudløses Mund er glubsk efter Uret.

²⁸Fripona atestanto mokas jugxon; Kaj la busxo de malvirtuloj englutas maljustajxon.

²⁹Slag er rede til Spottere, Hug til Tåbers Ryg.

²⁹La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsagxuloj.