¹Følglende er også ordsprog af SALOMO, som Kong Ezekias af Judas Mænd samlede.

¹Ankaux cxi tio estas sentencoj de Salomono, kiujn kolektis la viroj de HXizkija, regxo de Judujo.

²Guds Ære er det at skjule en Sag, Kongers Ære at granske en Sag.

²Honoro de Dio estas kasxi aferon; Sed honoro de regxoj estas esplori aferon.

³Himlens Højde og Jordens Dybde og Kongers Hjerte kan ingen granske.

³La cxielo estas alta, la tero estas profunda, Kaj la koro de regxoj estas neesplorebla.

⁴Når Slagger fjernes fra Sølv, så bliver det hele lutret;

⁴Forigu de argxento la almiksajxon, Kaj la puriganto ricevos vazon.

⁵når gudløse fjernes fra Koogen, grundfæstes hans Trone ved Retfærd.

⁵Forigu malvirtulon de la regxo, Kaj lia trono fortikigxos en justeco.

⁶Bryst dig ikke for Kongen og stil dig ikke på de stores Plads;

⁶Ne montru vin granda antaux la regxo, Kaj sur la loko de eminentuloj ne starigxu;

⁷det er bedre, du får Bud: "Kom heropl" end man flytter dig ned for en Stormands Øjne. Hvad end dine Øjne har set,

⁷CXar pli bone estas, se oni diros al vi:Levigxu cxi tien, Ol se oni malaltigos vin antaux eminentulo, Kiun vidis viaj okuloj.

⁸skrid ikke til Trætte straks; thi hvad vil du siden gøre, når din Næste gør dig til Skamme?

⁸Ne komencu tuj disputi; CXar kion vi faros poste, kiam via proksimulo vin hontigos?

⁹Før Sagen med din Næste til Ende, men røb ej Andenmands Hemmelighed

⁹Faru disputon kun via proksimulo mem, Sed sekreton de aliulo ne malkasxu;

¹⁰thi ellers vil den, der bører det, smæde dig og dit onde Rygte aldrig dø hen.

¹⁰CXar alie auxdanto vin riprocxos, Kaj vian babilon vi jam ne povos repreni.

¹¹Æbler af Guld i Skåle af Sølv er Ord, som tales i rette Tid.

¹¹Vorto dirita en gxusta tempo Estas kiel oraj pomoj sur retajxo argxenta.

¹²En Guldring, et gyldent Smykke er revsende Vismand for lyttende Øre.

¹²Kiel ora orelringo kaj multekosta kolringo, Tiel estas sagxa admonanto por auxskultanta orelo.

¹³Som kølende Sne en Dag i Høst er pålideligt Bud for dem, der sender ham; han kvæger sin Herres Sjæl.

¹³Kiel malvarmo de negxo en la tempo de rikolto, Tiel estas fidela sendito por siaj sendintoj: Li revigligas la animon de sia sinjoro.

¹⁴Som Skyer og Blæst uden Regn er en Mand, der skryder med skrømtet Gavmildhed.

¹⁴Kiel nuboj kaj vento sen pluvo, Tiel estas homo, kiu fanfaronas per dono, kiun li ne faras.

¹⁵Ved Tålmod overtales en Dommer, mild Tunge sønderbryder Ben.

¹⁵Per pacienco oni altiras al si potenculon, Kaj mola parolo rompas oston.

¹⁶Finder du Honning, så spis til Behov, at du ikke bliver mæt og igen spyr den ud.

¹⁶Kiam vi trovis mielon, mangxu, kiom vi bezonas, Por ke vi ne farigxu tro sata kaj ne elvomu gxin.

¹⁷Sæt sjældent din Fod i din Næstes Hus, at han ej får for meget af dig og ledes.

¹⁷Detenu vian piedon de la domo de via proksimulo; CXar alie vi tedus lin kaj li vin malamus.

¹⁸Som Stridsøkse, Sværd og hvassen Pil er den, der vidner falsk mod sin Næste.

¹⁸Kiel martelo kaj glavo kaj akra sago Estas tiu homo, kiu parolas pri sia proksimulo malveran ateston.

¹⁹Som ormstukken Tand og vaklende Fod er troløs Mand på Trængselens Dag.

¹⁹Kiel putra dento kaj malforta piedo Estas nefidinda espero en tago de mizero.

²⁰Som at lægge Frakken, når det er Frost, og hælde surt over Natron, så er det at synge for mismodig Mand.

²⁰Kiel demeto de vesto en tempo de malvarmo, kiel vinagro sur natro, Tiel estas kantado de kantoj al koro suferanta.

²¹Sulter din Fjende, så giv ham at spise, tørster han, giv ham at drikke;

²¹Se via malamanto estas malsata, mangxigu al li panon; Kaj se li estas soifa, trinkigu al li akvon;

²²da sanker du gloende Kul på hans Hoved, og HERREN lønner dig for det.

²²CXar fajrajn karbojn vi kolektos sur lia kapo, Kaj la Eternulo vin rekompencos.

²³Nordenvind fremkalder Regn, bagtalende Tunge vrede Miner.

²³Norda vento kauxzas pluvon, Kaj cxagrenita vizagxo kasxatan parolon.

²⁴Hellere bo i en Krog på Taget end fælles Hus med trættekær Kvinde.

²⁴Pli bone estas logxi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.

²⁵Hvad koldt Vand er for en vansmægtet Sjæl, er Glædesbud fra et Land i det fjerne.

²⁵Kiel malvarma akvo por suferanto de soifo, Tiel estas bona sciigo el lando malproksima.

²⁶Som grumset Kilde og ødelagt Væld er retfærdig, der vakler i gudløses Påsyn.

²⁶Virtulo, kiu falas antaux malvirtulo, Estas malklara fonto kaj malbonigita puto.

²⁷Ej godt at spise for megen Honning, spar på hædrende Ord.

²⁷Ne bone estas mangxi tro multe da mielo; Kaj ne glore estas sercxi sian gloron.

²⁸Som åben By uden Mur er en Mand, der ikke kan styre sit Sind.

²⁸Homo, kiu ne povas regi sian spiriton, Estas urbo detruita, kiu ne havas muron.