1Ros dig ikke af Dagen i Morgen, du ved jo ikke, hvad Dag kan bringe.
1Ne fanfaronu pri la morgauxa tago; CXar vi ne scias, kion naskos la tago.
2Lad en anden rose dig, ikke din Mund, en fremmed, ikke dine egne Læber.
2Alia vin lauxdu, sed ne via busxo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.
3Sten er tung, og Sand vejer til, men tung fremfor begge er Dårers Galde.
3Peza estas sxtono, kaj sablo estas sxargxo; Sed kolero de malsagxulo estas pli peza ol ambaux.
4Vrede er grum, og Harme skummer, men Skinsyge, hvo kan stå for den?
4Kolero estas kruelajxo, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontraux envio?
5Hellere åbenlys Revselse end Kærlighed, der skjules.
5Pli bona estas riprocxo nekasxita, Ol amo kasxita.
6Vennehånds Hug er ærligt mente, Avindsmands Kys er mange.
6Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.
7Den mætte vrager Honning, alt beskt er sødt for den sultne.
7Sata animo malsxatas mieltavolon, Sed por malsata animo cxio maldolcxa estas dolcxa.
8Som Fugl, der må fly fra sin Rede, er Mand, der må fly fra sit Hjem:
8Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.
9Olie og Røgelse fryder Sindet, men Sjælen sønderslides af Kummer.
9Oleo kaj odorfumajxo gxojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolcxajxo por la animo.
10Slip ikke din Ven og din Faders Ven, gå ej til din Broders Hus på din Ulykkes Dag. Bedre er Nabo ved Hånden end Broder i det fjerne.
10Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.
11Vær viis, min Søn, og glæd mit Hjerte, at jeg kan svare den, der smæder mig.
11Estu sagxa, mia filo, kaj gxojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.
12Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder,
12Prudentulo antauxvidas malbonon, kaj kasxigxas; Sed naivuloj antauxenpasxas, kaj difektigxas.
13Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!
13Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiajxon.
14Den, som årle højlydt velsigner sin Næste, han får det regnet for Banden.
14Kiu frue matene benas sian proksimulon per lauxta vocxo, Tiu estos opiniata malbenanto.
15Ustandseligt Tagdryp en Regnvejrsdag og trættekær Kvinde ligner hinanden;
15Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.
16den, som vil skjule hende, skjuler Vind, og hans højre griber i Olie.
16Kiu sxin retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.
17Jern skærpes med Jern, det ene Menneske skærper det andet.
17Fero akrigxas per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.
18Røgter man et Figentræ, spiser man dets Frugt; den, der vogter sin Herre, æres.
18Kiu gardas figarbon, tiu mangxos gxiajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.
19Som i Vandspejlet Ansigt møder Ansigt, slår Menneskehjerte Menneske i Møde.
19Kiel en la akvo vizagxo speguligxas al vizagxo, Tiel la koro de homo estas kontraux alia koro.
20Dødsrige og Afgrund kan ikke mættes, ej heller kan Menneskens Øjne mættes.
20SXeol kaj la abismo neniam satigxas; Kaj ankaux la okuloj de homo neniam satigxas.
21Digel til Sølv og Ovn til Guld, efter sit Ry bedømmes en Mand.
21Kiel fandujo por argxento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la busxo de lia lauxdanto.
22Om du knuste en Dåre i Morter med Støder midt imellem Gryn, hans Dårskab veg dog ej fra ham.
22Se vi pistos malsagxulon en pistujo inter griajxo, Lia malsagxeco de li ne apartigxos.
23Mærk dig, hvorledes dit Småkvæg ser ud, hav Omhu for dine Hjorde;
23Bone konu viajn sxafojn, Atentu viajn brutarojn.
24thi Velstand varer ej evigt, Rigdom ikke fra Slægt til Slægt;
24CXar ricxeco ne dauxras eterne, Kaj krono ne restas por cxiuj generacioj.
25er Sommergræsset svundet, Grønt spiret frem, og sankes Bjergenes Urter,
25Aperas herbo, montrigxas verdajxo, Kaj kolektigxas kreskajxoj de la montoj.
26da har du Lam til at give dig Klæder og Bukke til at købe en Mark,
26SXafidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon acxeti kampon.
27Gedemælk til Mad for dig og dit Hus, til Livets Ophold for dine Piger.
27Estas suficxe da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.