¹Hellere godt Navn end megen rigdom, Yndest er bedre end Sølv og Guld

¹Gott mannorð er dýrmætara en mikill auður, vinsæld er betri en silfur og gull.

²Rig og fattig mødes, HERREN har skabt dem begge.

²Ríkur og fátækur hittast, Drottinn skóp þá alla saman.

³Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder.

³Vitur maður sér ógæfuna og felur sig, en einfeldningarnir halda áfram og fá að kenna á því.

⁴Lønnen for Ydmyghed og HERRENs Frygt er Rigdom, Ære og Liv.

⁴Laun auðmýktar, ótta Drottins, eru auður, heiður og líf.

⁵På den svigefuldes Vej er der Torne og Snarer; vil man vogte sin Sjæl, må man holde sig fra dem.

⁵Þyrnar, snörur, eru á vegi hins undirförula, sá sem varðveitir líf sitt, kemur ekki nærri þeim.

⁶Væn Drengen til den Vej, han skal følge, da viger han ikke derfra, selv gammel.

⁶Fræð þú sveininn um veginn, sem hann á að halda, og á gamals aldri mun hann ekki af honum víkja.

⁷Over Fattigfolk råder den rige, Låntager bliver Långivers Træl.

⁷Ríkur maður drottnar yfir fátækum, og lánþeginn verður þræll lánsalans.

⁸Hvo Uret sår, vil høste Fortræd, hans Vredes Ris skal slå ham selv.

⁸Sá sem ranglæti sáir, uppsker óhamingju, og sproti heiftar hans verður að engu.

⁹Den vennesæle velsignes, thi han deler sit Brød med den ringe.

⁹Sá sem er góðgjarn, verður blessaður, því að hann gefur hinum fátæka af brauði sínu.

¹⁰Driv Spotteren ud, så går Trætten med, og Hiv og Smæden får Ende.

¹⁰Rek þú spottarann burt, þá fer deilan burt, og þá linnir þrætu og smán.

¹¹HERREN elsker den rene af Hjertet; med Ynde på Læben er man Kongens Ven.

¹¹Drottinn elskar hjartahreinan, konungurinn er vinur þess, sem hefir yndisþokka á vörum sér.

¹²HERRENs Øjne agter på Kundskab, men han kuldkaster troløses Ord.

¹²Augu Drottins varðveita þekkinguna, en orðum svikarans kollvarpar hann.

¹³Den lade siger: "En Løve på Gaden! Jeg kan let blive revet ihjel på Torvet."

¹³Letinginn segir: ,,Ljón er úti fyrir, ég kynni að verða drepinn úti á götunni.``

¹⁴Fremmed Kvindes Mund er en bundløs Grav, den, HERREN er vred på, falder deri.

¹⁴Djúp gröf er munnur léttúðarkvenna, sá sem verður fyrir reiði Drottins, fellur í hana.

¹⁵Dårskab er knyttet til Ynglingens Hjerte, Tugtens Ris skal tjerne den fra ham.

¹⁵Ef fíflska situr föst í hjarta sveinsins, þá mun vöndur agans koma henni burt þaðan.

¹⁶Vold mod den ringe øger hans Eje, Gave til Rigmand gør ham kun fattig. -

¹⁶Að kúga fátækan eykur efni hans, að gefa ríkum manni verður til þess eins að gjöra hann snauðan.

¹⁷Bøj Øret og hør de vises Ord, vend Hjertet til og kend deres Liflighed!

¹⁷Hneig eyra þitt og heyr orð hinna vitru, og snú athygli þinni að kenning minni,

¹⁸Vogter du dem i dit Indre, er de alle rede på Læben.

¹⁸því að það er fagurt, ef þú geymir þau í brjósti þér, ef þau eru öll til taks á vörum þínum.

¹⁹For at din Lid skal stå til HERREN, lærer jeg dig i Dag.

¹⁹Til þess að traust þitt sé á Drottni, fræði ég þig í dag, já þig.

²⁰Alt i Går optegned jeg til dig, alt i Forgårs Råd og Kundskab

²⁰Vissulega skrifa ég kjarnyrði handa þér, með heilræðum og fræðslu,

²¹for at lære dig rammende Sandhedsord, at du kan svare sandt, når du spørges.

²¹til þess að ég kunngjöri þér sannleika, áreiðanleg orð, svo að þú flytjir þeim áreiðanleg orð, er senda þig.

²²Røv ej fra den ringe, fordi han er ringe, knus ikke den arme i Porten:

²²Ræn eigi hinn lítilmótlega, af því að hann er lítilmótlegur, og knosa eigi hinn volaða í borgarhliðinu,

²³thi HERREN fører deres Sag og raner deres Ransmænds Liv.

²³því að Drottinn mun flytja mál þeirra og ræna þá lífinu, er þá ræna.

²⁴Vær ej Ven med den, der let bliver hidsig, omgås ikke vredladen Mand,

²⁴Legg eigi lag þitt við reiðigjarnan mann og haf eigi umgengni við fauta,

²⁵at du ikke skal lære hans Stier og hente en Snare for din Sjæl.

²⁵til þess að þú venjist eigi á háttsemi hans og sækir snöru fyrir líf þitt.

²⁶Hør ikke til dem, der giver Håndslag, dem, som borger for Gæld!

²⁶Ver þú ekki meðal þeirra, er ganga til handsala, meðal þeirra, er ganga í ábyrgð fyrir skuldum,

²⁷Såfremt du ej kan betale, tager man Sengen, du ligger i.

²⁷því þegar þú ekkert hefir að borga með, viltu þá láta taka sængina undan þér?

²⁸Flyt ej ældgamle Skel, dem, dine Fædre satte.

²⁸Fær þú eigi úr stað hin fornu landamerki, þau er feður þínir hafa sett.Sjáir þú mann vel færan í verki sínu, hann getur boðið konungum þjónustu sína, eigi mun hann bjóða sig ótignum mönnum.

²⁹Ser du en Mand, som er snar til sin Gerning, da skal han stedes for Konger, ikke for Folk af ringe Stand.

²⁹Sjáir þú mann vel færan í verki sínu, hann getur boðið konungum þjónustu sína, eigi mun hann bjóða sig ótignum mönnum.