¹Min Søn: har du borget for din næste og givet en anden Håndslag,

¹Son minn, hafir þú gengið í ábyrgð fyrir náunga þinn, hafir þú gengið til handsala fyrir annan mann,

²er du fanget ved dine Læber og bundet ved Mundens Ord,

²hafir þú ánetjað þig með orðum munns þíns, látið veiðast með orðum munns þíns,

³gør så dette, min Søn, og red dig, nu du er kommet i Næstens Hånd: Gå hen uden Tøven, træng ind på din Næste;

³þá gjör þetta, son minn, til að losa þig _ því að þú ert kominn á vald náunga þíns _ far þú, varpa þér niður og legg að náunga þínum.

⁴und ikke dine Øjne Søvn, ej heller dine Øjenlåg Hvile,

⁴Lát þér eigi koma dúr á auga, né blund á brá.

⁵red dig som en Gazel af Snaren, som en Fugl af Fuglefængerens Hånd.

⁵Losa þig eins og skógargeit úr höndum hans, eins og fugl úr höndum fuglarans.

⁶Gå hen til Myren, du lade, se dens Færd og bliv viis.

⁶Far þú til maursins, letingi! skoða háttu hans og verð hygginn.

⁷Skønt uden Fyrste, Foged og Styrer,

⁷Þótt hann hafi engan höfðingja, engan yfirboðara eða valdsherra,

⁸sørger den dog om Somren for Æde og sanker sin Føde i Høst.

⁸þá aflar hann sér samt vista á sumrin og dregur saman fæðu sína um uppskerutímann.

⁹Hvor længe vil du ligge, du lade, når står du op af din Søvn?

⁹Hversu lengi ætlar þú, letingi, að hvílast? hvenær ætlar þú að rísa af svefni?

¹⁰Lidt Søvn endnu, lidt Blund, lidt Hvile med samlagte Hænder:

¹⁰Sofa ögn enn, blunda ögn enn, leggja saman hendurnar ögn enn til að hvílast!

¹¹som en Stimand kommer da Fattigdom over dig, Trang som en skjoldvæbnet Mand.

¹¹Þá kemur fátæktin yfir þig eins og ræningi og skorturinn eins og vopnaður maður.

¹²En Nidding, en ussel Mand er den, som vandrer med Falskhed i Munden,

¹²Varmenni, illmenni er sá, sem gengur um með fláttskap í munni,

¹³som blinker med Øjet, skraber med Foden og giver Tegn med Fingrene,

¹³sem deplar augunum, gefur merki með fótunum, bendir með fingrunum,

¹⁴som smeder Rænker i Hjertet og altid kun ypper Kiv;

¹⁴elur fláræði í hjarta sínu, upphugsar ávallt illt, kveikir illdeilur.

¹⁵derfor kommer hans Undergang brat, han knuses på Stedet, kan ikke læges.

¹⁵Fyrir því mun ógæfa skyndilega yfir hann koma, snögglega mun hann sundurmolast og engin lækning fást.

¹⁶Seks Ting hader HERREN, syv er hans Sjæl en Gru:

¹⁶Sex hluti hatar Drottinn og sjö eru sálu hans andstyggð:

¹⁷Stolte Øjne, Løgnetunge, Hænder, der udgyder uskyldigt Blod,

¹⁷drembileg augu, lygin tunga og hendur sem úthella saklausu blóði,

¹⁸et Hjerte, der udtænker onde Råd, Fødder, der haster og iler til ondt,

¹⁸hjarta sem bruggar glæpsamleg ráð, fætur sem fráir eru til illverka,

¹⁹falsk Vidne, der farer med Løgn, og den, som sætter Splid mellem Brødre.

¹⁹ljúgvottur sem lygar mælir, og sá er kveikir illdeilur meðal bræðra.

²⁰Min Søn, tag Vare på din Faders Bud, opgiv ikke din Moders Belæring,

²⁰Varðveit þú, son minn, boðorð föður þíns og hafna eigi viðvörun móður þinnar.

²¹bind dem altid på dit Hjerte, knyt dem fast om din Hals;

²¹Fest þau á hjarta þitt stöðuglega, bind þau um háls þinn.

²²på din Vandring lede den dig, på dit Leje vogte den dig, den tale dig til, når du vågner;

²²Þegar þú ert á gangi, þá leiði þau þig, þegar þú hvílist, vaki þau yfir þér, og þegar þú vaknar, þá ræði þau við þig.

²³thi Budet er en Lygte, Læren Lys, og Tugtens Revselse Livets Vej

²³Því að boðorð er lampi og viðvörun ljós og agandi áminningar leið til lífsins,

²⁴for at vogte dig for Andenmands Hustru, for fremmed Kvindes sleske Tunge!

²⁴með því að þær varðveita þig fyrir vondri konu, fyrir hálli tungu hinnar lauslátu.

²⁵Attrå ej i dit Hjerte hendes Skønhed, hendes Blik besnære dig ej!

²⁵Girnst eigi fríðleik hennar í hjarta þínu og lát hana eigi töfra þig með augnahárum sínum.

²⁶Thi en Skøge får man blot for et Brød, men Andenmands Hustru fanger dyrebar Sjæl.

²⁶Því að skækja fæst fyrir einn brauðhleif, og hórkona sækist eftir dýru lífi.

²⁷Kan nogen bære Ild i sin Brystfold, uden at Klæderne brænder?

²⁷Getur nokkur borið svo eld í barmi sínum, að föt hans sviðni ekki?

²⁸Kan man vandre på glødende Kul, uden at Fødderne svides?

²⁸Eða getur nokkur gengið á glóðum án þess að brenna sig á fótunum?

²⁹Så er det at gå ind til sin Næstes Hustru; ingen, der rører hende, slipper for Straf.

²⁹Svo fer þeim, sem hefir mök við konu náunga síns, enginn sá kemst klakklaust af, sem hana snertir.

³⁰Ringeagter man ikke Tyven, når han stjæler fot at stille sin Sult?

³⁰Fyrirlíta menn eigi þjófinn, þó að hann steli til þess að seðja hungur sitt?

³¹Om han gribes, må han syvfold bøde og afgive alt sit Huses Gods.

³¹Og náist hann, verður hann að borga sjöfalt, verður að láta allar eigur húss síns.

³²Afsindig er den, der boler med hende, kun en Selvmorder handler så;

³²En sá sem drýgir hór með giftri konu, er vitstola, sá einn gjörir slíkt, er tortíma vill sjálfum sér.

³³han opnår Hug og Skændsel, og aldrig udslettes hans Skam.

³³Högg og smán mun hann hljóta, og skömm hans mun aldrei afmáð verða.

³⁴Thi Skinsyge vækker Mandens Vrede, han skåner ikke på Hævnens Dag;

³⁴Því að afbrýði er karlmanns-reiði, og hann hlífir ekki á hefndarinnar degi.Hann lítur ekki við neinum bótum og friðast eigi, þótt þú ryðjir í hann gjöfum.

³⁵ingen Bøde tager han god; store Tilbud rører ham ikke.

³⁵Hann lítur ekki við neinum bótum og friðast eigi, þótt þú ryðjir í hann gjöfum.