1Ikke os, o Herre, ikke os, men dit navn, det give du ære for din Miskundheds og Trofastheds Skyld!
1Gef eigi oss, Drottinn, eigi oss, heldur þínu nafni dýrðina sakir miskunnar þinnar og trúfesti.
2Hvi skal Folkene sige: "Hvor er dog deres Gud?"
2Hví eiga heiðingjarnir að segja: ,,Hvar er Guð þeirra?``
3Vor Gud, han er i Himlen; alt, hvad han vil, det gør han!
3En vor Guð er í himninum, allt sem honum þóknast, það gjörir hann.
4Deres Billeder er Sølv og Guld, Værk af Menneskehænder;
4Skurðgoð þeirra eru silfur og gull, handaverk manna.
5de har Mund, men taler ikke, Øjne, men ser dog ej;
5Þau hafa munn, en tala ekki, augu, en sjá ekki,
6de har Ører, men hører ikke, Næse men lugter dog ej;
6þau hafa eyru, en heyra ekki, nef, en finna engan þef.
7de har Hænder, men føler ikke, Fødder, men går dog ej, deres Strube frembringer ikke en Lyd.
7Þau hafa hendur, en þreifa ekki, fætur, en ganga ekki, þau tala eigi með barka sínum.
8Som dem skal de, der lavede dem, blive, enhver, som stoler på dem!
8Eins og þau eru, verða smiðir þeirra, allir þeir er á þau treysta.
9Israel stoler på HERREN, han er deres Hjælp og Skjold;
9En Ísrael treystir Drottni, hann er hjálp þeirra og skjöldur.
10Arons Hus stoler på HERREN, han er deres Hjælp og Skjold;
10Arons ætt treystir Drottni, hann er hjálp þeirra og skjöldur.
11de, som frygter HERREN, stoler på ham, han er deres Hjælp og Skjold.
11Þeir sem óttast Drottin treysta Drottni, hann er hjálp þeirra og skjöldur.
12HERREN kommer os i Hu, velsigner, velsigner Israels Hus, velsigner Arons Hus,
12Drottinn minnist vor, hann mun blessa, hann mun blessa Ísraels ætt, hann mun blessa Arons ætt,
13velsigner dem, der frygter HERREN, og det både små og store.
13hann mun blessa þá er óttast Drottin, yngri sem eldri.
14HERREN lader eder vokse i Tal, eder og eders Børn;
14Drottinn mun fjölga yður, sjálfum yður og börnum yðar.
15velsignet er I af HERREN, Himlens og Jordens Skaber.
15Þér eruð blessaðir af Drottni, skapara himins og jarðar.
16Himlen er HERRENs Himmel, men Jorden gav han til Menneskens Børn.
16Himinninn er himinn Drottins, en jörðina hefir hann gefið mannanna börnum.
17De døde priser ej HERREN, ingen af dem, der steg ned i det tavse.
17Eigi lofa andaðir menn Drottin, né heldur neinn sá, sem hniginn er í dauðaþögn,en vér viljum lofa Drottin, héðan í frá og að eilífu. Halelúja.
18Men vi, vi lover HERREN, fra nu og til evig Tid!
18en vér viljum lofa Drottin, héðan í frá og að eilífu. Halelúja.